Progressive geometry
Niet de meest opvallende, maar wel de meest belangrijke, wijziging is de aangepaste geometrie. De fietsen zijn allemaal 2 centimeter langer geworden, gemeten van het midden naar de voorkant. Om dat te compenseren hebben ze kortere stuurpennen gekregen en ook het stuur heeft een kortere reach. In navolging van de trend op mountainbike gebied.
Het moet zorgen voor stabiele, maar toch direct sturende fietsen. Die makkelijker over obstakels heen komen en daarmee ook voor meer controle in afdalingen zorgen. Of dat in de praktijk ook zo is, konden we testen op de gevarieerde route bij Lochem. Daarover verderop meer, laten we eerst even de specs doornemen.
Checkpoint SLR
De Checkpoint SLR is de lichtste gravelbike uit de collectie en gemaakt om mee te racen. Opgebouwd rondom een 700 Series OCLV Carbon frame met aerodynamische buizen die zijn afgeleid van de Émonda. In de schuine buis vind je een luikje onder de bidonhouder dat toegang biedt tot opbergruimte in de forse buis.
Checkpoint SL
De Checkpoint SL is het kleine broertje van de SLR. Dit model heeft een 500 Series OCLV Carbon frame, heeft ook de interne opbergruimte, IsoSpeed en nog meer gaatjes met schroefdraad voor dragers, flessen en tassen. Bij de SL en ALR ook op de voor- en achtervork, in tegenstelling tot de SLR. Hij is bovendien geschikt voor montage van een 27,2 mm dropperpost, want op de SL en ALR zitten gewone zadelpennen en niet die omgekeerde modellen die ze vorig jaar hadden (en die nu nog op de SLR terugkomen). Trek zet deze fiets in de markt als hun ‘all-around bike’.Checkpoint ALR
De Checkpoint ALR is de aluminium uitvoering in de serie. Gemaakt van 300 Series Alpha Aluminium en naast gebruik tijdens avontuurlijke trips, ook heel geschikt voor dagelijkse woon-werkritten het jaar rond. Hier geen IsoSpeed, dat is gereserveerd voor de carbon modellen. ‘Utility focus’ noemen ze het gebruiksdoel van de ALR, het werkpaard dus. Net als op de SL ook hier overal bevestigingpunten. Je kunt hem uitrusten met spatborden, dragers, bidonhouders, en wat je verder nog wilt meesjouwen op je trips.
Onderdelen en tassen
Zoals altijd worden de fietsen van Trek afgemonteerd met een heleboel onderdelen uit eigen stal, van Bontrager dus. Bijvoorbeeld het stuur met 15 graden flare, eigen wielen, zadel, banden én een hele toffe tassenset. Waarbij je de frametas op maat van het frame koopt. Bij een 54 frame hoort dus een 54 tas, die daardoor perfect onder de bovenbuis past. Te monteren met handige schroefjes, maar ook bandjes zijn mogelijk als je dat liever hebt, of als je ze op een andere fiets wilt zetten. In de stuurtas is ruimte voor een drinkzak van 1,5 liter. De tassen zijn waterdicht, we gaan ze binnenkort eens flink testen.
Verder komen de fietsen met groepsets van Shimano en SRAM, met een enkel voorblad (derailleurnok is aanwezig), of een dubbel, allemaal afhankelijk van welk model je kiest.
Prijzen
Checkpoint SLR 9 eTap, € 11999Checkpoint SLR 7 eTap € 8488
Checkpoint SLR 7 € 8299
Checkpoint SLR 6 eTap € 6999
Checkpoint SL 7 eTap € 5999
Checkpoint SL 6 eTap € 3999
Checkpoint SL 5 € 3499
Checkpoint ALR 5 Driftless € 2799
Checkpoint ALR 5 € 2399 Alle info op: trekbikes.com/nl/nl_NL/gravel-bikes/
Praktijk
Dan de praktijk. Een beter testweekend konden we niet wensen. Heerlijk weer, perfecte sfeer en de route schotelde ons ‘van alles wat’ voor. Gravel, singletracks met boomwortels, mul zand, grasveldje, klimmetjes en hobbelige afdalingen. Wat vooral opvalt is het effect van die 2 centimeter extra. Deze fiets geeft veel zelfvertrouwen. Met de 40mm GR1 Team Issue banden waren de mulle zandstroken goed te doen. Ook daar voel je duidelijk dat de fiets heerlijk spoort en koers houdt. De IsoSpeed koppeling tussen bovenbuis en zitbuis geeft extra comfort, wat in combinatie met niet te hard opgepompte banden zorgt voor een erg relaxte rij-ervaring. Zelfs op de hobbelige afdaling in het laaste stukje van de SBA. OK, het is natuurlijk geen volgeveerde mtb, maar dat zal ook niemand verwachten van een gravelbike.
Schakelpret
Nog iets dat opvalt. Deze SL6 is afgemonteerd met de SRAM Rival XPLR eTap AXS groep. Een hele mond vol, het komt neer op elektronisch én draadloos schakelen met een sterke achterderailleur. Met een accu in de shifter en een accu in de derailleur. Het schakelt als de brandweer! Je kunt je zelfs afvragen of de duurdere groepsets nog wel toegevoegde waarde hebben. Het geld dat je extra betaald voor een Force of Red groep kun je misschien beter gebruiken voor een tweede wielsetje in de 650b maat. Of een dropperpost!
Met 1×12 kom je echt geen versnellingen tekort (10-44 cassette), en op de gravelbike stoor je je minder aan de stappen tussen de kransjes dan op de wegfiets. Dat deze groepset wat zwaarder is, speelt eigenlijk niet zo’n rol op een fiets als deze. En eerlijk gezegd vind ik de wat lompere shifterknoppen wel erg fijn in het gebruik. Ook op slecht wegdek voel je hiermee goed wat je doet.
Eigenlijk zou die voorderailleurklem er dus wel af mogen. Maar goed, mocht je toch ooit willen overstappen op een dubbel, dan heb je die optie in ieder geval. Onder die klem vind je ook nog een kettinggeleider die voorkomt dat de ketting tussen frame en crank terecht kan komen. Geen problemen mee gehad, de kettingspanning wordt prima geregeld door de achterderrie, maar het is een prima toevoeging voor als het er echt heel lomp aan toegaat.
Pakezel
We kregen van Trek een toptube tasje en een frametas mee. Die laatste was een beetje overkill voor een rondje Achterhoek, maar voor de foto toch even gemonteerd.
De tassen zijn, zoals gezegd, op maat gemaakt voor de fietsen en dus heel makkelijk te monteren met meegeleverde boutjes. Mooi afgewerkt ook, met prima ritsen met een lusje zodat ze makkelijk open of dicht te maken zijn. En zo’n klein tasje op je frame is toch wel handig voor wat proviand, geld, telefoon en de afneembare inbushendel voor de steekassen in mee te nemen.
Wat is ie mooi!
Wat verder nog opvalt is het hoge afwerkingsniveau. Een mooie kunststof guard op de onderbuis om het carbon te beschermen tegen opspattend grind en een metalen plaatje op de verlaagde chainstay ter bescherming.
En mijn persoonlijke favoriet, de kabelvoering. Die gaat net boven de balhoofdbuis in het meedraaiende deel. Alleen op de SL en SLR trouwens. Het stuur draait ontzettend soepel, alsof de leidingen buitenlangs lopen. Dat er geen schakelkabels nodig zijn helpt daarbij natuurlijk ook. Alleen de remleidingen hoeven erdoor. En heel subtiel is er nog een gaatje over voor die optionele dropperpost, superslick gemaakt!
Na de rit van zondag parkeren we de SL6 in het openluchttheater in Lochem. Tijd voor burger en bier. Het was leuk om te zien hoeveel aandacht hij kreeg. Mede dankzij de opvallende, maar niet schreeuwerige, rode lak. Hij werd verschillende keren op de foto gezet. Reken maar dat je deze fiets komend jaar veel gaat tegenkomen, hij is op diverse wensenlijstjes terecht gekomen.
Zijn er ook nog nadelen? Ja, dat we de fiets na het weekend al weer moesten inleveren was wat minder, haha! Maar ook de hoogglans lak geeft twijfels. Die is best kwetsbaar en dat is in deze tak van sport misschien niet zo handig, want je ziet er alles op. Hoewel we er heel voorzichtig mee hebben gedaan en er maar twee dagen op konden fietsen waren de eerste krasjes al zichtbaar. Nu zijn die eerste natuurlijk altijd het ergst, maar zo’n plaatje van een fiets wil je eigenlijk toch lang mooi houden. De tijd zal leren hoe dit in de praktijk gaat.
