Voor Fiets is verslaggever Elias de Bruijne bij Shimano. Hij doet op de site en in het blad verslag van zijn bezoek aan het land van sake en Shimano. Inmiddels is het hele gezelschap naar Maleisië gevlogen voor nog meer fabrieksbezoek. Hier zijn derde verslag.

Campaigned‘Singapore is very campaigned’, zegt de gids. Ik zit in de bus en we rijden van de Shimano fabriek in Maleisië terug naar Singapore, om daar langs te gaan bij de Shimano Singapore fabriek. De gids praat snel, en dat terwijl ze eerder terloops vertelde dat ze voor ons expres wat trager praat. Ze werkt voor een door Shimano ingehuurde travel agency en praat ons bij over het rijke, kleine, gedisciplineerde, en in veel opzichten merkwaardige landje dat Singapore blijkt te zijn. Met ‘campaigned’ bedoelt ze dat de Singaporese overheid het gedrag van de bevolking in flinke mate probeert te sturen door middel van campagnes. In de jaren ‘70 was er de ‘Two is enough’ campagne om de bevolking ertoe aan te zetten het bij twee kinderen te houden (en zo de bevolkingsgroei onder controle te houden) en er waren campagnes om mensen aan te zetten meerdere talen te leren spreken, zoals de ‘Speak Mandarin Campaign’ in 1979. Als het gaat om het schoonhouden van de stad heeft de overheid zelfs een hele batterij campagnes op de bevolking afgevuurd.

Het lijkt allemaal goed te werken. De straten zijn brandschoon, inmiddels is het lage geboortecijfer juist een probleem geworden omdat de campagne zo goed heeft gewerkt, en veel inwoners van Singapore zijn twee- of meertalig. En dat is lang niet alles. De mensen zijn beschaafd, werken hard en het is nu goed toeven in het kleinste land van Zuidoost Azië. Niks mis mee, dat campaignen.

Campaigning, kennelijk werkt het, en dus is het de moeite waard. Ook Shimano heeft dat begrepen, net zoals vrijwel elke moderne organisatie. In de presentaties die we tijdens onze bezoeken aan de Shimano-sites krijgen heeft campaigning een belangrijke plaats, alhoewel het natuurlijk niet zo genoemd wordt. De boodschap van Shimano (mensen, ga naar buiten, stap op de fiets en geniet van de natuur, dat is leuk en goed voor je!) is nooit ver weg. En bij een leus blijft het niet. Shimano Singapore is bezig heel Zuid Oost Azië te campaignen om de mensen aan te zetten om te doen wat leuk en goed voor ze is: fietsen. En dus eerst een fiets kopen.

Shimano Singapore werd op 28 mei 1973 opgericht en was daarmee de eerste Shimano fabriek (en eerste zogeheten ‘plant’) buiten Japan. Inmiddels is de vestiging het centrum van waaruit men Zuidoost Azië probeert te veroveren voor de fiets. Assistent director Eugène Koh, die ons vandaag begeleidt, heeft het over de ‘regio’, maar het gebied dat hij bedoelt is veel groter dan dat het woord regio impliceert. Het gebied dat hij en zijn medewerkers proberen te veroveren, met onder meer Singapore, Thailand, Maleisië en de Filippijnen, telt niet minder dan 600 miljoen inwoners.

Het kan dus ook bijna niet anders of Shimano heeft een flinke invloed op de fietscultuur in Zuidoost-Azië. Koh, die overigens net als zijn Japanse collega Tatagawa uiterst benaderbaar en vriendelijk is (net als natuurlijk alle Shimano-medewerkers), antwoordt bevestigend op mijn vraag of hij denkt dat de fietscultuur in Singapore en omstreken door toedoen van zijn bedrijf een boost krijgt. In zijn poging om die boost te geven krijgt hij zelfs hulp van de overheid. Trots vertelt hij over de 400 kilometer aan fietspaden die Singapore inmiddels rijk is en over de eerste autovrije dag die volgende maand georganiseerd wordt in Singapore downtown. Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië, heeft zelfs een 7 km lang traject dat twee keer per maand autovrij is. Verder organiseert Shimano Singapore verschillende evenementen. Met zes wielerevenementen in Singapore, Maleisië, Thailand en de Filippijnen brengt Shimano jaarlijks in totaal een kleine 20.000 wielrenners op de been.

Het is het resultaat van een grote passie voor de fiets die ik bij veel Shimano medewerkers bespeur. Koh is al wielerfan sinds zijn jeugd, net als verschillende andere medewerkers die ik spreek. Soms hoef je het niet eens te vragen, en verraden kleine details de liefde voor de fiets. Wanneer we door de fabriek in Singapore rondlopen zie ik een heuse tanline op de toch al vrij donkere huid van een van de Shimano-jongens. Ha, een soortgenoot, denk ik verheugd. Het zal overigens per fabriek verschillen, want ik kan me nauwelijks voorstellen dat de vele Nepalezen en Bengalen die in de fabriek in Maleisië werken dagelijks op de fiets zitten. Maar zeker bij de managers in de fabrieken is de passie aanwezig, en  die willen ze overbrengen. Seed, cultivate, educate, het zijn woorden die ik veel hoor vandaag.

De kans dat het ze gaat lukken is natuurlijk groot, want niets is makkelijker dan reclame maken voor iets wat gewoonweg leuk ís en ook nog eens gezond. In Singapore wint recreatief fietsen en wielrennen in ieder geval aan populariteit. Morgen gaan wij, de verslaggevers, daar wellicht zelf aan bijdragen. Om zeven uur ’s ochtends (om de warme zon een beetje voor te zijn) vertrekken we voor een ritje van 46 kilometer. Je zou kunnen stellen dat ik op dat moment onderdeel ben van een stukje Shimano-campaigning. Maar daar zijn ze in Singapore wel aan gewend.