In Fiets nr. 5-2010 verlootten we een aantal biketrainingen van Seasonality, inclusief overnachting . De winnaars moesten daarvoor wel zelf naar Mayrhofen in Oostenrijk rijden en op een geplande datum kunnen. Aan enthousiasme en geestdrift was geen gebrek! Maar de praktische kant bleek uiteindelijk maar één winnaar aan te kunnen. Siel Peijs uit Bakel ging, fietste en maakte een verslag. Lees hieronder deel I van zijn ervaringen. Deel II volgt morgen.

Gekkenwerk natuurlijk. Vrijdagavond heen rijden, dik 800 kilometer en zondagmiddag weer terug, dezelfde dikke 800 kilometers. En dat allemaal om een stukje te fietsen. In Oostenrijk, dat dan weer wel. In de ‘echte’ bergen dus. Met een ervaren gids. En twee hotelovernachtingen.
 
Want dat is de prijs die ik heb gewonnen. Twee dagen geheel verzorgd mountainbiken in het Oostenrijkse Mayrhofen, inclusief verblijf met ontbijt in Gasthof Zillertal en tips & tricks van de Nederlandse bike-gids Marcel Liu van Seasonality. En alsof dat op zich nog niet genoeg feest is, mag ik ook nog een vriend meenemen. De enige voorwaarde is dat we het vervoer zelf regelen.

En dus stappen fietsmaat Stef en ik vrijdagavond om zes uur in de auto voor een ritje van een kleine acht uur richting Mayrhofen. Ons uitgebalanceerde fietsdiner, drive-in hamburgers, genieten we ergens in Duitsland tussen de wielen en onderweg hebben we stoere gesprekken over loodzware beklimmingen en heftige afdalingen. Gesprekken die langzaamaan verstommen als de bergen rondom ons groter en zwarter worden in de regenachtige nacht.

 
Tegen enen bereiken we Gasthof Zillertal waar gastheer Jan ons slaperig maar welgemeend welkom heet. Met twee slaapbiertjes in de hand brengt hij ons naar onze kamer. Op het balkon proberen we turend naar de regen iets van de omgeving te raden maar veel wijzer worden we in het donker niet. Begeleid door het ruisende geluid van de Ziller, het riviertje waaraan het dal en het Gasthof hun namen danken, glijden we even later tussen de witte lakens.
 

Hard en onverbiddelijk doorbreekt de wekker enkele uren later de rust op de hotelkamer. Snel springen we uit bed als we beseffen wat de dag voor ons in petto heeft. Na een uitstekend ontbijt is het tijd om de fietsen uit de auto te halen. De lucht is redelijk opgeklaard en fris gespannen schroeven we de wielen in de frames.
Plotseling wordt achter ons hard geremd. Het is Marcel Liu, onze gids voor de komende twee dagen. Enthousiast begint hij te vertellen, niet voor het laatst dit weekend zo zal blijken. Over zijn Mayrhofen, over zijn sportieve omzwervingen over de wereld en over zijn voorliefde voor mooi materiaal.
 
“Hm, Nederlandse fietsen”, classificeert hij onze zelfbouw hardtails met Magura 33’s. “Neuh, geen probleem hoor, daar heb ik hier ook wel op gereden…” Niet geheel gerust klikken we even later onze voeten in de pedalen. Het natgeregende wegdek en Marcel’s kuiten verhogen slechts onze spanning.
 
Die spanning zakt echter snel als Marcel ons warm laat fietsen op mooie kleine gravelwegen langs de Ziller. Een klein rondje om te wennen dat uitmondt in Mayrhofen zelf. Als we onder de Ahornbahn door het dorp weer verlaten is het tijd voor serieuzer werk. Via een kort stukje asfalt bereiken we een mooi bergpad dat ons direct stevig omhoog voert, richting Zillergrund. Met het stijgen van de weg neemt het uitzicht spectaculair toe. Onderweg passeren we stukken bos, bebelde koeien, groene weilanden en houten schuren. En waar wij ons meer en meer op onze ademhaling moeten concentreren blijft Marcel de uitleg en de verhalen aaneenrijgen.
 
 

Na een flink aantal klimkilometers bereiken we een kleine alm van waaruit we uitzicht hebben op Gaststube Klaushof. Niet helemaal tegen onze zin stelt Marcel voor daar even halt te houden. Ongemerkt loopt het immers al tegen de middag. Op het terras met uitzicht drinken we een flinke café macchiato en eten we een stuk gebak dat gemakkelijk voor een maaltijd door kan gaan. Na deze zoete lunch stappen we ietwat stram weer op de fiets, maar een korte afdaling verder mogen de spieren weer weldadig(?) worden aangespannen. Wat volgt is een goedlopende klim richting het bergdorpje Brandberg, oorspronkelijk de hoofdplaats van het dal.

Net na Brandberg weet Marcel ons alsnog te verontrusten als hij zijn zadel met een grijns laat zakken en ons adviseert hetzelfde te doen. Links van de weg verdwijnt een miniem paadje in de diepte van een beboste bergwand. Zonder gids hadden we dit pad ofwel over het hoofd gezien ofwel als niet befietsbaar bestempeld, maar onder Marcel’s leiding gelden andere wetten.

Met samengeknepen remmen en billen volgen we zijn spoor de natte afgrond in. Onze hardtails en onze daalcapaciteiten worden maximaal aangesproken maar onder begeleiding van Marcel (“pas op deze steen, hier hoogte houden”) bereiken we heelhuids en uiteindelijk kickend weer vlakke grond. Dit vind je in de Ardennen niet!

Als toetje trakteert Marcel ons op een korte klim richting het zijdal van de Grune Wand, waarna we met een mooi vergezicht over het Zillertal terug naar Mayrhofen dalen. Met 4,5 uur fietsen en ruim 1000 hoogtemeters in de benen bereiken we moe maar tevreden het Gasthof. Deze fietsdag is de autokilometers al meer dan waard.En, omdat het nog redelijk vroeg in de middag is, hebben we na de douche tijd om even door het gezellige en mooie Mayrhofen te wandelen voordat we Marcel weer treffen…