theov schreef:Waarom moet Boogerd zonodig NU bekennen.
Wat is er mis met het feit dat hij eerst met de twee commissies wil praten voordat hij (misschien) alles in het openbaar gooit.
Hij wint er zelf niets mee als hij nu al naar buiten treedt en maar zal wel waarschijnlijk de opdracht van de commissies schaden.
Thomas Dekker heeft ook meer te vertellen dan dat hij tot nu toe heeft gedaan en die doet het ook voor de commissie ipv de media.
Als ze na hun gesprek met de commissies naar buiten treden is het vroeg zat.
Omdat z'n positie bijna onhoudbaar is geworden misschien? Zie ook column Nando Boers op Nusport:
17.000 euro
Bijna zeventienduizend euro betaalde Michael Boogerd aan de Oostenrijkse dealer Stefan Matschiner, die bloedtransfusies regelde voor talloze atleten.
Door Nando Boers
Deze Oostenrijker had klanten in het wielerpeloton, maar ook daarbuiten, en als het moest bracht hij bloed naar de renners, zodat ze zichzelf konden verversen. En dat is tegen de dopingregels. Dat bloed uit het lichaam halen, het invriezen en later weer teruggeven, dat deed deze Matschiner niet uit liefdadigheid. Daar schreef hij facturen voor, net als meneer Fuentes in Madrid en vast nog wel wat meer medische paljassen her en der. Zeventienduizend euro factureerde Matschiner aan Boogerd, Nederlands toprenner, woonachtig in België. In 2007 nam de renner afscheid van de profsport. Ruim vijf jaar later zit hij in het nauw. De waarheid heeft hem achterhaald. De facturen die in NRC Handelsblad stonden afgedrukt laten weinig twijfel toe. Wat moet je nog meer zien om ervan overtuigd te raken dat Boogerd bloedtransfusies onderging?
Versleten wielerwet
Maar de renner zwijgt. En wacht. Boogerd doet nu wat hij in de koers maar moeilijk voor elkaar kreeg: wachten. Indachtig een versleten wielerwet hoort Boogerd dat stemmetje dat in zijn oor fluistert: om te winnen moet je durven verliezen. Dus wacht, dus gok. Laat anderen de kastanjes lekker uit het vuur halen. Jij wacht.
Boogerd won in zijn hele leven één klassieker (Amstel Gold Race 1999) en stond daarnaast dertien keer op het podium (Amstel Gold Race, Luik-Bastenaken-Luik en Ronde van Lombardije), dus altijd was hij een der eerste verliezers. Boogerd was geen afmaker. Boogerd was geen gokker in de koers. Hij kon niet wachten
Nu wacht hij wel - weer de verkeerde tactiek. En hij wil al helemáál niet in zijn uppie vertellen wat hij weet en wat hij heeft gedaan. Boogerd liet begin december aan NUsport al weten dat hij niet als enige de gang naar zoiets als een waarheidscommissie zou maken. Hij keek wel uit. Het was natuurlijk wel een halve bekentenis.
En die Matschiner? Eerst kende Boogerd hem niet, daarna had hij hem toch een keer in een bar in Wenen ontmoet - of ja, een paar keer - daarna erkende hij betalingen te hebben gedaan, maar beweerde vervolgens doodleuk dat het voor de levering van vitamines was, voor zijn vrouw. En nu dan die zeventienduizend euro.
En daar sta je dan: voorheen wielerheld, nu in de hoek gedrukt. De koplampen vol in je gezicht. Het is een beeld dat mededogen oproept. Je wilt de renner toeschreeuwen: voor de draad ermee, voor je eigen bestwil jongen. En je vraagt je vervolgens af wie of wat hem adviseert.
Route naar verlossing
Wie houdt Boogerd voor de gek en zegt hem dat dit de beste manier is? Of moet hij zwijgen omdat de gevolgen niet te overzien zijn? Gaat het dan zóver? Is hij dan zijn leven niet zeker of zo? Ja, sorry, ik weet het soms ook niet meer.
Toch is er maar één persoon die een einde aan deze vertoning kan maken: Boogerd zelf. Hij moet stoppen te denken als een wielrenner. Er is geen deal, er is geen beste manier om eruit te komen, er is niets, behalve de waarheid. En die waarheid, die bekentenis, dat is de enige route naar verlossing, naar zuivering.
De waarheid is het fundament waarop hij verder zou kunnen in het leven, want tegenover de waarheid staat niets. En dat is het beste dat hem kan overkomen. Niets. Geen verbondenheid, geen afhankelijkheid: niets. De vrijheid.
Kies de vrijheid, spreek de waarheid. Alleen, voor een oud-renner is dat blijkbaar geen optelsom. Dus, Michael Boogerd wacht, en wacht, en wacht, en wacht. Waarop weet ik niet. De uitkomst van de koers is volgens mij al bekend.
Door: NUsport/Nando Boers
:
Ibarguren toen enkel op Gilbert en Greipel misschien?
toch om zijn loontje.