Bedankt voor jullie positieve reactie.
Ik heb lang getwijfeld of ik uberhaupt wel iets privé als dit moet posten, maar ik doe het juist voor degene die ook iets is overkomen en in de put zitten.
Om aan te tonen dat je ook met een beperking een eind kan komen.
In t dagelijks leven heb ik me zoveel aangeleerd, dat ik het al bijna niet meer in de gaten heb.
M'n linkerelleboog is totaal verbrijzeld, waardoor m'n arm in een hoek van 90graden vast blijft staan.
En m'n schouder train ik regelmatig in de sportschool, zodat de omringende nog wel werkende spieren het gemis juist compenseren en sterker worden.
Verder zijn de meeste (bijna alles) problemen supergoed opgelost met allerlei operaties.
O.a.diverse bekkenbreuken waardoor m'n onderlijf haaks op t bovenlijf stond, open been botbreuk, gezicht etc maar vooral ingewanden.
Maar goed, dat is al een lang (5jr) geleden gepasseerd station.
Vrij snel ben ik in een revalidatiecentrum (Rijndam-R'dam) geplaatst en daar hebben ze mij alles weer geleerd: zitten, staan, lopen en uiteindelijk ook fietsen.
Dat heb ik toen weer vrij snel opgepakt en fanatieker gaan trainen dan vóór het ongeluk.
Maar juist het resultaat en ook de bevestiging van doktoren/fysio's en trainers, dat je met veel inzet een hoop kan bereiken, dat doet je echt goed.
Natuurlijk zit je wel eens in een dipje, maar dat hoort er ook bij.
Maar vooral in 't begin ga je de meest simpele basis dingen waarderen.
Bijvoorbeeld je eerste weekendverlof en later dat je zelfstandig een rondje mag lopen en fietsen, met een gewone fiets en dan helemaal kapot na 4km
Oefening baart kunst, zo ook met je houding.
In t begin nog even geprobeerd met een normaal racestuur te gaan rijden, maar al snel merk je dat dat niet lukt.
Dus zoek je een alternatief (en niet bij de pakken gaan neerzitten!) en dat is voor mij een tijdrit- / triathlon- stuur.
In t begin van alles geprobeerd, maar op een gegeven moment moet je iets kiezen en daar mee blijven rijden, hooguit wat fine-tunen en dan wend het lichaam er vanzelf aan.
Ik doe er echt alles mee; relaxed een toertocht rijden, maar ook snelle trainingritjes.
Ook gewoon klimmen in de bergen; vorig jaar in m'n vakantie het Marmotte rondje gereden (rijtijd 8.09u), vorig jaar en dit jaar diverse klimtijdritten 'liggend' naar boven gereden.
Kortom, het hoeft geen nadeel te zijn als je iets mankeert.
Mits je zelf de mogelijkheden die je nog wel hebt goed gebruikt.
En vooral plezier hebben in wat je nog kan en doe.
@Zorro
die zwarte Giant is een TCR Advaced, volledig Dura-Ace en met Profile Carbon X stuur.
de blauwe is een OCR2, die ik heb aangepast; veel D.A. / KsyriumElite / vork / Syntace C2.
en daardoor dus veel tijd over heb omdat ik gewend ben 20.000 km p/jaar te fietsen 
heb ik de site een fikse make over gegeven en gaat de website verder als 
