Zoals beloofd een verslagje van de reis.
Uiteindelijk zijn we zaterdag 14 mei vertrokken. Berlijn hebben we niet gehaald, omdat na dag 5 het bericht van het thuisfront was dat mijn zoontje ziek was en niet wilde slapen 's nachts. Vader (en oom) zijn daarom de volgende ochtend in de trein gestapt naar huis. Desondanks hebben we 5 prachtige fietsdagen beleefd.
Dag 1: Huis ter Heide - Xanten (125 km.)
De weersvoorspellingen waren (na een week van prachtig weer) niet al te best. 10 graden en kans op regen. Uiteindelijk hebben we slechts een paar druppels gehad, en zagen we vooral links en rechts gedurende de hele dag buien hangen. Én we hadden volle wind mee, heerlijk, de dag bestond daardoor vooral uit freewheelen over dijkjes. Na een tussenstop in Nijmegen, waren we dan ook vlot in Xanten.
https://www.strava.com/activities/579163817
Dag 2 Xanten - Köln (113 km.)
Qua weer een zelfde dag als gisteren. We reden hier wel duidelijk het drukste deel van Duitsland in, veel oude industrie tegengekomen, dat had wel wat. Tussenstop gemaakt in Dusseldorf, aan de kade van de Rijn. We hebben hier alvast het parcours van de proloog van de Tour in 2017 kunnen verkennen. Ook vandaag weer een flinke wind in de rug, dus we waren zo in Köln. Daar alvast de Dom bewonderd, alvorens we richting ons logeeradres fietsten. 's Avonds Köln verder verkend, erg leuke stad!
https://www.strava.com/activities/579163830
Dag 3 Köln - Winterberg (133 km.)
Vandaag was het gedaan met het vlakke land, tijd om de klimbenen onder te schroeven. De eerste helft van de rit was nog redelijk vlak, op twee kuitenbijtertjes na, en ging lange tijd langs een tamelijk drukke weg langs een rivier. Het was pinkstermaandag, en veel was gesloten. Uiteindelijk een tussenstop gemaakt bij een Kebabzaak, maar daar hadden ze ook een prima pasta. Snel daarna werd het klimmen op rustigere wegen. Prachtig fietsen was het hier, en na de finale klim kwamen we moe maar voldaan aan in het skidorp Winterberg. Snel een hotel gezocht, zodat we het einde van de Giro-etappe nog konden zien.
https://www.strava.com/activities/579163959
Dag 4 Winterberg - Göttingen (136 km.)
De dag begon fris, zo'n 6 graden, en we begonnen met zo'n 30 km. bergaf, de vingers en tenen protesteerden een beetje. Het begon in dit deel van Duitsland duidelijk rustiger te worden, dat was wel prettig. De tussenstop was vandaag in Zierenberg, waar we ruim een uur (!) op ons eten moesten wachten. De benen waren behoorlijk stijf geworden. Het tweede deel van de rit was nog wel prachtig, met twee mooie klimmen erin. Vooral de laatste klim voor Göttingen was heerlijk, een kilometer of 5 à 6 over een rustig weggetje tegen een vriendelijk percentage.
In Göttingen sliepen we weer bij mensen thuis, zij hebben ons Göttingen laten zien, wat een erg mooie gezellige (studenten) stad is.
https://www.strava.com/activities/579163955
Dag 5 Göttingen - Halberstadt (113 km.)
Mooiste dag van de reis, de Harz is een prachtig gebied om te fietsen. Het weer was ook goed deze dag, zo'n 15 graden en droog. Een gelukje, want het was er prachtig groen, dus het zal er vaak regenen. Veel over rustige wegen gefietst, met mooie vriendelijke beklimmingen. Eigenlijk alleen een stuk door een dorp, Sankt Andreasberg, was vies steil. De vermoeidheid van de reis begon er wel in te sluipen, dus na enig beraad besloten om niet de Brocken op te fietsen, maar wijselijk rechtsaf te slaan bij de splitsing. Na de afdaling kom je dan uit in Wernigerode, een prachtig stadje. Daar nog even kort gestopt, en toen door naar Halberstadt, wat ook een mooie stad is.
https://www.strava.com/activities/581440034
Slot conclusie, een mooie reis gemaakt, helaas het doel niet bereikt, maar 5 mooie dagen op de fiets gehad. In vergelijking met andere reizen was Duitsland wel aan de drukke kant, en hebben we veel over grote drukke wegen gefietst. In Frankrijk is er toch een uitgebreider netwerk van kleine D-weggetjes. Bovendien waren de tussenstops culinair gezien niet te vergelijken met Frankrijk. Kortom, een geslaagde reis, maar Frankrijk blijft, voor ons in ieder geval, favoriet.
.
.