Fiets.nl

Afgelopen weekend deze prachtige tocht (205 km en 4945hm op mijn Garmin) gereden. Fantastische organisatie en een hele goede sfeer. Daar kunnen ze bij de franse cyclo's nog wat van leren! Heel veel vrijwilligers op de route die de renners perfect doorgang verleenden. Overal werden auto's tegengehouden zodat de renners door konden knallen.
De wegen lagen er ook top bij zodat je in de afdalingen dan ook voluit kon gaan..mijn topsnelheid was tegen de 90 km/u terwijl de afdalingen niet eens zo heel stijl zijn..heerlijk...Uiteindelijk effectief 9:27 uur gefietst. Inclusief stops bij de ravitaillering is de werkelijke fietstijd natuurlijk iets meer.
De Cima Campo is een pittige klim om mee te beginnen en de Passo Manghen is natuurlijk een killer. Gelukkig had ik die al eens gereden (tijdens een eerdere vakantie) maar die pleegt toch een serieuze aanslag op je spieren..Passo Rolle is een stuk eenvoudiger en de afdaling ervan is een mooie beloning (hoewel het nu bewolkt en koud was en het regende daarbij ook nog een beetje)...De slotklim (Croce D'Aune) hadden we op donderdag al eens verkend maar na 190 km zijn die laatste 3 km nog uitdagend..de enthousiaste italianen die langs de kant staan te aan te moedigen maken dan een hoop goed...Het laatste klimmetje van de tocht is de kasseienweg van ca 400 meter tegen 14% in het historische centrum van Feltre...moe maar voldaan en zeer tevreden over de finish gerold...deze tocht is zeker een aanrader...het zou goed zijn mochten er wat meer nederlanders naar toe gaan...de tocht verdiend dat..nu ben ik welgeteld 2 belgen, 2 nederlanders en 1 Deen tegengekomen, De rest waren allemaal italianen...zwaarder en mooier dan La Marmotte dus ik zou zeggen: doen!

Heb net nog eens het poloshirt gepast dat we bij de inschrijving kregen, maar XXL valt mij toch wat te groot uit. Als er iemand verlegen zit om een XXL en zelf een XL heeft wil ik graag ruilen. Stuur maar een PB

Wij hebben overnacht bij http://www.zanolla.nl/Welkom.html 4 km boven Feltre. Heel aardig vrouwtje en spotgoedkoop. Geloof dat we voor 6 man, elke dag ontbijt en 2 x avondeten 110 EUR pp kwijt waren (woensdag aankomt, maandag vertrek).

Toen we om 7.30 Feltre inreden was het compleet uitgestorven... Daarom ook geen chip. Maar ja daar zit ik niet mee, wel jammer dat we de massale start gemist hebben dat was denk ik wel een belevenis. Maar ja lekker gefietst en daar ging het om (en de polo is van goede kwaliteit )

Mijn ervaring met cyclo's is, dat wanneer je (meestal een dag vantevoren) je startnummer ophaalt en hier ook meteen de chip bijzit. Die bevestig je dan aan je fiets. Dus ik vraag me af hoe jullie dat dan gedaan hebben. Daarnaast hebben je vrienden het principe van een cyclo niet begrepen als ze na de gezamenlijke start pas wegrijden. Maar wat Herman al opmerkte: uiteindelijk gaat het om de tocht zelf, als je daarvan maar genoten hebt!

Ook zondag de Gran Fondo Sportful gereden. Fantastische tocht! Netto fietstijd: 8:30 uur (bruto: 08:45). Inderdaad, opvallend weinig Nederlanders.

De eerste twee beklimmingen verliepen probleemloos, op de derde klim zat ik helemaal stuk. Vervolgens kunnen herstellen. De laatste klim ging weer goed. Al met al ben ik zeer tevreden.

Bij het afhalen van de startbescheiden moest je goed opletten. Op plek X kreeg je je envelop (rugnummer/stuurbordje, maar GEEN chip), op plek Y je tas met goodies (waaronder een mooie polo) en op plek Z kreeg je een chip (kosten: 10 euro). Bij de start (zondagochtend) kon je geen chip meer halen.

Ah die plek Z hebben wij gemist! Ok nou ja jammer blijft een geweldige rit

Wat wel irritant was, bij de finish kon je de SDAM chip niet inleveren, moest je voor terugfietsen naar het ijsstadion (wel bergaf gelukkig), waar je vlak voor de finish langsgefietst was. Maar......
inleveren chip moest dus weer binnen (boven op een heuveltje) je kon je fiets beneden stallen bij een bewaakte stalling (met een hele rij renners voor je), dan op je fietsschoenen/sokken/blotevoeten omhoog lopen, het ijsstadion in, trap op en de chip inleveren.

Ben uiteindelijk eerst naar de auto gegaan, fiets ingepakt, gympen aan entoen pas naar het ijsstadion naarboven gelopen.
Dames die de chip in ontvangst namen snapten na 5min pas dat het misschien fijner was voor de renners als ze gewoon beneden hadden gezeten, was de stalling voor de fietsen ook overbodig

Oh ik dacht dat bij die fietsenstalling ook het inleveren was? Tien wij de pasta gingen eten (ook in het ijsstadion, trouwens een goede portie kan classico boretti een voorbeeld aan nemen) stonden ze bij de stalling in een lange rij en hing er een bordje over het inleveren. Misschien na 5 minuten toch verplaatst?

Ik heb nog wat foto's. Heb er een lading gemaakt dus dit is maar een kleine selectie

Cima Campo






Passo del Brocon




Passo di Gobbera





Croce d'Aune (zonder stijle laatste 3km want daar ben ik niet gestopt...)





Passo Manghen (niet op de zondag gereden maar 2 dagen ervoor)






Op de donderdag ervoor nog een mooie tocht gemaakt van 120km. Route gevonden ergens op een gps site en iets aangepast. Rijdt deels een uitgepijlde fietsroute maar wijkt hier en daar wat af. Erg leuke tocht, met een paar Ardennen-achtige klimmetjes. En prachtige uitzichten
https://www.strava.com/activities/327972338







Die tunnels was echt vet, wij hadden m in de afdaling. Ik weet niet hoe die cole heet, maar is bij Campedei. Waren er echt veel! Echt cool

GJEvK schreef:Ik heb nog wat foto's. Heb er een lading gemaakt dus dit is maar een kleine selectie
(...)
Die tunnels was echt vet, wij hadden m in de afdaling. Ik weet niet hoe die cole heet, maar is bij Campedei. Waren er echt veel! Echt cool

Mooie foto's!
Die col met de tunnels is de Passo San Boldo. Ik heb 'm andersom gedaan, inderdaad heel bijzonder.
Video: (klik)

Ik was er afgelopen zondag ook bij. Samen met een vriend stond ik aan de start. Lang getwijfeld of ik de lange afstand zou doen (dit jaar veel minder kilometers gemaakt dan anders, vooral minder klimwerk en ook last van m’n rug gehad), maar uiteindelijk toch besloten om de lungo te doen. Dus geen echte streeftijd in gedachten (“uurtje of 10” had ik gezegd), gewoon fietsen en dan zou ik wel zien. M'n maat ging de medio doen.

De wekker ging om 5:30 en na het cyclo ontbijt naar de start gereden. Het was 5km fietsen en even na 6:30 waren we daar. Het duurde dan nog wel een kwartier totdat we in ons vak stonden. We moesten namelijk langs het achterste vak over een smalle stoep naar voren proberen te komen en we waren daarbij zeker niet alleen. Maar goed, daarna was het toch maar wachten tot het startschot. Om mij heen vooral gesoigneerde Italianen met geschoren benen en flitsende outfits. De geur van de balsem op de kuiten was niet te missen. Een echte Italiaanse cyclo dus.


Tegen 7:00 kreeg de speaker het steeds drukker met praten en werd de menigte steeds onrustiger. Na het startschot duurde het nog ruim 5 minuten voordat ik over de startstreep rolde. Fietsen kon de eerste kilometer de nog niet echt door de drukte. Daarna kwam de vaart erin en reden we Feltre uit. Buiten de stad werd het tempo flink opgeschroefd en als aangeschoten wild ging het met de teller ruim boven de 40km/u op weg naar de eerste klim.
De Cimo Campo hadden we nog niet verkend maar de klim zou ondanks de 18km klimmen niet al te lastig moeten zijn. Het was ook niet al te lastig, maar ik kon niet echt in m’n ritme komen. Door de drukte was het steeds goed opletten. M’n ketting liep opeens wat aan en ik moest ook heel nodig plassen. Na een korte stop om de blaas te legen en m’n achterderailleur iets bij te stellen had ik toch weer wat last van m’n rug en ook lichte hoofdpijn. Ook dat nog. Een paar kilometer verderop dacht ik dat het dan maar beter was om de 135km te gaan rijden. Even verderop dacht ik aan omdraaien en terug gaan. Dat was niet handig met al die fietsers, dus toch maar doorgereden tot de top. Ik wist dat ik na de afdaling via een andere weg terug naar Feltre zou kunnen rijden. Van het mooie uitzicht genieten lukte even niet.

De afdaling ging wel goed en ineens besefte ik me dat de hoofdpijn weg was. Het ging eigenlijk een stuk beter. Toch maar doorgaan? Maar die rug dan? De 135km zou misschien nog wel moeten lukken. Gewoon lekker toeren en verder niet naar de tijd kijken. Bijna onderaan de afdaling bedacht ik me dat ik misschien wel eens spijt zou kunnen krijgen als ik de lange route niet zou doen. Maar ja, wat doe je er aan als het niet helemaal lekker loopt? Onderaan de afdaling sloeg ik zonder verder nadenken linksaf op weg naar de Manghen, de lungo dus...
Bij de bevoorrading even van de fiets en daarna in een klein groepje op weg naar de zwaarste klim van de dag. De weg er naar toe loopt licht naar beneden en met snelheden van 50, 60km/u reden we naar de voet van de Manghen. Er ging van alles door m’n hoofd: “Hoe ga ik deze klus nu klaren?”, “Waarom heb ik last van m’n rug?” en: “Waarom ben ik eigenlijk niet rechtsaf gegaan???”.
De Manghen hadden we niet verkend maar was precies zoals ik ‘m verwachte: lang en steil. In 22km moeten er ruim 1600 hoogtemeters overwonnen worden. In de eerste kilometers zitten een paar steile stukken. Daarna wordt het even iets beter en er was een bevoorrading. In de kilometers daarna wordt het eigenlijk steeds lastiger: steiler en op een gegeven moment zie je de weg met vele haarspeldbochten ver boven je heen en weer kronkelen. Op de steilste stukken had ik meer last van m’n rug dan van m’n benen. Ik reed ook nog maar 8 of 9km/u. Ik moest nog een keer even van m’n fiets om m’n rug even te strekken. Vanaf 5km voor de top stond er iedere kilometer een bord met de afstand tot de top. Aftellen dus.

Boven zag ik dat er twee bochten verderop weer een bevoorrading was. Na een wat langere stop de afdaling in gedoken. Deze afdaling is wat lastiger door de smalle weg en de onoverzichtelijke bochten, maar is erg mooi.
Na de Manghen loopt de route over een vrij grote weg door het dal naar Predazzo. Voor me en achter me helaas geen groep te bekennen, dus ik reed alleen naar de voet van de passo Rolle.
De passo Rolle is weer een lange klim en deze bestaat eigenlijk uit twee delen met een vlak stuk in het midden. De klim liep eigenlijk wel goed en ik haalde zelfs anderen in. Doordat deze klim minder steil is had ik ook geen last van m’n rug. Toen ik de top naderde zag ik dat de lucht steeds donkerder werd en er regen dreigde. Daarom boven maar heel kort gestopt om m’n jasje aan te doen en daarna gelijk gaan afdalen. Gelukkig zette de regen niet door en ben ik droog beneden gekomen. Wat een heerlijke afdaling is dit. Na de 20km afdalen volgen er nog 20 kilometers die licht naar beneden lopen. Ik zat nu weer in een groepje van een man of 8 en er werd goed doorgereden en ook goed samengewerkt. Eentje had de leiding genomen en hij werd daarom “Il Capitano” genoemd. Hij lette goed op of iedereen wel z’n kopwerk deed. Bijna iedereen deed mee en we gingen met vliegende vaart over de grote weg en door de tunnels op weg naar de Croce d’Aune.
Dan de laatste klim van de dag: de Croce d’Aune. Even m’n jasje uitgedaan en naar boven. De eerste kilometers gingen wel goed. Ik haalde toch weer wat mensen in. Er reden ook een paar renners die echt goed stuk zaten. Na een stukje afdalen kwamen de laatste kilometers klimmen. De laatste drie zijn echt lastig met een kilometer echt steil. Het ging bij mij nu ook langzaam, maar het ging. Blij toen ik boven was en direct gaan afdalen. In volle vaart naar beneden.

Beneden in Pedavena aangekomen keek ik eens naar de tijd. Een tijd onder de 10 uur zou nog mogelijk moeten zijn zag ik. En toen moest ik ineens van mezelf binnen die 10 uur finishen. Er vormde zich weer een groepje en we reden kop over kop naar Feltre. Het ging echt hard en met snelheden van boven de 50km/u doken we Feltre in. Alleen nog door de poort en dan nog een stukje omhoog over de klinkers.


Ik zette nog eens flink aan en daar was de finish: 9:59:58 stond op de klok. Zo, ‘ruim’ binnen de 10 uur . Start tot finish was 9:54. Best tevreden eigenlijk, gezien de mindere voorbereiding. M'n maat had de medio gedaan en had ook goed gereden.

205km / 4859hm.
Mooie cyclo in een super mooie omgeving. Op 19 juni 2016 is de volgende editie.

Wederom een mooi verhaal Bianco, we gaan het beleven 19 juni 2016. De eerste contacten met hotels zijn al gelegd en de mannen zijn op de hoogte....