Fiets.nl

Sulla schreef: ↑25 apr 2021 23:11 Ik denk dat veel wielrenners jouw probleem op zich wel snappen......want wij kunnen vaak ook bellen tot we een ons wegen, en mensen:

- horen het niet (ze horen het vaak wel, maar het registreert niet) en ze schrikken van jou
- of ze horen het wel en dan schrikken ze van de bel, kijken om en sturen automatisch naar links.

Herkenbaar. Helaas. Ik fiets veel minder nu ik in het westen woon en niet meer in Groningen. De lol is er door de drukte op de wegen gewoon een beetje vanaf.

Bellen tot je een ons weegt. Heel goed initiatief, maar als het niet registreert bij de ander komt het helaas ook nooit door.

Misschien moet ik ook maar eens aan de mtb of zo, in de bossen zijn het alleen smalle paadjes waar je toch niet inhaalt. Of heb ik het mis?

Aan TS: je doet alles wat je kunt, denk ook ik. Sommigen zijn nooit op te voeden tot opmerkzame verkeersdeelnemers.

daniel1975 schreef: ↑25 apr 2021 08:20 Roepen “ik ben Puck en ik wil er langs” zou wel eens kunnen helpen

Verder vrees ik dat je weinig extra kunt doen tov wat je al doet.

De gemiddelde wielertoerist wordt niet ingehaald door Puck.....zo hard gaat ze niet

borgmonster schreef: ↑26 apr 2021 00:07 ...

Misschien moet ik ook maar eens aan de mtb of zo, in de bossen zijn het alleen smalle paadjes waar je toch niet inhaalt. Of heb ik het mis?

...

Je bent mis, ook in het bos lopen ze allemaal in de weg. Je belt, vertraagd, ze kijken je aan zoals een koe naar een trein kijkt en blijven in het midden van het pad staan tot je stilstaat en, als je geluk hebt, gaan ze dan uit de weg

Vorige week nog gehad: man en vrouw samen op een single track (officiële Bloso MTB-route), ik bel al lang op voorhand, mevrouw hoort en ziet me, gaat naar links en zegt tegen manlief om opzij te gaan voor de fietsers (zo luid dat ik het zelfs duidelijk hoorde), hij gaat naar rechts en wanneer ik ertussen wil, steekt hij over naar haar kant en verschiet zich dan kapot dat ik daar ben (en hij kon het dan nog geen eens op ouderdom steken want ik denk niet dat hij 50 jaar oud was)
Ik kon nog net stoppen maar scheelde erg weinig.

In het Engels hebben ze een mooie term: 'Spacial awareness'. Dat ontbreek tegenwoordig bij de meeste mensen, ongeacht in welk vervoersmiddel ze zichzelf voortbewegen.

Bedankt allemaal voor de leuke reacties en tips!

Vandaag heb ik in ieder geval één verklaring voor het niet horen ervaren...
Ik reed iemand achterop en claxoneerde 2 keer kort. Daar kwam geen reactie op. Toen het roepen maar eens geprobeerd. Ook geen reactie. Dit was een fietspad met twee richtingen. Niet heel breed, maar voldoende breed om veilig langzaam langszij te rijden. Vlak ernaast nog een keer geroepen: HALLO HOOR JE MIJ!! Nog geen reactie. Pas toen mijn neus een klein stukje voor hem kwam zag hij mij een schrok dus.
Toen zag ik ook pas dat hij oordoppen in had. Hij bood zijn excuses aan en wees op de doppen.

Ik geef de hoop denk ik maar op om helemaal niemand te laten schrikken.

Ik kan me ook nog voorstellen dat zo'n ding laag naast je toch anders is dan waar mensen op rekenen. Dus dat dat de schrik nog wat kan verergeren.

Zelf gisteren nog op de racefiets, smal paadje, maar ruimte genoeg om het stel voor me in te kunnen halen. Zij moesten echter wel een beetje aan de kant omdat er aan de andere kant een vrouw met hond liep. Van een afstandje al gebeld. En toen we er direct achter zaten met m'n vrouw aan het praten. Toen ik de achterste heer vervolgens inhaalde kwam er meteen "Er zit zeker geen bel op he?!" Ik kon antwoorden met een "Jawel hoor" en een luidklinkende TRING! Maar ik moest de "Er zit zeker geen gehoorapparaat in?" maar even inslikken.

Als je met een raar voertuig langskomt, dan schrik ik sowieso. (ondanks dat ik mij over het algemeen best wel bewust ben van mijn omgeving) Van die autootjes, of ligfietsen. Maakt niet uit of je belt of niet, ik verwacht het gewoon niet. Verder geen probleem, dingen gebeuren nu eenmaal. Ik zou me er niet druk om maken...

TL@ schreef: ↑26 apr 2021 07:54

borgmonster schreef: ↑26 apr 2021 00:07 ...

Misschien moet ik ook maar eens aan de mtb of zo, in de bossen zijn het alleen smalle paadjes waar je toch niet inhaalt. Of heb ik het mis?

...

Je bent mis, ook in het bos lopen ze allemaal in de weg. Je belt, vertraagd, ze kijken je aan zoals een koe naar een trein kijkt en blijven in het midden van het pad staan tot je stilstaat en, als je geluk hebt, gaan ze dan uit de weg

Probeer de routes op de Utrechtse Heuvelrug maar eens in het weekend. Niet leuk, zo druk.
Groepjes die je er niet langs laten, en als je dan even vlak voor een leuke afdaling even ruimte laat vallen probeert iemand anders je weer voorbij te gaan. Ik kom er zo min mogelijk op de drukke momenten.

el_loco schreef: ↑26 apr 2021 20:24 Als je met een raar voertuig langskomt, dan schrik ik sowieso. (ondanks dat ik mij over het algemeen best wel bewust ben van mijn omgeving) Van die autootjes, of ligfietsen. Maakt niet uit of je belt of niet, ik verwacht het gewoon niet. Verder geen probleem, dingen gebeuren nu eenmaal. Ik zou me er niet druk om maken...

Herkenbaar: ik fiets regelmatig tochten waar ook veel velomobielen aan de start staan en ik " schrik" nog steeds als ze me inhalen. Schrikken is een groot woord, maar als iemand belt of toetert en ik kijk om (terwijl ik naar rechts uitwijk), dan verwacht ik iemand op ooghoogte (speed pedelec, brommer, andere wielrenner). De velomobilist zit gewoon niet in mijn gezichtsveld als ik omkijk. Verder is het geen probleem. Velomobilisten zijn in het algemeen zeer prettige medeweggebruikers, Mijn gok: als er meer velomobiels zouden rondrijden, dan lost dit probleem zich vanzelf op.

daniel1975 schreef: ↑26 apr 2021 20:36

TL@ schreef: ↑26 apr 2021 07:54

borgmonster schreef: ↑26 apr 2021 00:07 ...

Misschien moet ik ook maar eens aan de mtb of zo, in de bossen zijn het alleen smalle paadjes waar je toch niet inhaalt. Of heb ik het mis?

...

Je bent mis, ook in het bos lopen ze allemaal in de weg. Je belt, vertraagd, ze kijken je aan zoals een koe naar een trein kijkt en blijven in het midden van het pad staan tot je stilstaat en, als je geluk hebt, gaan ze dan uit de weg

Probeer de routes op de Utrechtse Heuvelrug maar eens in het weekend. Niet leuk, zo druk.
Groepjes die je er niet langs laten, en als je dan even vlak voor een leuke afdaling even ruimte laat vallen probeert iemand anders je weer voorbij te gaan. Ik kom er zo min mogelijk op de drukke momenten.

MTB routes in het weekend of een feestdag ofzo is niet meer te doen inderdaad. Doordeweeks na het werk (16.30/17.00) of als ik een keer een vrije dag heb is het nog redelijk. Maar hier bij Lage Vuursche ziet het sws al een jaar zwart van de mensen op elke weekenddag...

Geluids signalen mogen alleen gebruikt worden ter afwending van gevaar. Dus niet om de aandacht te trekken.
Dus je zal moeten wachten tot dat je er langs kan of er door wordt gelaten. Dit geldt voor alle bestuurders

Asociale kudtwielrenners worden vanzelf gevaarlijk als ze te lang achter een bejaarde aan moeten sukkelen.
Bellen is dus geoorloofd .

Sinds ik een echte bel heb i.p.v. zo'n klein prulding, heb ik geen last meer van mensen die mij niet horen.
Die paar met oortjes in, die vragen er zelf om om af en toe te schrikken en de echt slechthorenden, daar zal ik dan weer geduld voor op moeten brengen.

Slechthorenden moeten gewoon eem gehoorapparaat aanschaffen. Maar dat vinden ze niet nodig.
Geldt ook voor mijn moeder helaas.