La Pra Loup Bernard Thevenet
Geplaatst: 11 jul 2017 17:37
Tsja, hoe kom je erop om zo'n kleine cyclo te gaan fietsen? Gewoon, de club besluit dat dit het buitenland tripje wordt voor 2017. De datum is 8 juli!
Hey 8 juli, is dat niet een weekje na de Marmotte? Ja! Inderdaad! Laten we die dan maar eens voor het eerst gaan rijden! (zie pagina 36 van de marmotte voor mijn verslag aldaar).
Wat er voor de Bernard Thevenet gebeurde:
Dus de marmotte is geweest, en de avond van 2 juli lig ik aardig op apengapen. Ik heb nog geen idee hoeveel en hoe goed ik de komende week ga fietsen. Met als tweede hoogtepunt een tweede cyclo!
3 juli, ik ben megavroeg wakker. Om 5 uur kan ik al niet meer slapen. Nou ja, eerst mijn marmotte verhaal maar op papier zetten dan. Om half 7 vind ik het genoeg geweest, ik ga mijn Airbnb studio opruimen en ontbijten. Om half 9 zit ik in de auto. 3 op 4 juli slaap ik in Guillestre want er is zoveel moois te fietsen! Via de Lautaret en Briancon rijd ik naar Guillestre, ik ben er veel te vroeg maar wil toch gaan fietsen. Het weer is werkelijk fantastisch en ik besluit met de auto door te rijden naar de voet van de zuidelijke kant van de Col d'Izoard. Deze moet ik nog een keer rijden, maar niet vandaag! Vandaag staat de Col d'Agnel op het programma. Je moet er maar op komen! Rustig aan ga ik om ongeveer kwart voor 12 van start voor een klim van ongeveer 1400 hoogtemeters met als top 2744! Het is een schitterende klim waar ik lekker de tijd voor neem, en daardoor mijn hartslag lekker laag kan houden (hoewel vermoeidheid misschien meespeelt). Net onder de top ligt een refuge waar ik na de top gezien te hebben lekker ga zitten eten. Een schone jongedame (blijkt zelf ook fietster te zijn) brengt me een soeppan. Ik kan er vier borden mee vullen en heb er dan ook meer dan genoeg aan. Ik vervolg daarna de afdaling en met nog een klein klimmetje naar Saint-Veran erbij is het genoeg geweest en rol ik terug naar de auto. Topdag na de Marmotte!
https://www.strava.com/activities/1065646826
Gelukkig kan ik mijn hotel in, eigenlijk via Airbnb maar het is officieel een hotel. Ik snap er niks van, maar voor 21 euro heb ik een slaapplek, Diner, ontbijt en kan ik douchen. De volgende dag ben ik iets minder vroeg wakker, om ongeveer 7 uur. Ik doe rustig aan, ga ontbijten en haal om kwart over 8 de fiets uit de auto. Vandaag toch die Col d’Izoard doen, vanaf de zuidkant en vervolgens retour. Het eerste stuk is een mooie weg maar er schijnt een soort fietspad te zijn, wel een stijl weggetje heb ik gezien. Helaas blijkt het afgesloten en moet ik dus door de Gorges de Guil. Gelukkig is het niet druk, het is echter door de schaduw wel frisjes! Ik rij lekker rustig door, hier hoef ik me niet druk te maken want het is bijna vlak. Ik zie drie man voor mij fietsen, ik besluit niet over te nemen maar net als in de Marmotte uit de wind te gaan zitten. Hier word ik nog eens goed in… Als het stijl begint te worden ongeveer een kilometer voor de plek waar gister mijn auto stond ga ik mijn eigen tempo verder. Dit blijkt sneller dan dat van de fransman en twee nederlanders waar ik net achter reed, bedankt mannen! De klim is gelijk lekker stijl, in het begin nog wat bochten maar al snel is het lange rechte stuk begonnen, dit loopt vaak boven de 7% en door wat dorpen heen. Erna wordt het niet vlakker maar is het door de bochten wel leuker. Je kan veel meer zien van waar je geweest bent, het uitzicht is soms fantastisch. Als toerist besluit ik toch maar eens te stoppen zo af en toe. Twee kilometer voor de top vlakt het wat af en lijk je de col bereikt te hebben. Gelukkig ben ik voorbereid en weet dat er 50 hoogtemeters naar beneden gegaan wordt alvorens de laatste twee kilometers naar de top leiden. De fotograaf hier onder maakt nog wat plaatjes en ik bereik de top met een voldaan gevoel. Na wat foto’s en een magneet van de agnel en izoard voor de wall of climbs thuis gescoord te hebben kan ik weer terug. Ik zou een rondje kunnen rijden, maar heb besloten dat niet te doen. In de afdaling stop ik in 1 van de dorpjes, ik moet even afwateren en mijn bidons vullen. Daarna op de grote plaat terug naar Guillestre. Ik voel me goed en dus besluit ik zoals bedacht de klim van Risoul nog mee te pakken. Een vrij onbekende klim, maar wel een mooie blijkt! Vaak mooie uitzichten en nergens veel stijler dan 9%. Boven is het wel doods, maar ach dat is wel vaker met wintersportoorden! Ik daal af en pak beneden de auto in, volgende col is de col de Vars. Echter gaat dit met de auto omdat de volgende slaapplek met de gehele club in Barcelonette is. Ik zie hier dat het wegdek van de Vars grotendeels helemaal nieuw is, de tour gaat hier op 20 juli zijn opwachting maken! Ik daal de kant op die de profs mogen opvliegen. En ik zie dat ik hier morgen waarschijnlijk mag genieten van een geweldige afdaling.
https://www.strava.com/activities/1066880356
In Barcelonette ben ik niet de eerste en in de avond worden de plannen voor de volgende dag gemaakt. Ik ga met de snelle mannen mee, dat wordt van mij verwacht… We gaan van Barcelonette naar het meer van Embrun, via de Col de Pontis (5km 10%) naar Embrun toe. De col is supermooi met een slecht wegdek, ik rij als tweede omhoog en verbaas me daar een beetje over. Maar het blijkt de gehele week mijn plek dus ben ik er best wel trots op! In Embrun koffie met de iets langzamere groep die graag gebruik maken van onze diensten op de vlakkere stukken! Na de koffie gaat de route gelijk verder naar Guillestre, via een mooie balkonweg hoeven we gelukkig niet meer over de route nationaal! Alleen vlak voor Guillestre nog een kleine twee kilometer wel route nationaal dus achter elkaar hard doorrijden naar de afslag. Bij de afslag begint het klimmen eigenlijk al, we hebben met 7 man besloten eerst de Vars op te rijden vanwege de hitte. Eerder boven is minder last van de hitte onderweg en boven beter zitten dan beneden! Beneden doe ik nog wel even mijn ondershirt uit en laat de langzamere helden weten dat wij op de top eten. Ik begin dus als laatste aan de klim en ik verwacht er onderweg wel een paar tegen te komen. De col de vars vanuit het noorden bestaat uit drie delen, Guillestre tot de eerste dorpjes een vlak stuk en vanuit de dorpjes naar de top. In het eerste deel, met enkele stijle kilometers haal ik iedereen in die ik op de Col de Pontis achter me liet. De laatste rijd veel harder dan ik, dus die zie ik boven pas weer. Bij het inrijden van het eerste dorpje zie ik een fontein staan. En aangezien het warm is (30 graden) scoor ik lekker vers water. Hierna rijd ik gelijk door naar de top, ik heb een goede klim gereden en de eerste na de marmotte waar ik me weer 100% hersteld voelde. Boven zitten we op de uitkijk en op de rest te wachten. Nummer 7 komt uiteindelijk ongeveer 30 minuten later boven en het was gelukkig geen straf te wachten! We gaan vervolgens naar het restaurant waar we een lekkere (en grote) spaghetti scoren alvorens het toetje komt. De afdaling! De weg die er gister met de auto zo geweldig uitzag is nu mijn speelterrein. Het is inderdaad een geweldige weg, ik vlieg naar beneden en als het afvlakt en ik wacht op mijn fietsmaten zijn er flinke verschillen. Op strava blijk ik die avond hier twee minuten sneller te zijn dan de snelste die dag, toch leuk! Vooral omdat dit 20% is (8 minuten en een beetje ipv 10 en een beetje). Na de afdaling gaan we in het wiel van onze snel man zitten en hij rijdt de volgende 16km wind tegen allemaal op kop. Terug bij het hotel bedankt hij ons voor de samenwerking en ergens voelen we ons wel een beetje lullig…
https://www.strava.com/activities/1068834970
Woensdagavond, de plannen voor donderdag worden gemaakt, eigenlijk zijn ze heel simpel. De Cime de Bonette op! En weer terug, en misschien voor een enkele nog wat extras. Dus zo geschiedde. Donderdag ochtend rijden we in een paar groepen naar Jausiers, daar begint de klim echt. En onderaan wachten we even en beginnen tegelijk! Eigenlijk is het geen hele moeilijke klim, het is vooral een lange klim maar een paar makkelijkere passages en een heel stijle slot kilometer! Daarnaast is het ook een hele mooie klim, eigenlijk best rustig (maar misschien hebben wij een goede dag uitgekozen). In het begin rij ik nog even op met iemand van de club, ik moet hem even laten gaan maar zodra ik mijn eigen tempo gevonden heb ga ik hem voorbij en laat hem achter. Ik rij lekker door en wordt op de ruim 20 kilometer lange klim niet ingehaald door fietsers! Goed voor de moraal! Met grote regelmaat haal ik wel fietsers in, en ik geniet vooral van het uitzicht en het mooie weer. Vlak voor de top kom je langs een oud fort van het Franse leger en vlak hierna wordt het een stuk vlakker, bijna boven op dit punt! Echter kun je nu het gemaakte rondje zien liggen. Het wordt hier nog even superstijl! Je ziet het aankomen maar op bijna 2800 meter hoogte een stuk weg van 13-14% is geen pretje. Eenmaal boven is het uitzicht geweldig en wacht ik samen met de snelste man op de rest. Als we van de snelste groep allemaal boven zijn besluiten we terug te gaan. We zien nog net de snelste paar van de groep na ons boven komen, doen ze goed! Wij besluiten helemaal af te dalen en in Barcelonette op het terras onze lunch te gaan verorberen. Het stuk van Jausiers naar Barcelonette begin ik nog op kop, in tegenstelling tot de dag ervoor geef ik af waardoor er uiteindelijk 5 van de 6 man kopwerk doen in deze 8 kilometer. Betere samenwerking dan de dag ervoor!
Na de lunch vinden de overige 5 het wel mooi geweest, echter heb ik wel zin om nog een stukje te fietsen. Ik besluit met volle bidons de klim naar Super Sauze te doen. Deze schijnt wat pittige stroken te hebben, is niet superlang dus nog mooi voor een warme middag. Terwijl ik lekker rustig aan naar boven peddel zie ik nog twee fietsers naar boven gaan. Als ik dichterbij kom blijken het twee clubgenoten te zijn, die vonden alleen de Bonette ook niet genoeg! Ik haal ze bij en blijf heel even ouwehoeren, maar het gaat me zelfs op reserve te langzaam. Ik rij dan ook alleen door, op een vlakke sectie versnel ik flink en ik maak het laatste knikje naar het naambordje van het wintersportdorp. Een klein lusje door het dorp over een slechte weg maakt het af en ik begin met afdalen. Met redelijke vaart ga ik naar beneden en ik besluit via de D902 en D109 nog naar Les Thuiles te rijden, een mooie weg die op en neer gaat. Via La Sauze en Saint Pons langs de D9 rij ik terug naar het beginpunt. Na 101km op deze dag is het wel mooi geweest. Douchen en bier drinken!
https://www.strava.com/activities/1070460373
Donderdagavond is nog niet iedereen het erover eens, vrijdag niks doen. Klein rondje of iets meer rijden? Zelf heb ik al besloten dat ik de Col de la Cayolle van de noordkant wil doen. Hij schijnt landschappelijk fantastisch te zijn en op de laatste drie kilometers eigenlijk nergens echt heel stijl. Plus ik kan de laatste afdaling van de cyclo even verkennen. Niemand heeft interesse dus ik vertrek vrijdagochtend iets voor 9 uur op naar de top die iets boven de 2300 meter licht. Heen en terug een kleine 60km. Ik begin rustig, want eerst is het nog echt vlak. Vervolgens begint de weg een paar procent op te lopen over een smalle weg met een mooi wegdek. Voor het eerst deze week heb ik het nog koud! Door de combinatie van op tijd weggaan, schaduw in de kloof waar ik rij en de koude rivier is het nu fris. Maar ik ben niet bang voor kou, want het wordt gewoon weer 30 graden! Ik rij lekker door over de smalle weg, af en toe ingehaald door motorrijders en gelukkig heb ik geen last van het verkeer want zelfs als fietser kun je hier in de weg rijden zo smal is het! Ik geniet van de rust die er verder heerst. De meeste fietsers in de buurt zullen wel op de Bonette zitten voor de Grimpee. Ik stop regelmatig voor wat foto’s, er zijn nogal wat smalle bruggen en watervallen te zien hier. Als ik ongeveer 4 km voor de top een foto neem komt er een klein frans mannetje mij voorbij. Ik besluit in zijn wiel te gaan zitten, moet wel de hartslag laag blijven anders laat ik alsnog lopen. Hij blijkt ook rustig aan te doen en in zien wiel kom ik de laatste 3 wat stijlere km door. Ik geniet van het mooie groene landschap waar ik ook verschillende marmotten zie lopen, blijven toch leuke beesten! Op de top een fototje en weer terug naar beneden. Ook staat hier een bordje: “arret Chrono”, oftewel de afdalingen van de cyclo zijn geneutraliseerd. Het wegdek valt me nu tegen, vooral de eerste 9km is het zeer onregelmatig. Zonder al teveel te trappen en problemen met verkeer kom ik op het stukje waar ik nog even moet aanzetten, toch nog een paar hm te overwinnen hier! Daarna komt het smalle stuk waar wel goed asfalt ligt. Over het algemeen ook zeer overzichtelijk en ik rij dan ook lekker door, ik kom nog een kleine groep van de club tegen die een halve col de la cayolle doen. Bij het hotel blijken er meerdere te zijn dus ik stel voor na mijn douche te gaan lunchen, wat we lekker doen! Verder een middag niks doen want morgen is de grote dag.
https://www.strava.com/activities/1071700375
Hey 8 juli, is dat niet een weekje na de Marmotte? Ja! Inderdaad! Laten we die dan maar eens voor het eerst gaan rijden! (zie pagina 36 van de marmotte voor mijn verslag aldaar).
Wat er voor de Bernard Thevenet gebeurde:
Dus de marmotte is geweest, en de avond van 2 juli lig ik aardig op apengapen. Ik heb nog geen idee hoeveel en hoe goed ik de komende week ga fietsen. Met als tweede hoogtepunt een tweede cyclo!
3 juli, ik ben megavroeg wakker. Om 5 uur kan ik al niet meer slapen. Nou ja, eerst mijn marmotte verhaal maar op papier zetten dan. Om half 7 vind ik het genoeg geweest, ik ga mijn Airbnb studio opruimen en ontbijten. Om half 9 zit ik in de auto. 3 op 4 juli slaap ik in Guillestre want er is zoveel moois te fietsen! Via de Lautaret en Briancon rijd ik naar Guillestre, ik ben er veel te vroeg maar wil toch gaan fietsen. Het weer is werkelijk fantastisch en ik besluit met de auto door te rijden naar de voet van de zuidelijke kant van de Col d'Izoard. Deze moet ik nog een keer rijden, maar niet vandaag! Vandaag staat de Col d'Agnel op het programma. Je moet er maar op komen! Rustig aan ga ik om ongeveer kwart voor 12 van start voor een klim van ongeveer 1400 hoogtemeters met als top 2744! Het is een schitterende klim waar ik lekker de tijd voor neem, en daardoor mijn hartslag lekker laag kan houden (hoewel vermoeidheid misschien meespeelt). Net onder de top ligt een refuge waar ik na de top gezien te hebben lekker ga zitten eten. Een schone jongedame (blijkt zelf ook fietster te zijn) brengt me een soeppan. Ik kan er vier borden mee vullen en heb er dan ook meer dan genoeg aan. Ik vervolg daarna de afdaling en met nog een klein klimmetje naar Saint-Veran erbij is het genoeg geweest en rol ik terug naar de auto. Topdag na de Marmotte!
https://www.strava.com/activities/1065646826
Gelukkig kan ik mijn hotel in, eigenlijk via Airbnb maar het is officieel een hotel. Ik snap er niks van, maar voor 21 euro heb ik een slaapplek, Diner, ontbijt en kan ik douchen. De volgende dag ben ik iets minder vroeg wakker, om ongeveer 7 uur. Ik doe rustig aan, ga ontbijten en haal om kwart over 8 de fiets uit de auto. Vandaag toch die Col d’Izoard doen, vanaf de zuidkant en vervolgens retour. Het eerste stuk is een mooie weg maar er schijnt een soort fietspad te zijn, wel een stijl weggetje heb ik gezien. Helaas blijkt het afgesloten en moet ik dus door de Gorges de Guil. Gelukkig is het niet druk, het is echter door de schaduw wel frisjes! Ik rij lekker rustig door, hier hoef ik me niet druk te maken want het is bijna vlak. Ik zie drie man voor mij fietsen, ik besluit niet over te nemen maar net als in de Marmotte uit de wind te gaan zitten. Hier word ik nog eens goed in… Als het stijl begint te worden ongeveer een kilometer voor de plek waar gister mijn auto stond ga ik mijn eigen tempo verder. Dit blijkt sneller dan dat van de fransman en twee nederlanders waar ik net achter reed, bedankt mannen! De klim is gelijk lekker stijl, in het begin nog wat bochten maar al snel is het lange rechte stuk begonnen, dit loopt vaak boven de 7% en door wat dorpen heen. Erna wordt het niet vlakker maar is het door de bochten wel leuker. Je kan veel meer zien van waar je geweest bent, het uitzicht is soms fantastisch. Als toerist besluit ik toch maar eens te stoppen zo af en toe. Twee kilometer voor de top vlakt het wat af en lijk je de col bereikt te hebben. Gelukkig ben ik voorbereid en weet dat er 50 hoogtemeters naar beneden gegaan wordt alvorens de laatste twee kilometers naar de top leiden. De fotograaf hier onder maakt nog wat plaatjes en ik bereik de top met een voldaan gevoel. Na wat foto’s en een magneet van de agnel en izoard voor de wall of climbs thuis gescoord te hebben kan ik weer terug. Ik zou een rondje kunnen rijden, maar heb besloten dat niet te doen. In de afdaling stop ik in 1 van de dorpjes, ik moet even afwateren en mijn bidons vullen. Daarna op de grote plaat terug naar Guillestre. Ik voel me goed en dus besluit ik zoals bedacht de klim van Risoul nog mee te pakken. Een vrij onbekende klim, maar wel een mooie blijkt! Vaak mooie uitzichten en nergens veel stijler dan 9%. Boven is het wel doods, maar ach dat is wel vaker met wintersportoorden! Ik daal af en pak beneden de auto in, volgende col is de col de Vars. Echter gaat dit met de auto omdat de volgende slaapplek met de gehele club in Barcelonette is. Ik zie hier dat het wegdek van de Vars grotendeels helemaal nieuw is, de tour gaat hier op 20 juli zijn opwachting maken! Ik daal de kant op die de profs mogen opvliegen. En ik zie dat ik hier morgen waarschijnlijk mag genieten van een geweldige afdaling.
https://www.strava.com/activities/1066880356
In Barcelonette ben ik niet de eerste en in de avond worden de plannen voor de volgende dag gemaakt. Ik ga met de snelle mannen mee, dat wordt van mij verwacht… We gaan van Barcelonette naar het meer van Embrun, via de Col de Pontis (5km 10%) naar Embrun toe. De col is supermooi met een slecht wegdek, ik rij als tweede omhoog en verbaas me daar een beetje over. Maar het blijkt de gehele week mijn plek dus ben ik er best wel trots op! In Embrun koffie met de iets langzamere groep die graag gebruik maken van onze diensten op de vlakkere stukken! Na de koffie gaat de route gelijk verder naar Guillestre, via een mooie balkonweg hoeven we gelukkig niet meer over de route nationaal! Alleen vlak voor Guillestre nog een kleine twee kilometer wel route nationaal dus achter elkaar hard doorrijden naar de afslag. Bij de afslag begint het klimmen eigenlijk al, we hebben met 7 man besloten eerst de Vars op te rijden vanwege de hitte. Eerder boven is minder last van de hitte onderweg en boven beter zitten dan beneden! Beneden doe ik nog wel even mijn ondershirt uit en laat de langzamere helden weten dat wij op de top eten. Ik begin dus als laatste aan de klim en ik verwacht er onderweg wel een paar tegen te komen. De col de vars vanuit het noorden bestaat uit drie delen, Guillestre tot de eerste dorpjes een vlak stuk en vanuit de dorpjes naar de top. In het eerste deel, met enkele stijle kilometers haal ik iedereen in die ik op de Col de Pontis achter me liet. De laatste rijd veel harder dan ik, dus die zie ik boven pas weer. Bij het inrijden van het eerste dorpje zie ik een fontein staan. En aangezien het warm is (30 graden) scoor ik lekker vers water. Hierna rijd ik gelijk door naar de top, ik heb een goede klim gereden en de eerste na de marmotte waar ik me weer 100% hersteld voelde. Boven zitten we op de uitkijk en op de rest te wachten. Nummer 7 komt uiteindelijk ongeveer 30 minuten later boven en het was gelukkig geen straf te wachten! We gaan vervolgens naar het restaurant waar we een lekkere (en grote) spaghetti scoren alvorens het toetje komt. De afdaling! De weg die er gister met de auto zo geweldig uitzag is nu mijn speelterrein. Het is inderdaad een geweldige weg, ik vlieg naar beneden en als het afvlakt en ik wacht op mijn fietsmaten zijn er flinke verschillen. Op strava blijk ik die avond hier twee minuten sneller te zijn dan de snelste die dag, toch leuk! Vooral omdat dit 20% is (8 minuten en een beetje ipv 10 en een beetje). Na de afdaling gaan we in het wiel van onze snel man zitten en hij rijdt de volgende 16km wind tegen allemaal op kop. Terug bij het hotel bedankt hij ons voor de samenwerking en ergens voelen we ons wel een beetje lullig…
https://www.strava.com/activities/1068834970
Woensdagavond, de plannen voor donderdag worden gemaakt, eigenlijk zijn ze heel simpel. De Cime de Bonette op! En weer terug, en misschien voor een enkele nog wat extras. Dus zo geschiedde. Donderdag ochtend rijden we in een paar groepen naar Jausiers, daar begint de klim echt. En onderaan wachten we even en beginnen tegelijk! Eigenlijk is het geen hele moeilijke klim, het is vooral een lange klim maar een paar makkelijkere passages en een heel stijle slot kilometer! Daarnaast is het ook een hele mooie klim, eigenlijk best rustig (maar misschien hebben wij een goede dag uitgekozen). In het begin rij ik nog even op met iemand van de club, ik moet hem even laten gaan maar zodra ik mijn eigen tempo gevonden heb ga ik hem voorbij en laat hem achter. Ik rij lekker door en wordt op de ruim 20 kilometer lange klim niet ingehaald door fietsers! Goed voor de moraal! Met grote regelmaat haal ik wel fietsers in, en ik geniet vooral van het uitzicht en het mooie weer. Vlak voor de top kom je langs een oud fort van het Franse leger en vlak hierna wordt het een stuk vlakker, bijna boven op dit punt! Echter kun je nu het gemaakte rondje zien liggen. Het wordt hier nog even superstijl! Je ziet het aankomen maar op bijna 2800 meter hoogte een stuk weg van 13-14% is geen pretje. Eenmaal boven is het uitzicht geweldig en wacht ik samen met de snelste man op de rest. Als we van de snelste groep allemaal boven zijn besluiten we terug te gaan. We zien nog net de snelste paar van de groep na ons boven komen, doen ze goed! Wij besluiten helemaal af te dalen en in Barcelonette op het terras onze lunch te gaan verorberen. Het stuk van Jausiers naar Barcelonette begin ik nog op kop, in tegenstelling tot de dag ervoor geef ik af waardoor er uiteindelijk 5 van de 6 man kopwerk doen in deze 8 kilometer. Betere samenwerking dan de dag ervoor!
Na de lunch vinden de overige 5 het wel mooi geweest, echter heb ik wel zin om nog een stukje te fietsen. Ik besluit met volle bidons de klim naar Super Sauze te doen. Deze schijnt wat pittige stroken te hebben, is niet superlang dus nog mooi voor een warme middag. Terwijl ik lekker rustig aan naar boven peddel zie ik nog twee fietsers naar boven gaan. Als ik dichterbij kom blijken het twee clubgenoten te zijn, die vonden alleen de Bonette ook niet genoeg! Ik haal ze bij en blijf heel even ouwehoeren, maar het gaat me zelfs op reserve te langzaam. Ik rij dan ook alleen door, op een vlakke sectie versnel ik flink en ik maak het laatste knikje naar het naambordje van het wintersportdorp. Een klein lusje door het dorp over een slechte weg maakt het af en ik begin met afdalen. Met redelijke vaart ga ik naar beneden en ik besluit via de D902 en D109 nog naar Les Thuiles te rijden, een mooie weg die op en neer gaat. Via La Sauze en Saint Pons langs de D9 rij ik terug naar het beginpunt. Na 101km op deze dag is het wel mooi geweest. Douchen en bier drinken!
https://www.strava.com/activities/1070460373
Donderdagavond is nog niet iedereen het erover eens, vrijdag niks doen. Klein rondje of iets meer rijden? Zelf heb ik al besloten dat ik de Col de la Cayolle van de noordkant wil doen. Hij schijnt landschappelijk fantastisch te zijn en op de laatste drie kilometers eigenlijk nergens echt heel stijl. Plus ik kan de laatste afdaling van de cyclo even verkennen. Niemand heeft interesse dus ik vertrek vrijdagochtend iets voor 9 uur op naar de top die iets boven de 2300 meter licht. Heen en terug een kleine 60km. Ik begin rustig, want eerst is het nog echt vlak. Vervolgens begint de weg een paar procent op te lopen over een smalle weg met een mooi wegdek. Voor het eerst deze week heb ik het nog koud! Door de combinatie van op tijd weggaan, schaduw in de kloof waar ik rij en de koude rivier is het nu fris. Maar ik ben niet bang voor kou, want het wordt gewoon weer 30 graden! Ik rij lekker door over de smalle weg, af en toe ingehaald door motorrijders en gelukkig heb ik geen last van het verkeer want zelfs als fietser kun je hier in de weg rijden zo smal is het! Ik geniet van de rust die er verder heerst. De meeste fietsers in de buurt zullen wel op de Bonette zitten voor de Grimpee. Ik stop regelmatig voor wat foto’s, er zijn nogal wat smalle bruggen en watervallen te zien hier. Als ik ongeveer 4 km voor de top een foto neem komt er een klein frans mannetje mij voorbij. Ik besluit in zijn wiel te gaan zitten, moet wel de hartslag laag blijven anders laat ik alsnog lopen. Hij blijkt ook rustig aan te doen en in zien wiel kom ik de laatste 3 wat stijlere km door. Ik geniet van het mooie groene landschap waar ik ook verschillende marmotten zie lopen, blijven toch leuke beesten! Op de top een fototje en weer terug naar beneden. Ook staat hier een bordje: “arret Chrono”, oftewel de afdalingen van de cyclo zijn geneutraliseerd. Het wegdek valt me nu tegen, vooral de eerste 9km is het zeer onregelmatig. Zonder al teveel te trappen en problemen met verkeer kom ik op het stukje waar ik nog even moet aanzetten, toch nog een paar hm te overwinnen hier! Daarna komt het smalle stuk waar wel goed asfalt ligt. Over het algemeen ook zeer overzichtelijk en ik rij dan ook lekker door, ik kom nog een kleine groep van de club tegen die een halve col de la cayolle doen. Bij het hotel blijken er meerdere te zijn dus ik stel voor na mijn douche te gaan lunchen, wat we lekker doen! Verder een middag niks doen want morgen is de grote dag.
https://www.strava.com/activities/1071700375
