De WK Baanwielrennen werden van 23 t/m 27 maart verreden in Apeldoorn. Wij van Fiets waren hierbij om op het middenterrein het materiaal en de voorbereidingen van de deelnemers te spotten!
Net als op de weg wordt er door de UCI eisen gesteld aan het materiaal. Zo mogen baanfietsen net als wegfietsen niet minder dan 6,8 kg wegen zijn er regels voor wat betreft de afmetingen van de fiets. Voor de wedstrijden moet de fiets worden aangeboden aan een UCI- commissaris, die het gewicht en de afmetingen van de fiets controleert. Baanframes en -wielen zijn vaak zwaarder doordat ze stijver en aerodynamischer zijn. De baanfietsen brengen dan al snel 6,8 kg aan de haak. De fietsen van de deelnemers zitten tussen de 6,8 en 8,5 kg volgens de dienstdoende UCI- functionaris.
Voor de duuronderdelen is het wel zo prettig om van houding te kunnen veranderen, maar door het ontbreken van shifters is het lastig je handen op die plaats neer te leggen. FSA en 3T komen met een stuur dat voor sommige renners uitkomst biedt. Het ziet er wel wat vreemd uit! Hier zie je het stuur van de Australische wereldkampioen Cameron Meyer met op de bovenkant zijn vier wereld titels weergegeven…
Ook op de baan heeft de elektronica haar intrede gedaan. De deelnemers van de afvalkoers krijgen als ze uit de wedstrijd zijn een knipperende rode lamp te zien op het gemonteerde kastje! Dat er toch nog deelnemers doorrijden met een knipperende lamp zegt wel iets over hun concentratie!Warmrijden doen de renners op verschillende manieren. Een rollenbank is nog steeds het meest populair. Ook zijn er renners die op een soort schoepenrad-ergotrainer zich in het zweet werken. Vooral bij de Australische ploeg is dit populair.
De Nederlandse ploeg rijdt met de Koga-fietsen. Hier de puntenkoers-fiets van Peter Schep, die een 6de plaats behaalde. Let op het "apart" gevormde stuur.
De Look-fiets van de wereldkampioen sprint Grégory Baugé. Met een snelheid van dik 70 km/u ging het hard! Let op de onderbuis waar het voorwiel iets in weg valt en hoe de voorvork/voorbouw montage is. Bauge reed ook met een Look-crankstel. Geen stuurlint maar een ander soort schuimlaag moet er voor zorgen dat er niks kan verdraaien of loskomen.
De WK Baanwielrennen werden van 23 t/m 27 maart verreden in Apeldoorn. Wij van Fiets waren hierbij om op het middenterrein het materiaal en de voorbereidingen van de deelnemers te spotten!
Net als op de weg wordt er door de UCI eisen gesteld aan het materiaal. Zo mogen baanfietsen net als wegfietsen niet minder dan 6,8 kg wegen zijn er regels voor wat betreft de afmetingen van de fiets. Voor de wedstrijden moet de fiets worden aangeboden aan een UCI- commissaris, die het gewicht en de afmetingen van de fiets controleert. Baanframes en -wielen zijn vaak zwaarder doordat ze stijver en aerodynamischer zijn. De baanfietsen brengen dan al snel 6,8 kg aan de haak. De fietsen van de deelnemers zitten tussen de 6,8 en 8,5 kg volgens de dienstdoende UCI- functionaris.
Voor de duuronderdelen is het wel zo prettig om van houding te kunnen veranderen, maar door het ontbreken van shifters is het lastig je handen op die plaats neer te leggen. FSA en 3T komen met een stuur dat voor sommige renners uitkomst biedt. Het ziet er wel wat vreemd uit! Hier zie je het stuur van de Australische wereldkampioen Cameron Meyer met op de bovenkant zijn vier wereld titels weergegeven…
Ook op de baan heeft de elektronica haar intrede gedaan. De deelnemers van de afvalkoers krijgen als ze uit de wedstrijd zijn een knipperende rode lamp te zien op het gemonteerde kastje! Dat er toch nog deelnemers doorrijden met een knipperende lamp zegt wel iets over hun concentratie!Warmrijden doen de renners op verschillende manieren. Een rollenbank is nog steeds het meest populair. Ook zijn er renners die op een soort schoepenrad-ergotrainer zich in het zweet werken. Vooral bij de Australische ploeg is dit populair.
De Nederlandse ploeg rijdt met de Koga-fietsen. Hier de puntenkoers-fiets van Peter Schep, die een 6de plaats behaalde. Let op het "apart" gevormde stuur.
De Look-fiets van de wereldkampioen sprint Grégory Baugé. Met een snelheid van dik 70 km/u ging het hard! Let op de onderbuis waar het voorwiel iets in weg valt en hoe de voorvork/voorbouw montage is. Bauge reed ook met een Look-crankstel. Geen stuurlint maar een ander soort schuimlaag moet er voor zorgen dat er niks kan verdraaien of loskomen.