Fiets.nl

Nou, dan heb je wel een enorm luide fietsbel. Vriendin van mij heeft er ook eentje (zo'n typisch racefietsbelletje) maar meestal moet ze twee-drie keer bellen voordat ze eens een keer wat horen... Bovendien, wat is toch die fixatie met die bel, het gaat er toch om dat ze gewaarschuwd worden? Of dat dan met de stem of met de bel gebeurt is dan toch om het even? Ik heb een vriendelijke vrouwenstem, kan me niet voorstellen dat het intimiderend klinkt als ik "pardon" zeg ook al is het met wat luidere stem.

ik heb ook zo'n typische racefietsfietsbel, met zo'n harde ping. En je moet inderdaad af en toe vaker bellen, maar dat moest ik bij het 'pardon zeggen' ook. En het gaat mij er vooral om dat de ander rustig, tijdig en dus veilig aan de kant kan gaan, en dat gaat met een fietsbel een stuk beter dan met het 'pardon zeggen', althans bij mij in ieder geval. Ik werd zonder fietsbel ook gek van het feit dat ik telkens naar m'n hoofd geslingerd kreeg dat ik 'een bel moest kopen' en dacht dan, maar ik vraag het toch heel vriendelijk? En het gaat er toch om dat ik ze waarschuw dat ik eraan kom?

Enfin, ik ben erg blij met mijn fietsbel, en hoor nooit iemand zeuren bij het voorbij rijden dat ik 'pardon' zou moeten zeggen.

lnnrtlnnrt schreef: Enfin, ik ben erg blij met mijn fietsbel, en hoor nooit iemand zeuren bij het voorbij rijden dat ik 'pardon' zou moeten zeggen.

Dat geloof ik meteen. Maar net als ever snap ik niet zoveel van die fietsbel-fixatie. Volgens mij mopperen die mensen gewoon graag.

Maar hangt het ook niet af van welke route je neemt?

Als je de routes uitzoekt waar die "mopperaars/e-bikers" niet graag fietsen (heuvels/wind/open veld) dan heb je er sowieso minder last van toch?

@53x11 en ever: begrijp me niet verkeerd, ik snap die fietsbelfixatie ook niet, maar ben al lang opgehouden met het proberen te begrijpen van notoire mopperaars. Het enige wat ik wil zeggen is dat de aanschaf van mijn fietsbel een zeer pragmatische oplossing voor mij gebleken is. Ik blij, zij blij.

Volgens mij is het vrij simpel. Een fietsbel verwacht je als je op een fietspad rijdt, je schrikt er niet van, je begrijpt vanzelf dat er iemand achter je zit die voorbij wil. Een schreeuwende man (of vrouw) verwacht je niet, dus daar schrik je van. Ik merk dat zelf ook, als ik met vriendin en kind onderweg ben, reageer ik veel rustiger op een fietsbel dan op een schreeuw.

Hoe dan ook, of je nou belt of roept, het allerbelangrijkste is je snelheid aanpassen. Op een breed fietspad met genoeg ruimte kun je vrolijk op snelheid voorbij, als er weinig ruimte is, of als je vlak voor een onoverzichtelijke situatie zit, pas dan gewoon je snelheid aan.

Je kan ook gewoon roepen, je hoeft niet te schreeuwen. Al vaak genoeg mensen zich rot zien schrikken van een bel, omdat ze volledig in gedachten verzonken waren.

Mijn ervaring is dat sommige mensen het gewoon per definitie vervelend vinden om ingehaald te worden, met of zonder bel, vuvuzela of leprozenratel. Je hebt van die 55+ stelletjes die als het mooi weer is een tochtje op den fiets gaan doen en dan met zijn tweetjes de hele breedte van het fietspad gebruiken. Die vinden het niet leuk om ergens voor op zij te moeten, ze zullen ook wel niet van brommers en scooters houden. Het is echt een kwestie van geven en nemen. Zoals je op je snelle fietsje moet leren anticiperen als je oude mensen, kinderen, honden en pony's ziet lopen, zo moeten ook die (oudere) mensen maar leren dat ook zij de wereld niet voor zichzelf hebben. Maar dat schijnt tegenwoordig moeilijk te zijn.

Op mijn Gitane zit een lullig belletje wat best hard klinkt, maar dat wordt soms niet eens gehoord: onderling kletsen, koptelefoon, lekker whatsappen in je ligstuurtje en noem maar op.
Op mijn nieuwere racefiets zit geen bel, daar zit Campagnolo op. Die freewheel ratelt als een mitrailleur, die hoort écht iedereen.

En dan heb je nog mensen die met zichzelf afgesproken hebben een hekel te hebben aan wielrenners. Waarom? Geen idee.

Racefietsers ook toestaan van de normale rijbaan gebruik te maken waarbij het dan niet toegestaan is naast elkaar te fietsen. In landen waar geen of weinig fietspaden zijn gaat dit (meestal) prima.

Overigens gaat het met snelheid aanpassen en "pardon" roepen meestal zonder problemen.

Meerdere artikelen/berichten in de media vandaag over dit onderwerp.

Het beste werkt nog de ratel uit mijn achternaaf. Want mijn ervaringen is dat of je nu roept, vriendelijk vraagt of belt, alleen fietst of in een groep, er altijd amoeben op het fietspad rijden die gewoonweg geen rekening met een ander willen houden.

Vaders met kinderen die hoe dan ook hun plaats op het fietspad houden ter bescherming van het kroost. Nee, dat is het goede voorbeeld geven. (Oudere) Echtparen die breeduit fietsen op het fietspad en pas op het laatste moment inschikken.

Als je belt krijg je de opmerking ja ja rustig maar ik hoor je wel. Maar dat pas nadat ze eerst juist het hele fietspad hebben geblokkeerd omdat ze zo nodig om moesten kijken wie er belde. Roep je dan wordt er weer verwijtend gevraagd of je geen bel hebt.

Ik bel, roep en ratel er op los dat het me een lieve lust is en probeer de komende situatie iedere keer zo goed mogelijk in te schatten. De baby-boomers op de elektrische fietsen zijn overigens ook een gevaar op de weg. Die zijn eenvoudig weg niet capabel genoeg situaties in te schatten met de snelheid waarmee ze "fietsen".

Ik vind het veel fijner om zelf een belletje op de fiets te hebben, dan kan ik veel eerder aangeven dat ik wil passeren. Kan me sowieso moeilijk voorstellen dat er fietsers zijn die het fijn vinden om constant te roepen of vragen of ze voorbij mogen. Dat heeft wellicht ook meer een esthetische reden.
Soms hoort men het nog pas als ik al enkele seconden in het wiel hang, maar dan nog kan ik me er niet druk over maken. Daarnaast is de gemiddelde fietser in de Brabantse Kempen ook niet echt berekend op wielrenners die twee keer zo hard voorbij komen.
Wielrenners horen daarom in mijn optiek meer rekening te houden met andere fietsers, dan andersom. Misschien wat lastig te bekroppen voor bobby bierpens die voor zijn midlifecrisis een nieuwe pinarello met super record heeft gekocht, maar ik denk dat de kans op ongelukken zo wel aanzienlijk vermindert.

Iets doet mij vermoeden dat er een anti-belletjeafspraak is voor de gesoigneerden onder ons: het is niet cool om een belletje op je fiets te hebben. Wij zijn best bereid om dit gegeven onze hele argumentatie over veiligheid en het gedrag van medeweggebruikers hierop aan te passen. Moet kunnen.