Winter OS

[MarkVeenstra]

Volgens mij verwoorde Johan de Wit het prima.
Nederlandse schaatsers (ploegen), vinden individuele afstanden belangrijker dan ploegenachtervolging. Er wordt dus nauwelijks op getrained. Het heeft op zich ook geen zin om dan in de laatste 2 weken nog even een paar ochtendjes lekker "samen" te rijden.
En dat is allemaal helemaal niet erg, maar dan moet je achteraf ook niet teleurgesteld gaan zijn over het resultaat.

Als je nu kijkt naar de ploegenachtervolging. De snelste ploegen rijden superkort op elkaar (en duwen en hebben een goede helm). Dat moet je simpelweg oefenen. En zelfs samen trainen, benaderd dat niet, want dan laat je een stukje tussenruimte om zelf je slagen te kunnen maken.

Rondjes die nodig zijn op het "trage" ijs in china: 12.9 tot 13.1 per 200m. Dus rondes rijden van 26.2 of sneller. --> 1500m rijders met duurvermogen. Of eigenlijk 3km specialisten (wat helaas bij de mannen een incourante afstand is, terwijl dat extreem spannende wedstrijden zou opleveren imho). Dus een ploeg met Roest, Bosker (vaste waarde, 1500/5km rijder, meerdere wereldtitels), Nuis, Snel, Krol(? is toch al van iets meer volle patat tov Nuis), Wesley Dijs, Blokhuisen (? wat oud), Huizinga ...
En misschien nog wat kleppers van de marathon, mits voldoende makkelijk die rondjes 26 laag, 25 hoog kunnen rijden natuurlijk. Want dát lijkt me bij Bergsma misschien net de beperking. In het marathonpeloton kan je dan kijken naar Sjoerd den Hertog, de broers Hoolwerf, Ariëns..., blijft punt of ze de echt snelle rondetijden makkelijk op kunnen zoeken zonder zich op de 1e 600m daarvoor te moeten opblazen.

Evenzo, bij de mass start moet je een sprinter zoeken die dat wil rijden. Scheperkamp, Snel. Of een snelle 1500m rijder, Nuis, Krol.
Liefst met wat ervaring in groepsrijden, dus van het inlinen (daarom ook Scheperkamp).
Komend jaar gaat Bart Hoolwerf bij Reggenborch zich verder specialiseren op mass start overigens.