Fiets.nl

mao schreef: ↑24 mei 2022 16:32 Beterschap met je zoon, vredeskoers….netjes hoor talent van z’n vader?

Ps voor de Nederlandse of Belgische selectie?

Als hij mijn talent had zou hij nooit voor de Belgische ploeg geselecteerd worden vrees ik.

Het talent moet toch ergens vandaan komen;-)
Hoewel het nog weinig zegt voor de toekomst, is deelname in de vredeskoers wel een hele mooie ervaring.

Erik1.0 schreef: ↑23 mei 2022 17:54 Yep, heb mijn jaarlijkse innige ontmoeting met het asfalt ook weer gehad. Dinsdag onderuit gekegeld in een trainingsrit en sleutelbeen gebroken (en een scheurtje in de schouder en een rib gebroken). Woensdag geopereerd omdat het echt schots en scheef stond… pfff
Operatie gelukkig goed gegaan en ben nu druk bezig met het herstel, maar mijn doelen van dit jaar komen snel dichterbij… we gaan het zien

Grtz Erik

Update: gaat eigenlijk best goed. Zat na paar dagen alweer voorzichtig op Wahoo en probeer daar nu de trainingen weer op te pakken. Buiten ook weer met mijn woon-werk ritjes begonnen, maar deze doe ik nu op de MTB voor wat extra demping en comfort. Natuurlijk nog veel ongemakken door beperkingen in gewrichten en bepaalde bewegingen en de schaafwonden die op bepaalde plaatsen nog steeds open zijn. Gaat natuurlijk erg snel allemaal maar ik doe wel alle stappen in overleg met een bevriende orthopaed en trainer. Zelf monitor ik de zaak ook (ben huisarts) maar weet dat ik natuurlijk niet objectief ben en mezelf bij tijden moet afremmen.

Grtz

Dat gaat dan best wel snel. Da's mooi.

Gisterenavond na het eten wordt er gebeld op onze huistelefoon. We gebruiken het ding amper en ik zie een onbekend nummer staan. ( slechts een paar mensen kennen het nummer )Ik besluit toch op te nemen, en het is een kennis van mijn zoon.

We hebben een ongelukje gehad en we hebben de ambulance gebeld voor M ( onze zoon ). Hij is in aanraking gekomen met een paaltje op een dijk, en was even buiten westen. Nu is hij bij kennis, maar komen jullie deze kant op. Dus mijn vrouw rijdt, vol zenuwen met mij ernaast op weg naar de plek onheils. Nu is ze al geen Charles Leclerc of Max verstappen, maar ik had haar wel eens beter zien rijden zumme maer zegguh ( Zeeuws ). Affijn na 20 minuten ter plekke en we zien zoonlief liggen op de brancard. Gelukkig bij kennis, warrig aanspreekbaar en hij heeft pijn zegt ie.

Mijn vrouw bezorgd zich om onze zoon, en spreekt de ambulance medewerker, ( ze zegt dat de helm een “life-saver” was ), ik spreek een van de jongens en check z’n materiaal.

Nu reed mijn zoon met een groepje van ca 7 renners over een dijk waar er barrière paaltjes staan( op kleine mtr uit de berm op een 5 a 6 mtr brede dijk ) net voor of na een flauwe bocht ( ligt eraan van welke kant je komt ). Laat nu net als het groepje de bocht nadert, er een auto komen van de andere kant.
De jongens fietsen ca 45km/h met wind schuin achter. De eerste renner schrikt en schiet nog net rechts van het paaltje - de 2e renners kan er net links langst. Mijn zoon als 3e geloof ik - die net als alle andere renners niet meer kan remmen - knalt vol op het stoepje 30cmx2mtr waar het paaltje op staat. Hij raakt het paaltje schijnbaar vol met zijn voorwiel ( band kapot - stuur staat scheef ). Er gaan nog een paar renners half over hem heen maar de rest valt niet wonder boven wonder. Voor de rest heeft mijn zoon zijn Scott geen grote schade zo te zien - maar moeten we nog bekijken…..

Nadat onze zoon is opgelapt door de ambulance medewerkers, mogen we hem zelf naar de EHBO post rijden omdat hij goed bij kennis is. Fiets en kledij achterin de wagen gegooid, en hop naar het ziekenhuis. In de auto zie ik al ( zit achter mn zoon ) dat zijn sleutelbeen links hoger staat dan rechts. Hij zegt ; ik heb er geen pijn van en kan mn schouder goed bewegen. Aangekomen in het ziekenhuis worden de wonden gedept, een CT-scan van z’n hoofd gemaakt en een foto van z’n schouder.

Sleutelbeen is gebroken, schaafwonden helen vanzelf, hoofdpijn gaat ook weg, en het ei op z’n enkel komt ook wel goed. Dat zijn/waren de mededelingen van de arts.

Zijn fiets moeten we dus nog checken ( lijkt mee te vallen ), schoenen - kleding - helm ( nog allen geen maand oud ) kan zo de kliko in nadat we contact hebben gehad met de verzekering van de NTFU. Foto’s nemen van de spullen straks maar even doen.

Al met al toch even schrikken als je als ouder zo’n telefoontje krijgt… onze zoon is nu wel 24 jaar en slaat binnenkort zijn vleugels uit met zijn vriendin, maar blijft toch je zoon hè

Stevig, en stevig schrikken! Maar klinkt wel alsof het goedkomt. Steun de moeder maar wat, die zal het nog het meest nodig hebben schat ik zo?

Mijn ouders zijn hun kind verloren op de koersfiets - mijn broer werd frontaal aangereden door een wagen op een polderweg niet zover van bij jou. Wanneer mijn moeder nu een telefoontje of bericht krijgt van mijn madame, gaat er onmiddellijk een golf van paniek door haar heen omdat ze vreest dat er iets met me is gebeurd op de racefiets.

Bah vervelend Rene. Dan schrik je enorm. Zo te lezen is hij er gelukkig nog goed vanaf gekomen. Beterschap!

Verdorie René, schrikken!!
Hopelijk een spoedig herstel!

Poeh, inderdaad schrikken. Je zoon lijkt er relatief goed vanaf te zijn gekomen, gelukkig.

Wens hem beterschap, René!

Da's goed schrikken. Hopelijk geneest alles netjes. En dat materiaal is zonde, maar alle klappen die de helm en fiets hebben opgevangen heeft je lichaam niet hoeven verduren

Thnx guys, vandaag gaat het al iets beter ondanks een slechte nacht. De schaafwonden doen pijn, en zo ook zijn hoofd. Sleutelbeen heeft ie geen pijn aan. Snel opknappen en weer fietsen hopen we, maar nu heeft ie er weinig zin in…..

Materiaal schade valt mee : zadel kapot - en vork heeft een plekje. Formulier voor de schade ingevuld - benieuwd of we nog iets terug krijgen voor het materiaal.