Gisteren beleefde de Tour de eerste rustdag.

Maar het is de vraag of de niet-klimmers daarvan hebben genoten in de wetenschap dat in deze etappe het dak van de Tour wordt bereikt, de Col de L’Iseran (2770 m). De renners kunnen ook niet eerst lekker hun benen losfietsen want het is meteen vanaf de start klimmen geblazen. Vooral voor de sprinters en knechten geen prettig vooruitzicht. Hun enige doel in de bergritten is met zo weinig mogelijk energie binnen de tijdslimiet over de finish te rijden. Om de tijdslimiet te halen vormen de mindere goden de ‘bus’, ook wel ‘gruppetto’ genoemd.

Maar hoe gaat het er nu aan toe in de bus? Een paar renners hebben de leiding, de buschauffeurs. Zij houden de tijdslimiet in de gaten, verdelen de kopbeurten en
houden in de gaten of er niemand dreigt te lossen. Ook onze ‘eigen’ Servais Knaven leidt vaak de gruppetto in de bergritten. Een grupetto heeft zijn eigen regels. Demarreren is uit den boze, wie dat toch doet, betaalt later de prijs. Op het moment dat de renner weer wordt ingelopen, maakt de bus tempo zodat hij niet kan aansluiten en alsnog buiten tijd over de finish komt. Hou je je wel aan de regels en heb je een keer een slecht moment, dan zal de bus op je wachten.