wiggins-uurrecordHet werelduurrecord van Bradley Wiggins: kan het nog harder?

Zondagavond 7 juni 2015 reed sir Bradley Wiggins op de Olympische baan in London een fenomenaal nieuw werelduurrecord met een afstand van 54,526 km. Het was een genot om hem als een machine te zien beuken met zijn gouden helm, gouden schoentjes en zelfs zonder baard (alles voor de stroomlijning…). Onlangs presenteerden we in Fiets editie 6-2015 al een overzicht van de records uit het verleden en voorspelden we al dat sir Bradley het record wel zou verbeteren. Vandaag kijken we nog eens goed naar de prestatie van Wiggins: wat ging er goed en wat ging er minder? En bovenal hoe zou het in de toekomst eventueel nog beter/harder kunnen?

Analyse van het werelduurrecord van Bradley Wiggins

We hebben met ons model (zoals beschreven in Het Geheim van Wielrennen, zie www.hetgeheimvanwielrennen.nl) een berekening gemaakt van het vermogen dat Bradley getrapt moet hebben bij het wereldrecord. In de onderstaande tabel staan de voornaamste gegevens en resultaten. Onze conclusie is dat Bradley 468 Watt getrapt heeft ofwel 6,08 Watt/kg.

w1

We hebben deze resultaten eens vergeleken met de prestaties uit het verleden, zie de onderstaande tabellen. Dan springen de volgende zaken meteen in het oog:

  1. Het vermogen in Watt en het specifieke vermogen in Watt/kg van de renners is bij alle records in het verleden in dezelfde orde van grootte geweest, namelijk rond 400-460 Watt en 5,9-6,2 Watt/kg.
  2. De voortdurende verbetering van de records in de loop der jaren moet dus vooral toegeschreven worden aan de verbeterde aerodynamica. De luchtweerstandsfactor cdA is gedaald van 0,30 m2 in de tijd van Eddy Merckx tot 0,21 m2 bij Bradley. Bij de extreme fietsen van Graeme Obree en Chris Boardman is deze zelfs 0,17 m2 geweest.
  3. Tenslotte is het duidelijk dat een hooglandbaan, zoals die in Mexico-City, grote voordelen heeft. Door de ijle lucht kan dezelfde afstand hier met een veel lager vermogen gehaald worden. Ook als dit vermogen wordt omgerekend naar zeeniveau om te corrigeren voor het lagere zuurstofopnamevermogen op grote hoogte, blijft een aanzienlijk voordeel over.

w2

w3

Wat ging er goed en wat ging er minder bij Bradley?

Om te beginnen had men de hal in Londen opgestookt tot 28 °C (iets lager dan de 30 0C van het record van Alex Dowsett). Bij hoge temperatuur is de lucht dunner en neemt de luchtweerstand aanzienlijk af. Met ons model hebben we uitgerekend dat Bradley hierdoor 490 meter gewonnen heeft i.v.t. een temperatuur van 20 °C.

Bradley had echter de pech dat de luchtdruk in Londen zondag aan de hoge kant was met 1030 mbar.

Ons model geeft aan dat hij maar liefst 1200 meter verder had kunnen rijden tijdens een depressie met een luchtdruk van 963 mbar.

Als het team van Bradley erin geslaagd was om de cdA waard nog verder te verlagen tot 0,20 m2 , had dat een winst van 870 m opgeleverd.

Als Bradley nog meer in topvorm geweest zou zijn en 478 Watt i.p.v. 468 Watt had kunnen trappen, dan zou hij volgens onze berekeningen 400 meter verder gekomen zijn.

Een grote klapper had hij kunnen maken als hij naar Mexico gereisd was: op een hoogte van 2336 meter had hij volgens ons model maar liefst 2710 meter verder kunnen rijden.

Tenslotte hebben we nog een creatief ideetje doorgerekend: als men in de hal ventilatoren had aangebracht die een meewind van 1 m/s zouden rondblazen, had Bradley 2370 meter meer kunnen afleggen, zonder naar Mexico te reizen…. Sommige van de lezers zullen zich misschien de boosheid van schaatser Rintje Ritsma nog herinneren, toen men tijdens zijn rit in Hamar de deuren van de hal open zette, waardoor de luchtrecirculatie wegviel!

In de onderstaande tabel en grafiek laten we de resultaten van de berekeningen zien.

w4

Hoeveel harder kan het nog?

We hebben tenslotte nog een berekening gemaakt van de ultieme grens van het werelduurrecord onder de volgende uitgangspunten:

  1. De renner heeft een maximaal specifiek vermogen van 6,4 Watt/kg en weegt 80 kg. Zijn totale vermogen is dus 512 Watt.
  2. De locatie is het oude velodrome van Eddy Merckx in Mexico (2336 meter hoogte)
  3. De cdA-waarde wordt nog verder verlaagd tot 0,19 m2
  4. De temperatuur is 30 °C.

Het resultaat is dat een afstand van 61,6 km theoretisch haalbaar zou moeten zijn.

Je kunt de invloed van alle factoren op je eigen prestaties berekenen met onze calculatoren op www.hetgeheimvanwielrennen.nl. Daar kun je ook het boek bestellen.

Door: Hans van Dijk, Ron van Megen en Guido Vroemen