In FIETS 7 staat een test van de klassieke Colnago C64. Deze fiets is ook een C64, maar dan een Disc versie. En met een onderdelengroep die er eigenlijk nog niet is…

Made in Italia

Wordt ondertussen een heel groot deel van de Colnago collectie in het verre oosten vervaardigd, de C64 is nog steeds Italiaans. De ‘C’ bestaat nog steeds uit losse delen. In vergelijking met een klassieke C40 is een C64 natuurlijk een stuk moderner: oversized, oversized balhoofdbuis ook met ‘full carbon’ voorvork en een aantal ‘up to date’ nieuwigheden in vergelijking met de C60. Zo is er een bottom bracket met geïntegreerde kabeldoorvoer, een nieuwe Thread Fit 82.5 (met Ceramic Speed lagers en schroefbare alu cups), een aero zadelpen met interne wedge klem, een aangepakte achtertrein -nu met geïntegreerde achterpatten en met meer ruimte voor brede banden. En natuurlijk met flat mount aansluiting en steekassen. Deze 8 kilo wegende C64 disc is er een in 52 S. Met een bovenbuis van 55,0 cm en een stack en reach van resp. 565 en 384 mm. Het is een vrij unieke C64 Disc. Niet zozeer omdat het een C64 Disc is, maar zeker ook omdat het de fiets van ex-coureur Ludo Dierckxsens is -hij werkt nu bij de importeur Codagex. Op deze fiets rijdt hij zijn tochten.

Wat de C64 nog wat exclusiever maakt: de afmontage met de FSA K-Force WE groep, 53/39 en 11/28, 160 en 140 mm schijven en Metron 40SL Disc wielen, Vittoria Corsa Cntrol 28 mm banden en een FSA cockpit. De FSA K-Force We werd enkele jaren (2015) geleden gepresenteerd op de Eurobike in Friedrichshafen. Toen nog in een uitvoering met standaard FSA velgremmen. Ondertussen veranderde de wereld en zie: er is nu een uitvoering met schijfremmen. De groep met velgremmen is er nog wel -mondjesmaat worden ze vooral online aangeboden- en kost circa 3900 euro. Wat is de K-Force WE?

Hybride K-Force WE

K-Force WE is in feite een hybride draadloze groepset, en hiermee hebben ze zoals ze het zelf stellen “the best of both worlds” in handen. De batterij, voor- en achterderailleur zijn verbonden via een draad, de accu zit in de zadelpen en de beide shifters zijn draadloos en worden elk apart aangedreven door een krachtige lichtgewicht batterij die lang meegaat. De communicatie tussen de shifters en de voorderailleur verloopt via ANT+. De reden dat FSA ANT+ boven Bluetooth heeft gekozen is omdat ze met ANT+ een storingsvrije communicatie konden Naast shifters zijn er derailleurs, een ketting, cassette, crankstel en schijven. De groep is nog niet op de markt; althans niet in de Benelux. Ludo is voor zover wij weten voorlopig de enige testrijder op dit moment. En we konden zelf ook even een rondje maken met de fiets. We waren vooral benieuwd hoe dat nu werkt, zo’n WE.

Praktijk

Dat viel helemaal niet tegen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het werkt prima. Je schakelt rechts de achterderailleur en links de voorderailleur. Elke shifter heeft een boven en onder gedeelte. Bij rechts schakel je met de boven ‘lepel’ op en de onderste ‘af’, links is dat precies andersom -boven naar het grote blad en onder naar het binnenblad. Je hoort dat je schakelt en in deze setting gaat het wisselen van de ketting snel genoeg. En alles werkt lekker zuiver; geen haperingen. De lepels zitten dicht bij elkaar; je moet wel even voelen welke lepel je aan het bedienen bent. Je kunt van alles instellen via een speciale app. O ja: je moet, als je een tijdje stil hebt gestaan, de groep tot leven wekken. Dat kan door op een ‘aan en uit’ knop op de voorderailleur te drukken. Naast die knop zit de knop voor de precieze setting van de versnellingen. Mocht je ketting niet helemaal lekker lopen, kun je via deze knop de derailleur stellen. De remmen hebben ondertussen al een vrij hard leven achter de rug; het gevoel was OK, geen rare dingen. Elk hydraulisch remsysteem werkt hetzelfde -en dan toch weer heel anders. Deze kwam meer overeen met SRAM en Campagnolo dan bijvoorbeeld Shimano. Maar we kunnen ons ook voorstellen dat met ‘frissere’ blokken en schijven het weer anders voelt. Maar stilstaan is natuurlijk geen enkel probleem. Ook al omdat de hendels lekker in de hand liggen. Remmen met je handen bovenop de hendels: prima. O ja: de aansluiting van de stroomdraad op de achterderailleur is nogal ‘priegelig’. De stroomdraad zit geborgd met een schroefje. Een heel klein schroefje. Zit het vast, dan zit het vast.

Maar…

Grote vraag: is het beter dan…? Nee. Nog niet. Het werkt -voor zover wij konden beoordelen- goed, maar dan ook weer niet beter dan SRAM, Campagnolo of Shimano. De groepen zijn ook nog niet leverbaar, dus een ‘fanbase’ -en daarmee een vraag creëren- lukt dus nog niet. Daarnaast heeft FSA een ‘probleem’: de onderdelengroepen neigen nu alweer naar 12-speed. En we zijn benieuwd of er dan ook nog een 12-speed WE komt. Voorlopig blijft Ludo mooi rondfietsen met zijn C 64 Disc. www.fullspeedahead.com

Fotografie: Remco Veurink