Hoewel tijden veranderen rij ik graag met ouderwetse kaarten onder de snelspanner.
's Avonds je route verkennen op een (Michelin) kaart heeft gewoon iets en dat ervaar ik niet met een kaartje op een digitaal apparaat. Ook niks geen gedoe met apparaten die leeg zijn en ergens opgeladen moeten worden of weigeren hun werk te doen.
Multitools ben ik ook nooit weg van geweest, doen alles net niet en wegen naar verhouding best veel.
Verder waren de goede merken multitools stevig aan de prijs.
Tot midden jaren negentig werden er vaak onderdelen geadviseerd die hier al wat ouder waren. 6 fof 7 speed terwijl er al 8 en 9 speed was. Reden, in de meer achtergelegen gebieden kom je 6 of 7 speed wel vinden.
Ook werd er voor het zware werk getwijfeld aan de belastbaarheid van 8 en hoger speed kettingen.
Met de komst van steeds meer koeriersdiensten werd het onderdelenvraagstuk steeds minder een punt. Je kon vanaf midden jaren negentig binnen 24 tot 48 uur overal ter wereld onderdelen laten bezorgen. Zijn zelfs verzekeringen voor.
Off topic
Dit gaat een beetje een ambachtseconomie reactie worden.
Dat verhaal van Santos was inderdaad wel apart.
Het merk kwam uit het niets en had ineens een grotere stand op de fietsvakantiebeurs dan Vittorio en Snel samen.
Ze waren goed in storytelling en zie wat het hen gebracht heeft.
Het verschil met de andere merken toen was dat zij zagen dat andere merken de opkomst van de ATB negeerden en zij hier kansen zagen. Het verhaal was een beetje dat je met 26" door nog ruiger terrein kon en dat kreeg tractie.
Dat allemaal ondersteunt met mooie platen van Santos fietsen in ruig terrein.
De rest van de framebouwers hield stug vast aan 28" wielen en ook andere Nederlandse fietsmerken wilden een graantje meepikken. Er kwam zelfs een Frank van Rijn Gazelle special edition.
Met Santos kwam er ook een nieuw soort wereldfietser. Mensen die voor een paar weken naar Azie gingen, en ja, alles moest mee en kosten noch moeite werden gespaard.
Er ontstond een soort sfeer van waar je allemaal geweest moest zijn om mee te tellen. Het leek wel een 'sport' voor de welgestelde Hollandse yup.
De opkomst van de atb ging helemaal voorbij aan kleinere leveranciers zoals Snel en Vittorio.
Voor mij toch geen 26" met tassen want ik had al vastgesteld dat kleinere wielen voor geen meter bollen.
Toen ik mijn 2e Vittorio randonneur ging bestellen, omdat voorgaande fietsen mij te slap aanvoelden, wilde ik graag een 28" fiets met atb oversized buizen en ruimte voor extra brede banden.
Dat was bij Vittorio allemaal te lastig, uiteindelijk werd het een kruisframe en buizen van Columbus. Dat was overigens een jaar of 8 a 10 voor Santos en heeft in ieder geval bij Vittorio geen lampje doen gaan branden.
Woefdram schreef: ↑29 jul 2022 12:22
Dat is de generatie die bij "Agu Quorum" en "Karrimor Iberian" gaat glimlachen bij de goede herinneringen die ze eraan hebben, of ze hebben ze zelfs nog liggen.
Die quorum's had ik op mijn eerste tocht.
De achtertassen waren leuk voor een beetje fietsen op goede Nederlandse fietspaden maar op slechter wegdek begonnen bij mij de haken te verbuigen en bij een flinke hobbel schoot je tas van de drager. Ik heb vervolgens Karrimor's gekocht.
Met een potje Seamseal maakte ik de Karrimor's waterdicht en dat scheelde de helft met een Ortlieb tas.
Alleen de Agu (zwaar verkleurde) stuurtas hield ik aan. Met de clickfix was die stuurtas erg handig.
Dus ja, schuldig, de Karrimor's met een verkleurde Agu stuurtas met quickfix, clickfix what ever liggen hier te wachten tot ze weer mee mogen.