Wielrenners in de Media (Geenstijl)

[Nee_Nee]

Met armen gaan zwaaien en op een ruitje gaan tikken zijn ook wel agressieve gebaren.
Ik blaas een keer en schud met mijn hand, zo van: dat ging maar net goed. Gooi er een glimlach achteraan en de kans op een agressieve tegenreactie is minimaal.

De ene keer dat er een iemand stopte om "zijn gelijk te halen", zei ik direct: zo, daar hadden WE even geluk dat het goed afliep.
Hij mompelde iets van "inderdaad" en vroeg zowaar of alles oké was.

Je gelijk halen of iemand boos aanspreken op een fout is volkomen zinloos. Het zorgt voor frustratie bij jezelf en de ander leert er niks van.

Dat een dergelijke reactie vanzelf komt is geen excuus. Dat kan een automobilist ook zeggen als hij een keer flink naar rechts stuurt om die kutwielrenner te laten schrikken.

Dat klinkt allemaal mooi en goed doordacht. De mens reageert helaas vaak vanuit reflexen. Zeg maar 'reptielenbrein'. Dus je schrikt je de pleuris. Adrenaline-reactie. Vluchtreactie. Er is geen uitweg (sloot, prikkeldraad). Angst! Angst uit zich vaak in boosheid. Angst en boosheid zijn twee heel besmettelijke emoties: je steekt elkaar er mee aan. Pas achteraf komt de bezinning en dan het verdriet over wat je is overkomen en 'waarom dat zo moet en waarom mensen zo met elkaar omgaan'. Maar als je zover bent, zit je al lang en breed als een leeggelopen ballon op de bank thuis.

[wasbeer2006]

Nou het gaat bij mij vaak wel wat vlotter, na 10 seconde denk ik vaak, OKE.
Ik merk wel dat de andere kant daar dan regelmatig wat langer mee bezig is.

Maar wat Ernie C schrijft werkt meestal prima. Ja en die ene idioot kan je allemaal tegenkomen, is maar net hoe gek die is hoe je ervanaf komt.

Ik ben een keer letterlijk door een scooter met 30km/h van mijn fiets getrapt. Hij reed me bijna aan en ik zeg he kijkuit man en 1 minuut later en 300m verder trap zo ervan af.

[Sulla]

Met armen gaan zwaaien en op een ruitje gaan tikken zijn ook wel agressieve gebaren.
Ik blaas een keer en schud met mijn hand, zo van: dat ging maar net goed. Gooi er een glimlach achteraan en de kans op een agressieve tegenreactie is minimaal.

De ene keer dat er een iemand stopte om "zijn gelijk te halen", zei ik direct: zo, daar hadden WE even geluk dat het goed afliep.
Hij mompelde iets van "inderdaad" en vroeg zowaar of alles oké was.

Je gelijk halen of iemand boos aanspreken op een fout is volkomen zinloos. Het zorgt voor frustratie bij jezelf en de ander leert er niks van.

Dat een dergelijke reactie vanzelf komt is geen excuus. Dat kan een automobilist ook zeggen als hij een keer flink naar rechts stuurt om die kutwielrenner te laten schrikken.

Dat klinkt allemaal mooi en goed doordacht. De mens reageert helaas vaak vanuit reflexen. Zeg maar 'reptielenbrein'. Dus je schrikt je de pleuris. Adrenaline-reactie. Vluchtreactie. Er is geen uitweg (sloot, prikkeldraad). Angst! Angst uit zich vaak in boosheid. Angst en boosheid zijn twee heel besmettelijke emoties: je steekt elkaar er mee aan. Pas achteraf komt de bezinning en dan het verdriet over wat je is overkomen en 'waarom dat zo moet en waarom mensen zo met elkaar omgaan'. Maar als je zover bent, zit je al lang en breed als een leeggelopen ballon op de bank thuis.

Toch zijn die zogenaamde 'reflexen' bij de meeste mensen relatief makkelijk af te leren. Veel reflexen zijn nl. helemaal geen echte reflexen maar aangeleerd gedrag.

[Nee_Nee]

Als er een oud mannetje in een scootmobiel in standje 'haas' in plaats van 'schildpad' de hoek om komt zeilen, dan zal het een stuk makkelijker zijn dan als er een op een smalle tweebaansweg met een PC Hooft-tractor op je af komt stormen.

[Enzzo]

Toch zijn die zogenaamde 'reflexen' bij de meeste mensen relatief makkelijk af te leren. Veel reflexen zijn nl. helemaal geen echte reflexen maar aangeleerd gedrag.

Kun je dit wat duiden? In ben erg benieuwd namelijk.
Reflexen in de medische zin van het woord kun je niet onderdrukken. Net zo min als je reflexen kunt aanleren (nogmaals; puur medisch gezien)
Maar ik ben vooral benieuwd naar hoe mensen dan hun impulsen kunnen beheersen (zoals je vermoedelijk bedoelt)

Het zou in elk geval wellicht een goede leerschool zijn voor ons als verkeersdeelnemers die niet perse uit zijn op confrontatie

[RobertvD]

Kun je dit wat duiden? In ben erg benieuwd namelijk.
Reflexen in de medische zin van het woord kun je niet onderdrukken. Net zo min als je reflexen kunt aanleren (nogmaals; puur medisch gezien)
Maar ik ben vooral benieuwd naar hoe mensen dan hun impulsen kunnen beheersen (zoals je vermoedelijk bedoelt)

Het zou in elk geval wellicht een goede leerschool zijn voor ons als verkeersdeelnemers die niet perse uit zijn op confrontatie

Je middelvinger opsteken is geen reflex, maar aangeleerd gedrag. En wat aangeleerd is, kan ook afgeleerd worden.

[Marcopfiets]

Je middelvinger opsteken doe je in een opwelling. Het is geen reflex maar ook geen doordachte actie. Gewoon lekker primair reageren.

[Dude]

Ik heb een fietsmaat die nog wel eens primair reageert in schriksituaties. Als we het er dan later over hebben dan baalt hij er zelf ook wel van. Ik heb verder geen zin om de rest van de rit de dr Phil uit te hangen, maar het is kennelijk voor hem moeilijk onder controle te houden. Niet iedereen is uit hetzelfde hout gesneden.

[borgmonster]

Geen gebaren meer maken naar automobilisten. Niet alleen geen ‘obscene’, maar gewoon geen.
De wereld is veranderd. Het kan niet meer. Je bent zelf de klos. Bizar

Ik kan je geruststellen. Dat kon ook in 1984 al niet hoor. Ik werd afgesneden door een busje bouwvakkers die vonden dat “rechtdoor voorrang” niet gold voor fietsers. Ik stak m’n vinger op (niet m’n duim). Even later reden ze me klem en kwamen met z’n drieën op me af. Niet om iets uit te praten.
Ik kon geen kant op tegen drie lui die minstens zes keer zo zwaar waren als ik.
Toen ze echt wilden gaan meppen stopte er een ander bussie waar vier lui uitkwamen die zeker negen keer zo zwaar waren als ik. O god, nog meer, dacht ik.

Totdat die vier tegen die drie zeiden dat ze zagen wat er was gebeurd en dat ze mij moesten laten doorfietsen. Met iets andere woorden en een dreiging die ik hier niet kan verwoorden, maar ik was in elk geval gered.

Ze hebben die drie echt nog een paar tikken gegeven. Zeiden dat ze hen kenden en dat ze hen zouden opzoeken als ze ooit vernamen als er mij iets zou overkomen (ik kende hen niet, maar goed).
Mij is daar nooit meer iets overkomen, hen nooit weer gezien en mijn redders helaas nooit kunnen bedanken. Helden zijn het!

Hoe dan ook, zulk gedrag van automobilisten tegen fietsers bestaat dus al langer.

[borgmonster]

Ik heb een fietsmaat die nog wel eens primair reageert in schriksituaties. Als we het er dan later over hebben dan baalt hij er zelf ook wel van. Ik heb verder geen zin om de rest van de rit de dr Phil uit te hangen, maar het is kennelijk voor hem moeilijk onder controle te houden. Niet iedereen is uit hetzelfde hout gesneden.

Zo’n primaire reactie heb ik ook ooit gehad. Iemand die me op een bruggetje in Muiderberg van de fiets reed en ik me tegen de leuning moest drukken om niet geplet te worden. Gaf ik toen die naast me zat een stomp tegen z’n zijruit. Ik fiets verder maar zag dat ie keerde. Heb me in een voorruit verstopt en maar goed ook, want ik zag m met een lange staaf uit z’n auto stappen op zoek naar mij... heb daar nog een half uur gezeten.

[Ernie C.]

Ik ben zelf ook niet de fietsende Dalai lama (zo'n gewaad is helemaal niet aero ) maar ik merk wel dat het mij tegenwoordig prima lukt om mij zonder frustraties door het verkeer te bewegen.

Het zou mooi zijn als het mij lukt dat verder door te trekken naar andere situaties...

[Aspide83]

Lukt mij ook om om mezelf te beheersen van het uiten van frustratie. Komt misschien ook wel dat ik niet jaag op gemiddelde, ondanks ik het leuk vind hard te rijden.

Ik ga er vanuit dat 99% een fout maakt ipv express iets fout doen. En die wel het express doen, die ga ik liever uit de weg, geen zin in discussie met zulke mensen