Re: ORM 2017
Geplaatst: 29 aug 2017 07:54
Öztaler Rad Marathon here we go....
Men zegt dat het een tocht is die je gedaan moet hebben als wielertoerist, achteraf terecht!
Dondermorgen 7:00 vertrokken vanuit Mestreech met Frank om in een voorspoedige reis met 2 snelheidsovertredingen op zak Sölden te bereiken. Ons hotel ligt midden in Sölden in de start straat, da's wel handig hoeven we ons tenminste niet te verplaatsen voor de start van de tocht. Het is een prima hotel maar wel met onvriendelijke personeel behalve dan de bar man.
De middag nog een kort op en neertje naar Obergurgl, en wat me direct opvalt is het op en neer in het klimmen, van steil na vlak. 'S avonds lekker gegeten, 2 enorme lappen schnitzel met bier
De vrijdag wilde Frank graag de Tiefenbach / Rettenbach doen onder het motto van die MOET je gedaan hebben, nadat hij me het profiel had laten zien wist ik genoeg dat wordt harken....en idd met pijn aan mijn nek bereiken we uiteindelijk onze bestemming. Overigens wel een prachtige klim met hele mooie uitzichten en een inderdaad een must do als je daar bent. 'S middags de start nummers opgehaald en een beetje langs de standjes gelopen, wat ook zeer uigebreidt was en een paar leuke dingen gezien.
Zaterdag even nog een op en neertje richting Kühtia en we waren er klaar ervoor, 's middags de Timmelsjoch met de auto verkent pfff die is steil dachten we en inderdaad die is steil, zeker als het de laatste klim kilometers betreft......dit is er eentje om te onthouden!
Zondagmorgen, de dag, 5:15 op staan en naar het ontbijt, tot onze verbazing zijn we een van de laatste. Normaal heb ik ongeveer 1,5 uur nodig voor de start maar hier waren er mensen die nog meer tijd nodig hadden. Na het ontbijt aankleden fiets pakken en richting start, die niet zo handig was maar uiteindelijk vinden we ons plekje naast een paar zeer irritante Oostenrijkers....
De start; verloopt snel en de hele meute komt op gang en het is koers tot aan de voet van de Kühtia, de Kühtia is een sloper als je niet oppast blaas je je daar al volledig op, dus "rustig" opgereden in D2 max. De klim is gruwelijk onregelmatig met een steil stuk van 18%. Dit soort beklimmingen ligt me totaal niet, maar we komen boven
De afdaling is geweldig met een topsnelheid van 98kmh...
Dan richting de Brenner, direct een groep gevonden die een lekker tempo reed, en voor de top moet je even klimmen en dit doe ik mijn eigen tempo en verlaat de groep, volle gas naar beneden en richting Jaufen in wederom een goed groepje. Ook de Jaufen met de rem gereden want De Timmelsjoch moet nog komen, na een tijdje overleven we deze col ook weer. Afdaling ingedoken, die zeer technisch is en dat ligt mij wel.
Na de afdaling is daar dan direct De Timmelsjoch, eerste kilometers zijn niet moeilijk maar daarna krijg je een heel lang stuk met 10% in de volle zon, pfff en dan moet je nog 18km naar de top werd even niet vrolijk! Maar aan alles komt een eind maar dat ding bleef maar zuigen op en neer en op neer leek wel geen einde aan te komen. Toen werd het vlak gelukkig, nog maar 12km te gaan tot de top dacht ik. In het vlakke stuk zit nog een verzorgingspost, me even daar volgegoten en gegeten richting de laatste uitdaging 6km 10%. Gelukkig liep het wel en met veel gezwoeg boven gekomen, tunnel ingedoken en vervolgens 2km vlak/vals plat naar de top....
Afdaling van De Timmelsjoch, eerste stuk wederom een verademing helaas tegenwind dus geen topsnelheid gehaald. Het eerste stuk wordt onderbroken door een 2,5km lange klim die niet steil is maar de kilometers eisen hun tol, echter ging nog best prima daar het geleidelijk liep en niet al te steil was. Vervolgens rijdt je door de Mautstelle en daal je af richting Sölden waar nog een gemeen knikje in zit, nog even volle peut buitenblad omhoog gereden. Daarna nog even aangezet om binnen de 10 uur te blijven wat uiteindelijk lukte onder de finsih vlag door, klaar!
Resume; goeie organisatie met behulpzame en vriendelijke mensen, vond de Oostenrijkers in het algemeen niet echt vriendelijke mensen. Vele reden met tubes, schijfremmen en Garmin De tocht is zwaar, zeker het onregelmatige in de klimmen is moeilijk te verteren en De Timmelsjoch is een beest van een klim. Nog een keer, nee, vind het Alpenbrevet mooier om te doen maar deze moet je wel gedaan hebben!
Öztaler Rad Marathon here we go....
Men zegt dat het een tocht is die je gedaan moet hebben als wielertoerist, achteraf terecht!
Dondermorgen 7:00 vertrokken vanuit Mestreech met Frank om in een voorspoedige reis met 2 snelheidsovertredingen op zak Sölden te bereiken. Ons hotel ligt midden in Sölden in de start straat, da's wel handig hoeven we ons tenminste niet te verplaatsen voor de start van de tocht. Het is een prima hotel maar wel met onvriendelijke personeel behalve dan de bar man.
De middag nog een kort op en neertje naar Obergurgl, en wat me direct opvalt is het op en neer in het klimmen, van steil na vlak. 'S avonds lekker gegeten, 2 enorme lappen schnitzel met bier
De vrijdag wilde Frank graag de Tiefenbach / Rettenbach doen onder het motto van die MOET je gedaan hebben, nadat hij me het profiel had laten zien wist ik genoeg dat wordt harken....en idd met pijn aan mijn nek bereiken we uiteindelijk onze bestemming. Overigens wel een prachtige klim met hele mooie uitzichten en een inderdaad een must do als je daar bent. 'S middags de start nummers opgehaald en een beetje langs de standjes gelopen, wat ook zeer uigebreidt was en een paar leuke dingen gezien.
Zaterdag even nog een op en neertje richting Kühtia en we waren er klaar ervoor, 's middags de Timmelsjoch met de auto verkent pfff die is steil dachten we en inderdaad die is steil, zeker als het de laatste klim kilometers betreft......dit is er eentje om te onthouden!
Zondagmorgen, de dag, 5:15 op staan en naar het ontbijt, tot onze verbazing zijn we een van de laatste. Normaal heb ik ongeveer 1,5 uur nodig voor de start maar hier waren er mensen die nog meer tijd nodig hadden. Na het ontbijt aankleden fiets pakken en richting start, die niet zo handig was maar uiteindelijk vinden we ons plekje naast een paar zeer irritante Oostenrijkers....
De start; verloopt snel en de hele meute komt op gang en het is koers tot aan de voet van de Kühtia, de Kühtia is een sloper als je niet oppast blaas je je daar al volledig op, dus "rustig" opgereden in D2 max. De klim is gruwelijk onregelmatig met een steil stuk van 18%. Dit soort beklimmingen ligt me totaal niet, maar we komen boven
De afdaling is geweldig met een topsnelheid van 98kmh...Dan richting de Brenner, direct een groep gevonden die een lekker tempo reed, en voor de top moet je even klimmen en dit doe ik mijn eigen tempo en verlaat de groep, volle gas naar beneden en richting Jaufen in wederom een goed groepje. Ook de Jaufen met de rem gereden want De Timmelsjoch moet nog komen, na een tijdje overleven we deze col ook weer. Afdaling ingedoken, die zeer technisch is en dat ligt mij wel.
Na de afdaling is daar dan direct De Timmelsjoch, eerste kilometers zijn niet moeilijk maar daarna krijg je een heel lang stuk met 10% in de volle zon, pfff en dan moet je nog 18km naar de top werd even niet vrolijk! Maar aan alles komt een eind maar dat ding bleef maar zuigen op en neer en op neer leek wel geen einde aan te komen. Toen werd het vlak gelukkig, nog maar 12km te gaan tot de top dacht ik. In het vlakke stuk zit nog een verzorgingspost, me even daar volgegoten en gegeten richting de laatste uitdaging 6km 10%. Gelukkig liep het wel en met veel gezwoeg boven gekomen, tunnel ingedoken en vervolgens 2km vlak/vals plat naar de top....
Afdaling van De Timmelsjoch, eerste stuk wederom een verademing helaas tegenwind dus geen topsnelheid gehaald. Het eerste stuk wordt onderbroken door een 2,5km lange klim die niet steil is maar de kilometers eisen hun tol, echter ging nog best prima daar het geleidelijk liep en niet al te steil was. Vervolgens rijdt je door de Mautstelle en daal je af richting Sölden waar nog een gemeen knikje in zit, nog even volle peut buitenblad omhoog gereden. Daarna nog even aangezet om binnen de 10 uur te blijven wat uiteindelijk lukte onder de finsih vlag door, klaar!
Resume; goeie organisatie met behulpzame en vriendelijke mensen, vond de Oostenrijkers in het algemeen niet echt vriendelijke mensen. Vele reden met tubes, schijfremmen en Garmin
De tocht is zwaar, zeker het onregelmatige in de klimmen is moeilijk te verteren en De Timmelsjoch is een beest van een klim. Nog een keer, nee, vind het Alpenbrevet mooier om te doen maar deze moet je wel gedaan hebben!
