Verslag Kortrijk - Mont Ventoux
Geplaatst: 13 jun 2018 10:06
Na maanden plannen en trainen was het op 2 juni eindelijk zover. We vertrokken met 5 vrienden met de fiets vanuit Kortrijk (België, tegen de Franse grens) naar de Mont Ventoux. Het zouden 5 etappes van ongeveer 225km worden met telkens +2000 hms en een laatste etappe van 120km met finish op de Kale Berg.
We hadden onze verblijven op voorhand geboekt en er reed een vriend met een camionette mee om ons te begeleiden.
Een beetje nerveus vertrokken we de eerste dag om 6u richting Charleville-Mézières. De benen voelden zeker niet super. Bovendien stuurde onze gemaakte gpx ons over iets te veel onverharde wegen en regende het fel. In de namiddag klaarde de hemel op, moe maar tevreden kwamen we aan in onze B&B.
De volgende dagen hadden een vast stramien. Opstaan, vermoeide benen voelen, een uitgebreid ontbijt, rond 8u vertrekken, stokbrood met hesp en kaas eten over de middag op een idyllisch plekje, in de namiddag voelden de benen al wat beter aan (ik ben een diesel), stevast eindigen met enkele pittige hellingen, aankomst rond 18u30, douchen, lekker gaan eten en drinken, slapen rond 24u. De volgende stopplaatsen waren in de buurt van Nancy, Besançon, Lyon, Montélimar en Malaucène.
We haalden een gemiddelde tussen de 26 en 29 per uur. De vermoeidheid was aanwezig maar het tempo bleef gelijk, dit had ik niet verwacht. Het weer viel al bij al goed mee, er werd telkens regen voorspeld, maar we reden blijkbaar veelal tussen de buien door.
We hadden een route uitgestippeld over rustige wegen en we werden beloond met mooie landschappen, rivieren, meren, bergen om de pijn in de benen te verzachten.
Dag 6 was de laatste rit, de Mont Ventoux op. Zou dat wel nog lukken? Om onze finale rit wat op te leuken werden we begeleid door een ware zondvloed. Doorweekt kropen we de berg op, water in de schoenen, brillen weggestopt, beekjes die zich vormden over de weg, het was fantastisch! Boven was het zicht 0,0 en er werd besloten om de afdaling in de camionette te doen.
Het doel was bereikt, overal blije gezichten. Na een rustdag en enkele toeristische bezoeken besloten we om onze laatste dag door te brengen op de fiets. We reden een rit rond de Ventoux, met onder andere de Gorge de la Nesque. Het werd een rit om te genieten van de uitzichten, terrasjes en de vrienden.
Het was een fantastisch avontuur, op naar volgend jaar!
We hadden onze verblijven op voorhand geboekt en er reed een vriend met een camionette mee om ons te begeleiden.
Een beetje nerveus vertrokken we de eerste dag om 6u richting Charleville-Mézières. De benen voelden zeker niet super. Bovendien stuurde onze gemaakte gpx ons over iets te veel onverharde wegen en regende het fel. In de namiddag klaarde de hemel op, moe maar tevreden kwamen we aan in onze B&B.
De volgende dagen hadden een vast stramien. Opstaan, vermoeide benen voelen, een uitgebreid ontbijt, rond 8u vertrekken, stokbrood met hesp en kaas eten over de middag op een idyllisch plekje, in de namiddag voelden de benen al wat beter aan (ik ben een diesel), stevast eindigen met enkele pittige hellingen, aankomst rond 18u30, douchen, lekker gaan eten en drinken, slapen rond 24u. De volgende stopplaatsen waren in de buurt van Nancy, Besançon, Lyon, Montélimar en Malaucène.
We haalden een gemiddelde tussen de 26 en 29 per uur. De vermoeidheid was aanwezig maar het tempo bleef gelijk, dit had ik niet verwacht. Het weer viel al bij al goed mee, er werd telkens regen voorspeld, maar we reden blijkbaar veelal tussen de buien door.
We hadden een route uitgestippeld over rustige wegen en we werden beloond met mooie landschappen, rivieren, meren, bergen om de pijn in de benen te verzachten.
Dag 6 was de laatste rit, de Mont Ventoux op. Zou dat wel nog lukken? Om onze finale rit wat op te leuken werden we begeleid door een ware zondvloed. Doorweekt kropen we de berg op, water in de schoenen, brillen weggestopt, beekjes die zich vormden over de weg, het was fantastisch! Boven was het zicht 0,0 en er werd besloten om de afdaling in de camionette te doen.
Het doel was bereikt, overal blije gezichten. Na een rustdag en enkele toeristische bezoeken besloten we om onze laatste dag door te brengen op de fiets. We reden een rit rond de Ventoux, met onder andere de Gorge de la Nesque. Het werd een rit om te genieten van de uitzichten, terrasjes en de vrienden.
Het was een fantastisch avontuur, op naar volgend jaar!
