​Een diskwalificatie in 2011, afstappen in 2012 en een valpartij in 2013. Vooralsnog is de Amstel Gold Race niet de koers van Rob Ruijgh. En dat terwijl de 26-jarige Limburger zichzelf zo graag wil laten zien voor eigen publiek.

Door Anne Joldersma

“Gelukkig ben ik nog jong”, blijft Ruijgh opgewekt als hij wordt geconfronteerd met zijn staat van dienst in de enige klassieker die Nederland rijk is. “De laatste jaren heb ik de nodige pech gehad hier, maar het tij kan nog keren. Ik verschijn volgend jaar in ieder geval weer even gemotiveerd aan de start.”

Ruijgh baalde vooral van het feit dat hij zijn kopmannen in de finale niet meer kon bijstaan. “Ik voelde me zelf goed, maar dat zegt natuurlijk helemaal niets. Het enige dat telt is het resultaat en daar heb ik niets kunnen laten zien. Ik had graag nog iets voor Björn Leukemans willen betekenen in de finale, hij was erg goed vandaag.”

Valpartij

Een valpartij in aanloop naar de finale leverde Ruijgh zondag een flink modderpak op. Het is nog de vraag of er sprake is van fysieke schade. “Aanvankelijk leek het mee te vallen. Maar ik zat net nog vol adrenaline en nu ik hier zo sta begin ik mijn heupen wel te voelen”, aldus de renner die komende zondag van start hoort te gaan in Luik-Bastenaken-Luik.

“Ik weet nog niet of het gevolgen heeft voor volgende week, daar moeten we straks thuis maar naar kijken.”

Na zijn valpartij werd Ruijgh bijgestaan door een ploegleider, die de Vancansoleil-renner daarbij redelijk aanduwde. “Maar tja, om het teruggebracht te noemen… Na een val kan dat wel eens gebeuren op zo’n manier.”

“Ik dacht daarbij verder niet terug aan 2011 (toen hij uit de koers werd gehaald omdat hij te veel hulp zou hebben gekregen van een mecanicien). In het hoofd van een renner gaat maar één gedachte rond op zo’n moment: ik moet zo snel mogelijk terugkomen.”

© NUsport/Anne Joldersma