Fiets.nl

[quote="Foosho"][quote="jibb"]Als ze niet te snel aan de kant gaan of blijven irriteren, de bidon werkt beter dan je stem
[/quote]
Om ze nat te spuiten, of gebruik je je (bij voorkeur met gereedschap gevulde) bidon als wapen??
[/quote]

Bidon als wapen, inventieve oplossing nog niet aan gedacht

Maar idd wat water doet wonderen.

Op mn stalen fixer heb ik lekker ouderwetsche remhendels die klakken als je ze even inknijpt en los laat. Op een of andere manier is dat een feilloze methode, mits je dichtbij genoeg bent.

[quote="havana"]Voor mij is een bel ook onmisbaar. Mijn oude bel ben ik ooit per ongeluk verloren en toen merkte ik weer hoe onhandig "pardon" roepen werkt. Een bel, mits niet al te agressief bediend, werkt vele malen beter.

Het is inderdaad ongelofelijk hoe sommigen het aangeboren talent hebben precies MIDDEN op de weg te gaan fietsen / lopen / nordic walken / skaten / whatever.[/quote]

Hoi,

Niet mee eens dat een bel beter werkt dan 'pardon' roepen maar als het voor jou werkt.... Ik had vroegah wel een bel en merkte dat als je belt er niet echt een reactie komt. Men blijft gewoon doorlopen/fietsen/skaten zonder om te kijken. Met 'pardon' is mijn ervaring dat men WEL omkijkt wat er aankomt.

Over dat midden op het lopen/fietsen/skaten etc. Geen probleem als ze daar dan ook maar BLEVEN. Vaak roep ik en dat wordt gehoord waarna men actie onderneemt. Het is echter een loterij om van te voren te kunnen bepalen WAT men gaat doen. Sommige zwieren in ene naar links (bekend probleem als men over de linker schouder naar achter kijkt), sommigen stoppen en weer andere lijken naar links te gaan om vervolgens toch rechts uit te komen. Ik ga nooit rechts voorbij want dan zit ik fout.

Vorig jaar. Bijna thuis. Tweebaans fietspad. Op mijn helft staan twee gasten stil met fiets en te babbelen. Aangezien niets erop duidde dat het gesprek tot een spoedig einde zou komen ga ik dus over de stippelijn om links in halen en net op dat moment zwierd een van die gasten zijn fiets naar links waardoor de linker strook volledig geblokkerd werd. Over het uiterste randje en deels door de berm kon ik me er nog langswringen.
In dat soort situaties word ik dus bloedlink en krijgen ze een scheld cannonade over zich heen waar in vergelijking de 'Dikke Van Dale' maar een dun boekje bij is.

'Oh, sorry' hoorde ik nog. Zal best maar je schrikt je kapot. Simpelweg je ogen gebruiken waar je ze voor gekregen hebt denk ik dan en nadenken voor je wat doet. Voor hetzelfde geld vlieg ik frontaal op die fiets....en dan?

Zo ook bijna mijn P3C in de prak gereden op de eerste trip van FM naar huis waarbij een auto nabij Soest uit een oprit kwam en wel naar links keek maar niet naar rechts en daar kwam ik vandaan over het fietspad. Gelukkig dat ik min of meer al inschatte en in de remmen ging.

Zucht......als mensen eens zouden kijken en nadenken in het verkeer. Zou een hoop ellende besparen.

Ik ben het met GastHeerG eens dat iedereen op de fiets een ambassadeur voor
de sport moet zijn maar op zo'n soort van momenten vliegt de adrenaline toch wel even omhoog zeker gezien het feit dat het absoluut mijn schuld niet was.

Mvg, Zorro

Ik vind een belletje niet zo 'netjes' klinken, daarom roep ik altijd 'pardon' als ik er langs wil. Werkt minstens net zo effectief en het enige wat je ermee uit lokt is een glimlach

[quote="Anaszi2.0"]Ik vind een belletje niet zo 'netjes' klinken, daarom roep ik altijd 'pardon' als ik er langs wil. Werkt minstens net zo effectief en het enige wat je ermee uit lokt is een glimlach[/quote]

Nou dat werkt hier aan de kust niet hoor met die bejaarde van 100+, was het maar waar. Ik heb zeker in de zomermaanden en belletje op mn fiets , en zelfs als ik ruim van te voren aan het bellen ben gaan ze soms nog niet opzij. Dan roep ik ook nog even en dan lukt het meestal wel. Die ouwe gekken denken dat het fietspad gewoon geheel van hun is en fietsen over de gehele breedte over het fietspad......helaas het is niet anders en lachen kunnen ze helemaal al niet !!

Misschien is het goed om je bewust te zijn van het feit dat hoe ouder mensen worden, hoe slechter men hoge tonen gaat horen. En daar hoef je geen hoorapparaat voor nodig te hebben! En fietsbellen hebben altijd een hoge toon. Dus, de ene keer helpt de bel, de andere keer netjes roepen.

Gezien de reacties heeft deze TS vandaag maar even een bel gekocht! :rolleye:

Ik ben natuurlijk niet te beroerd om te bellen, als dit de doorgang bespoedigd, wat andere reactanten suggereerden, maar ben gewoon benieuwd of ik in mijn recht sta een andere weggebruiker verbaal af te branden als ze mij onterecht aanspreken op het niet geruiken van een bel, wat (denk ik) niet hoeft, wettelijk gezien.

Verbaal afbranden lijkt me sowieso geen goed plan, of je nu gelijk hebt of niet. Je moet wel een beetje om ons imago denken hoor!

Mijn tactiek is vrij simpel, snelheid minderen en dan een beetje beschaafd bellen en tijdens het passeren even bedanken. Het grappige van dat laatste is dat mensen dat kennelijk niet verwachten van een wielrenner dus als ze zich al irriteren aan de bel dan slikken ze hun iritatie meestal snel in.

Precies! In plaats van bellen roep ik iets van: "pas d'r op" of "fietsers". Natuurlijk niet overdrijven door flink hard te gaan schreeuwen he . In het voorbijgaan bedanken, en vaak krijg je dan (met name van wat oudere echtparen) een hartelijke glimlach terug.

[quote="Bottecchia"]Verbaal afbranden lijkt me sowieso geen goed plan, of je nu gelijk hebt of niet. Je moet wel een beetje om ons imago denken hoor!

Mijn tactiek is vrij simpel, snelheid minderen en dan een beetje beschaafd bellen en tijdens het passeren even bedanken. Het grappige van dat laatste is dat mensen dat kennelijk niet verwachten van een wielrenner dus als ze zich al irriteren aan de bel dan slikken ze hun iritatie meestal snel in. [/quote]

Dát is DE manier! Zo doe ik het ook . Ik ben dan wel een gewone toerder en geen wielrenner, maar mensen op een racefiets moeten een voorbeeld zijn voor anderen. Beleefd, bel op het stuur en een bedankje doet wonderen. IK steek meestal mijn hand op als groet.
Veel andere fietsers zien ons op een racefiets als schoften, doorrammers en een gevaar op de weg en fietspad.
Met een goed voorbeeld kijken deze andere fietsers wellicht ook beter uit.
En....goed voorbeeld doet goed volgen.

Deze wil ik jullie niet onthouden:

Gisteren lekker op m'n gemak een rondje gedaan op m'n stalen Merckx. Rij ik langs de loosdrechtse plassen op een fietspad waar een stukje voor mij een stelletje fietst. Nu zit er op die Merckx nog geen bel dus mijn gebruikelijke tactiek ging niet op. Maar even verderop was al het einde van het fietspad in zicht zodat ik gewoon over de weg kon inhalen. Dus ik besloot vaart te minderen en zo rustig uit te rijden zodat ik er daar langs kon fietsen.

Op het moment dat ik mijn benen stil hield en zo rustig dichterbij kwam hoorde de man mij aankomen. Hij twijfelde geen moment, greep direct zijn vrouw/vriendin bij de arm en riep "Pas op, een wielrenner!". Waarna hij haar zo het gras naast het fietspad op trok.

Ik moest zo lachen dat ik moest oppassen om zelf niet aan de andere kant het gras in te rijden. Maar met een vriendelijk bedankje ben ik er toch maar voorbij gereden. Wie weet wat ze daar in het gras van plan waren....

Ik bel vaak en soms klik ik met mijn remhendels.

Wat mij opvalt is dat vrijwel altijd als ik bel, bij de voorrijders (die plaats zouden moeten maken) eerst opzichtig wordt omgekeken wat daar nou toch achterop komt. 'Zou het een auto zijn, een stoomwals of een trein?' Nee warempel het is een fietser.
En dan heb je nog de enkeling die denkt: laten we nog even in het midden bliven rijden en daarna net te weinig plek maken.

Als ik dan een gaatje van een paar centimeter zie, flits ik er langs. Binnenkort monteer ik een toeter op mijn stuur. Ik zal ze krijgen...