De Keizer is niet meer
Geplaatst: 19 dec 2024 07:11
Ik dacht dat er ergens een topic 'zij die er niet meer zijn' was, maar ik vond het niet meteen terug. Anderzijds verdient De Keizer van Herentals misschien wel een aparte vermelding.
Rik Van Looy overleed gisteren op 90-jarige leeftijd.
Voor jonge mensen is het misschien te ver weg om te vatten hoe groot Rik Van Looy wel was.
In ééndagskoersen was hij misschien wel de strafste ooit. Het rondewerk lag hem minder. (vooral het tijdrijden was zijn dada niet).
Ondanks commotie rond het verhaal met Beheyt en het geklaag van een beginnende Merckx, zal Rik naast zijn indrukwekkend palmares toch vooral herinnerd worden omwille van zijn beminnelijke persoonlijkheid, altijd rustig en beleefd, maar met een eigen mening (in zijn laatste interviews wanneer hem gevraagd werd over VanAert als nieuwe Keizer van Herentals, zei hij; als ik zijn palmares bekijk is het nog maar een klein prinsje in wording....)
Enkele jaren geleden ontviel hem zijn Nini, zijn levenslange partner die in Vlaanderen ook enige bekendheid verwierf (in de pers in dei tijd omschreven als de Vlaamse Marlyn Monroe), ze werd 88. Sindsdien hoefde het voor Rik allemaal niet zo meer.
Rik werd net geen 91 jaar.
Wat cijfers uit zijn prestaties: Die cijfers zijn van Patrick Feyaerts, wielerhistoricus en auteur in het Wielertijdschrift Waaiers die het palmares onderzocht. Geen sinecure omdat de archieven van die tijd niet bijzonder compleet waren. Vooral de buitenlandse wedstrijden terugvinden was een probleem.
Afhankelijk of we nevenelementen mee opnemen kunnen wel zeggen dat het aantal zeges van Van Looy zich situeert tussen 466, waarvan 359 bij de profrenners, en 521, waarvan 409 bij de profs.
Zonder zeges in kermiskoersen (78) en criteriums (114) kom je uit op 175 stuks, als eliterenner.
In de tijd van Rik bestond de term Monument nog niet, die zou pas halverwege de jaren 80 als marketting uitgevonden worden door de uci (top down) en heeft geen objectieve basis. Rik won ze wel alle vijf.
Wat wel bekend was in die tijd, dat waren De Acht Grote Klassiekers (bottom-up) : Milaan SanRemo, Parijs-Tours, Parijs Brussel, Waalse Pijl, Ronde van Vlaanderen, Parijs Roubaix, Luk Bastenaken Luik en Lombardije. (de 8 vinden hun oorsprong in de Challenge Desgrange-Colombo 1946 maar dan zonder LBL)
Rik won ze alle 8, waarmee hij beter deed dan Merckx en DeVlaeminck en enig ander renner.
3x Parijs Roubaix
2x Ronde van Vlaanderen
1x Milaan SanRemo
1x Lombardije
1x Luik Bastenaken Luik
2x Parijs Brussel
2x Parijs Tours
1x Waalse Pijl
en ook o.a.;
4x Harelbeke
3x Gent Wevelgem
2x Wereldkampioen
2x Belgisch kampioen
9 ritten in de Tour (beste eindklassement 10e plaats)
12 ritten in de Giro (best eindklassement 4e plaats)
18 ritten in de Vuelta (beste eindklassement 2x 3e plaats)
Hij won ook veel zesdaagsen, onder andere een tiental met zijn vaste maat Peter Post.
Rik Van Looy overleed gisteren op 90-jarige leeftijd.
Voor jonge mensen is het misschien te ver weg om te vatten hoe groot Rik Van Looy wel was.
In ééndagskoersen was hij misschien wel de strafste ooit. Het rondewerk lag hem minder. (vooral het tijdrijden was zijn dada niet).
Ondanks commotie rond het verhaal met Beheyt en het geklaag van een beginnende Merckx, zal Rik naast zijn indrukwekkend palmares toch vooral herinnerd worden omwille van zijn beminnelijke persoonlijkheid, altijd rustig en beleefd, maar met een eigen mening (in zijn laatste interviews wanneer hem gevraagd werd over VanAert als nieuwe Keizer van Herentals, zei hij; als ik zijn palmares bekijk is het nog maar een klein prinsje in wording....)
Enkele jaren geleden ontviel hem zijn Nini, zijn levenslange partner die in Vlaanderen ook enige bekendheid verwierf (in de pers in dei tijd omschreven als de Vlaamse Marlyn Monroe), ze werd 88. Sindsdien hoefde het voor Rik allemaal niet zo meer.
Rik werd net geen 91 jaar.
Wat cijfers uit zijn prestaties: Die cijfers zijn van Patrick Feyaerts, wielerhistoricus en auteur in het Wielertijdschrift Waaiers die het palmares onderzocht. Geen sinecure omdat de archieven van die tijd niet bijzonder compleet waren. Vooral de buitenlandse wedstrijden terugvinden was een probleem.
Afhankelijk of we nevenelementen mee opnemen kunnen wel zeggen dat het aantal zeges van Van Looy zich situeert tussen 466, waarvan 359 bij de profrenners, en 521, waarvan 409 bij de profs.
Zonder zeges in kermiskoersen (78) en criteriums (114) kom je uit op 175 stuks, als eliterenner.
In de tijd van Rik bestond de term Monument nog niet, die zou pas halverwege de jaren 80 als marketting uitgevonden worden door de uci (top down) en heeft geen objectieve basis. Rik won ze wel alle vijf.
Wat wel bekend was in die tijd, dat waren De Acht Grote Klassiekers (bottom-up) : Milaan SanRemo, Parijs-Tours, Parijs Brussel, Waalse Pijl, Ronde van Vlaanderen, Parijs Roubaix, Luk Bastenaken Luik en Lombardije. (de 8 vinden hun oorsprong in de Challenge Desgrange-Colombo 1946 maar dan zonder LBL)
Rik won ze alle 8, waarmee hij beter deed dan Merckx en DeVlaeminck en enig ander renner.
3x Parijs Roubaix
2x Ronde van Vlaanderen
1x Milaan SanRemo
1x Lombardije
1x Luik Bastenaken Luik
2x Parijs Brussel
2x Parijs Tours
1x Waalse Pijl
en ook o.a.;
4x Harelbeke
3x Gent Wevelgem
2x Wereldkampioen
2x Belgisch kampioen
9 ritten in de Tour (beste eindklassement 10e plaats)
12 ritten in de Giro (best eindklassement 4e plaats)
18 ritten in de Vuelta (beste eindklassement 2x 3e plaats)
Hij won ook veel zesdaagsen, onder andere een tiental met zijn vaste maat Peter Post.