Fiets.nl

Ernie C. schreef: ↑06 aug 2025 17:00 Waar zou Vingegaard dan heen willen? Bora heeft al 3 kopmannen en als hij gaat knechten voor Pogacar hoeven we helemaal niet meer te kijken. Astana en Bahrein lijken mij te chaotisch. Dan komen qua aanpak hooguit Ineos en Trek naar voren, maar wat moeten die met een impopulaire renner die tweede wordt in de Tour en verder niks doet?

Een ander programma rijden kan ook wel bij Visma denk ik.

Impopulaire renner? In NL misschien, in Denemarken?
Moest een Nederlander 2de worden in de Tour, NL zou te klein zijn.

Denemarken is natuurlijk wel een kleine markt die in ieder geval Lidl-Trek al aardig gecoverd heeft.

Over het algemeen is de internationale pers niet zo heel gecharmeerd van hem en het publiek evenmin.

Een zeer interessant artikel vandaag in het HLN dat zowel licht werpt op hoelang bij Remco al het verlangen leeft om naar een ander team over te stappen enerzijds en anderzijds een moderne juridische visie die weerlegt dat contracten moeten uitgedaan worden,, zoals hier op het forum, in verschillende zaken uit het verleden, door sommigen werd beargumenteerd.

HIeronder enkel van de spraakmakende stukken;

Het artikel gaat over Sebastien Ledure een advocaat die zich in zijn carriere heeft laten inspireren door het Bosman arrest en zich gespecialiseerd heeft in de juridische kant van sporters en hun werkgever. In eerste instantie blijkbaar vooral in tennis en basketbal, later voetbal en nu dus ook wielrennen. Tot zijn klanten behoorden blijkbaar mensen als Lukaku, Justine Henin, Didier Mbenga en ook mensen die sport beoefenden via Golazo. Ondertussen handelt het kantoor in naam van 300 sporters in alle aspecten van het sportrecht.

De man en zijn advocatenkantoor werd 2.5 jaar geleden al benaderd door de papa van Remco (die ook zijn manager is), die geinspireerd werd door de zaak met Lukaku. (die de transfer maakte van Chelsea naar Inter en nadien weer terug)

verder zegt hij:

“Toch is het met die hele dynamiek rond Remco aan het bewegen. En merk je een nieuwe evolutie”, aldus Ledure, daarin bijgetreden door Loïc Darcis, die zich binnen Cresta specifiek toelegt op wielrennen. “Wielrennen is, op z’n zachtst uitgedrukt, nog redelijk ‘traditioneel’. Alles duurt er allemaal wat langer. Wij denken dat daar wat innovatiever mee kan worden omgesprongen, in het belang van de renner zelf. Want de vaststelling is wel dat er eenzelfde nood is aan persoonlijke, onafhankelijke begeleiding als in andere sporten. Zeker ook vanuit de hoek van (ouders van) jonge(re) renners die in de War on Talent enorm worden gegeerd door topteams.”

Ledure en Darcis zijn ervan overtuigd dat die evolutie ook meer en meer zal leiden tot intensievere onderhandelingen. En tot three-party agreements, zoals ook het geval is geweest tussen Remco Evenepoel, Soudal Quick-Step en Red Bull-BORA-hansgrohe. Waarbij het duo wees op de mogelijkheid voor een Belgische sportbeoefenaar (M/V) om, onder toepassing van het Belgische recht, zijn of haar contract te beëindigen als de ex-werkgever een vergoeding betaalt die gelijkstaat met het salaris van de resterende contractduur.

Een juridische zijweg die uiteindelijk niet werd bewandeld, omdat de drie partijen effectief tot een akkoord kwamen. En, dixit Jurgen Foré, CEO van Soudal Quick-Step, “bij ons het gevoel heerste dat er niet moest worden aangedrongen.”

“Over het dossier-Evenepoel op zich kunnen en mogen we geen commentaar geven omdat we gebonden zijn aan het beroepsgeheim”, zegt Ledure. “Wel kan ik, in algemene termen, zeggen dat je in zo’n zaken altijd een stroming hebt die vindt dat een contract een contract is en hoe dan ook moet worden nageleefd. En... (lacht) die roept ‘dat die van het voetbal niet moeten denken dat ze in het wielrennen kunnen komen zeggen hoe het precies moet’.”

“Maar er is enerzijds de economische realiteit, die inhoudt dat mensen die je voor lange tijd vastlegt niet altijd eeuwig blijven. En anderzijds een juridische evolutie, namelijk het arrest-Diarra uit 2024. De (inmiddels ex-, red.) Franse speler had zijn contract voortijdig en eenzijdig opgezegd en werd daar door de wereldvoetbalbond FIFA voor gesanctioneerd.”

“Wel, het Hof van Justitie in Luxemburg heeft dat volledig van tafel geveegd. In de redenering dat mensen elders moeten kunnen gaan werken als ze dat absoluut willen doen. Mits het betalen van een schadevergoeding, uiteraard, waarin alle partijen zich kunnen vinden. Maar zoiets beletten en tegenhouden: neen, dat kan je écht niet meer.”

Als een renner niet weg mag, maar wel weg wil, dan gaat hij toch enorm onderpresteren vanwege verlies van motivatie? En dan wordt ie daarna ontslagen.

Als een werknemer meer ruimte krijgt om voortijdig te vertrekken, betekend het over het algemeen dat de werkgever vergelijkbare mogelijkheden krijgt. Oftewel iemand voortijdig wegsturen, zonder grote financiële consequenties. Ga dan gewoon elke keer een contract voor een jaar aan. Dat geeft dan weer zoveel onzekerheid dat daar ook niemand bij gebaad is. Probeer maar eens iets op te bouwen als je halverwege het jaar alweer om tafel moet. Welke ploeg gaat ondersteunende renners halen, als de kopman zo de deur uit kan lopen? Of hoeveel tijd krijgt een renner om zich te bewijzen?
Daar komt nog wetgeving overheen dat een aantal contracten achter elkaar gaat betekenen dat je in vaste dienst bent.

Het arrest-Diarra heeft tot nu toe nog niet echt veel verschuivingen gebracht. Je ziet bijv in het voetbal nog steeds dat spelers gekocht en verkocht worden. En je ziet ook dat een club kan zeggen dat ze een bepaalde speler niet willen verkopen. Dat wordt nog steeds geaccepteerd.

EmPeHa schreef: ↑09 aug 2025 09:57 Als een werknemer meer ruimte krijgt om voortijdig te vertrekken, betekend het over het algemeen dat de werkgever vergelijkbare mogelijkheden krijgt. Oftewel iemand voortijdig wegsturen, zonder grote financiële consequenties.

Kon dat maar….. niet presterende medewerkers ontslaan is echt een dramatisch proces in NL. Dan moet je een heel vervelend (voor beide partijen) traject is met alles kleine foutjes registreren, heel veel gesprekken, etc.
Terwijl een medewerker kan gaan wanneer hij/zij dat wil met inachtneming van de opzegtermijn. Verhouding is scheef.

JPAR schreef: ↑09 aug 2025 11:39 Het arrest-Diarra heeft tot nu toe nog niet echt veel verschuivingen gebracht. Je ziet bijv in het voetbal nog steeds dat spelers gekocht en verkocht worden. En je ziet ook dat een club kan zeggen dat ze een bepaalde speler niet willen verkopen. Dat wordt nog steeds geaccepteerd.

Het arrest is dan ook nog vrij recent, maar het lijkt niet op zich te staan en een tendens te duiden.

Ik dacht wel dat fifa al zijn transfer-wetgeving heeft aangepast, oa inzake berekening van de schadevergoeding.
Of dit tot nieuwe rechtzaken en uiteindelijke nieuwe regels zal leiden is afwachten.

https://www.reuters.com/sports/soccer/f ... 024-12-23/

daniel1975 schreef: ↑09 aug 2025 14:54

EmPeHa schreef: ↑09 aug 2025 09:57 Als een werknemer meer ruimte krijgt om voortijdig te vertrekken, betekend het over het algemeen dat de werkgever vergelijkbare mogelijkheden krijgt. Oftewel iemand voortijdig wegsturen, zonder grote financiële consequenties.

Kon dat maar….. niet presterende medewerkers ontslaan is echt een dramatisch proces in NL. Dan moet je een heel vervelend (voor beide partijen) traject is met alles kleine foutjes registreren, heel veel gesprekken, etc.
Terwijl een medewerker kan gaan wanneer hij/zij dat wil met inachtneming van de opzegtermijn. Verhouding is scheef.

In Belgie gaat dat vrij makkelijk, je moet wel de opzegtermijn respecteren natuurlijk, en op vraag van de betrokkene ook een ontslagreden geven (sinds 2014), die wordt niet getoetst door een instantie. Een onwettelijke (bv discriminatoir) of onterechte (onredelijk) ontslagreden kan achteraf bij een arbeidshof wel nog leiden tot bijkomende schadevergoeding.

“Onredelijke ontslagreden” lijkt mij net zo’n ellendig lang discussiepunt op te leveren als in Nl.

daniel1975 schreef: ↑09 aug 2025 14:54

EmPeHa schreef: ↑09 aug 2025 09:57 Als een werknemer meer ruimte krijgt om voortijdig te vertrekken, betekend het over het algemeen dat de werkgever vergelijkbare mogelijkheden krijgt. Oftewel iemand voortijdig wegsturen, zonder grote financiële consequenties.

Kon dat maar….. niet presterende medewerkers ontslaan is echt een dramatisch proces in NL. Dan moet je een heel vervelend (voor beide partijen) traject is met alles kleine foutjes registreren, heel veel gesprekken, etc.
Terwijl een medewerker kan gaan wanneer hij/zij dat wil met inachtneming van de opzegtermijn. Verhouding is scheef.

Dit voelt aan als een werkgever die allerlei problemen opwerpt. Een paar tussentijdse negatieve beoordelingsgesprekken, na jarenlang zeer positieve en je kunt vertrekken, misschien met een paar maandsalarissen. Wat ik gezien en zelfs meegemaakt heb, meer hoefde de werkgever er niet voor te doen.

Was het maar waar. Proces is echt wat complexer dan dat.