Fiets.nl

Als ik zo de bekentenissen hoor van diverse renners over de hulp van de medische staf bij doping borrelt de volgende vraag op.
Zijn de ploegartsen die aan deze dopingpraktijken meewerken of werkten niet net zo strafbaar als de door heel Europa opgejaagde chirurg Jansen-Steur?
Zo ja, dan zijn daar toch zeker gevolgen aan verbonden voor betrokken personen,lijkt me.

Jansen Steur is strafbaar omdat hij letsel heeft veroorzaakt bij patiënten, deze verschillen van psychische letsels tot fysieke letsels.

Indien je ploeg artsen die betrokken zijn bij dopingpraktijken wil vervolgen moet je eerst duidelijk hebben waaronder doping valt. Alle regelgeving die ik zo kon vinden is ingesteld door de verschillende comite's zoals het IOC en CAS enzovoort.

Case Law
Since 2004 when the World Anti-Doping Code (Code) came into force, a number of legal decisions have been rendered applying the rules of the World Anti-Doping Code (Code) by the Court of Arbitration for Sport as well as other internal tribunals of International Federations and National Anti-Doping Organizations.

http://www.wada-ama.org/en/World-Anti-D ... /Case-Law/

Het is dus wel mogelijk om ook de artsen die bij dopingpraktijken zijn betrokken te vervolgen, alleen het ligt nogal ingewikkeld en ik denk persoonlijk dat er een heel uitgebreid proces zou moeten komen om erachter te komen op wat voor manier de artsen er dan bij zijn betrokken.

Dat de situatie met Jansen Steur nog wat gevoeliger ligt is denk ik te wijten aan het feit dat het veel persoonlijkere is, de meeste renners die hulp kregen van hun ploegarts wisten wat ze konden verwachten. Je zou kunnen zeggen dat het hun eigen verantwoordelijkheid was(en is).

Dat laatste kwam ook bij mij op. De patiënten van Jansen Steur hebben niet kunnen weten wat er zou gebeuren. Je moet een arts wel vertrouwen omdat je het niet kunt controleren. Daar is de inspectie voor.

De renners hebben een keuze en kunnen kiezen om wel of geen doping te gebruiken. Ik ga er daarbij vanuit dat ieder weldenkend mens gaat nadenken als een arts ongevraagd met onbekende middeltjes en injectiespuiten komt aanzetten. Gevraagd lijkt me helemaal duidelijk. Doping toedienen is in Nederland niet wettelijk strafbaar voor zover ik na kan gaan.

ajhoff schreef:Ik ga er daarbij vanuit dat ieder weldenkend mens gaat nadenken als een arts ongevraagd met onbekende middeltjes en injectiespuiten komt aanzetten.

Wielrenners staan over het algemeen niet bekend vanwege hun intelligentie, het is absurd hoe goed gelovig sommige renners zijn en alles wat ze horen voor waar aannemen. Als je ziet hoeveel renners zich als het koud is aan het insmeren zijn met rode peper zooi omdat ze denken daarmee zich warmer te houden . Als een arts dan zegt dat het geen kwaad kan en dat ze wel harder gaan fietsen vragen er genoeg renners echt niet meer door.

hoe flauw ook, maar dit is het uitgangspunt van iedere arts:
Artseneed van het KNMG en de VSNU van 2003
Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.
Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen.
Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.
Dat beloof ik.
of
Zo waarlijk helpe mij God* almachtig.
(* Gekozen is voor de algemene formulering "God", waarbij studenten afhankelijk van hun geloofsovertuiging de naam van hun God in gedachten kunnen invullen.)

dit zinnetje: " Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten" is cruciaal als het over doping gaat.

beren040 schreef:
dit zinnetje: " Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten" is cruciaal als het over doping gaat.

Helemaal mee eens; EN op 2 manieren uit te leggen; in sommige gevallen zal het gezonder zijn om WEL doping te nemen dan om het niet te doen. In vrijwel alle gevallen zal doping via de ploegarts een stuk gezonder zijn dan doping verkregen via "rond-shoppen".

Het lijkt me dat ook een dopingarts een integere arts KAN zijn, die zich keurig aan zijn eed houdt

Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen.
Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.

..... Dit gaat dan weer lastig samen met doping.

Er komt in ieder geval een onderzoek naar Geert Leinders:
http://www.telegraaf.nl/telesport/wiele ... rs___.html" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.nu.nl/sport/3009199/belgisch ... oeken.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Het is maar net welke zinnen je wilt lezen cq onderstrepen:

beren040 schreef:Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten

en

beren040 schreef:Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.

Als arts mag je dus doping toedienen en je moet er over zwijgen.

Ik denk dat de keuze voor het doping nemen echt bij de renner ligt. De arts kan dan juist zorgen dat de bepaalde veiligheidsoverwegingen opgevolgd worden. Ik denk dat veel artsen liever zelf renners de doping toedienden, dan dat ze weigerden. De renners zouden het toch wel proberen en dan kan het beter veilig bij een arts, dan dat de renner op eigen houtje lukraak middelen neemt.

Maar als arts ben je mijn ogen nog steeds verantwoordelijk. Ook als een renner er zelf om vraagt. Je kan dan zeggen: "Ik begeleid de renner liever zelf, dan dat hij zelf onverantwoorde keuze gaat maken". Maar je kan als arts ook zeggen. Ik doe aan die onzin niet mee. Daar wil ik niet verantwoordelijk voor zijn. Als je wilt spelen met je eigen leven, dan doe je dat maar lekker zelf.

Maar ja, dat zou dan waarschijnlijk betekenen dat je als arts kon vertrekken bij de ploeg. SO WHAT?? Alsof een arts niet ergens anders een baantje kan vinden. Die hoeft niet te vrezen voor zijn eigen porte-monnaie. Voor een renner lag dat iets anders.

thestudent schreef:Ik denk dat de keuze voor het doping nemen echt bij de renner ligt. De arts kan dan juist zorgen dat de bepaalde veiligheidsoverwegingen opgevolgd worden. Ik denk dat veel artsen liever zelf renners de doping toedienden, dan dat ze weigerden. De renners zouden het toch wel proberen en dan kan het beter veilig bij een arts, dan dat de renner op eigen houtje lukraak middelen neemt.

Sluit ik me bij aan, daarnaast zin er natuurlijk ook 'reguliere' artsen die patiënten hebben die doping of andere prestatiebevorderende middelen gebruiken. Als een dokter een patiënt weigert gaat die toch wel naar een ander, dus erg veel bereik je er als arts imo ook niet mee. Behalve dat sommigen er misschien beter door slapen.

Een arts kan mijns inziens alleen adviseren, niet dwingen (beide kanten op). Daarnaast kan een arts natuurlijk weigeren (wat sommigen doen).