Net hetzelfde zoals bij een aankomst op de alpe d'huez dus: om de dertig seconden een rennertje, hopen zatte met bier gevulde toeschouwers die zo veel als mogelijk in de weg van de renners lopen of zwalpen om op TV te komen, zegt inderdaad voldoende over de spankracht ( enkel de frieten ontbreken wschlk).frank zappa schreef:Eerst Zonhoven toen Koppenberg, leek meer op een tijdrit dan op een veldrit, om de 30 seconden een rennertje. Saai! Blijft mij een raadsel waarom er zoveel toeschouwers zijn, alhoewel, als ik al die frites en bier kramen zie dan snap ik het al wel beter. Valt me ook op dat er erg veel toeschouwers richting camera kijken dan naar de koers, zegt al voldoende over de spankracht.
Gelukkig heb je bij de beklimming van de alpe bvb geen spurt van bij de start om een goede positie te verwerven, de strijd om bij een slechte start terug zich naar voor te moeten vechten, geen balkjes springen, geen gevecht om door de modder of het zand te blijven rijden zonder te vallen of te moeten lopen, niet het op- en afspringen van op de fiets, de kunst om recht te blijven in de scherpe modderige bochten, het plezier van hoe Nys stijlrijk alle hindernissen neemt, de strijd in de laatste ronde om in goede positie de spurt te kunnen aanvatten, soms de spurt zelf, de materiaalpech, de keuze om al dan niet te wisselen van fiets met risico om achterstand op te lopen, enz... inderdaad anders was een bergrit nog saaier dan veldrijden.
Ik persoonlijk denk dat een aantal nederlanders het veldrijden met een Boom opeens een pak minder "saai" zoud