Mooie woorden Enzzo.
Ik heb dat met mijn oudste zoon. Dat was op de basisschool qua cijfers echt een drama.
toen ie 10 was vragen wat 2+2 was en dan hoe bedoel je papa.........
Terwijl ie sociaal echt wel beidehand is.
De school drong vanaf groep 4 al heel erg aan op in vakanties bijles en rekenen en lezen in de avond.
Er moest medicatie in voor zijn ADHD, wat ik wel mee vond vallen, maarja als je een jongen 6 uur per dag op een stoel zet gaat het wel vaker mis.
Mijn idee was en daar heb ik gelukkig mijn vrouw van kunnen overtuigen. Geen bijlessen, laten gaan en bijsturen, geen medicatie en hem leren met zijn drukte om te gaan. Toen werd het VMBO basis/kader. Jaar 2 kader en nu jaar 3 mavo en wordt er gevraagd waarom ie niet op de havo zit.
Ze moeten nu stage lopen. het gros van de klas doet dat in een hotel of supermarkt. Hij wilde dat niet. Hij zei, ik ga dat werk toch niet doen.
Toen is ie zelf allemaal auto dealers afgereden met de fiets na drie dealers was het raak en mocht ie stage lopen. Fantastisch vond ie het!
Nu zijn tweede stage zat het wat tegen bijna 10 dealers af en geen plaats. Maar wel meteen voor volgend jaar iets geregeld. Hij laat zich niet na 3x nee uit het veld slaan en hij is zelf gegaan, uiteindelijk een plaats bij de Gamma gevonden. Papa is lekker thuis gebleven. Daar geef ik hem dan wel complimenten over dat ie volhoud, dat mag toch wel
Als bijbaan werkt ie op de sportschool en geeft ie jonge kinderen kickboks lessen.
Daar ben ik dan echt enorm trots op! Die komt er wel.
Natuurlijk is het makkelijk achteraf als het goed is gegaan en natuurlijk heb ik getwijfeld of ik de goede besluiten heb genomen, zeker omdat het overal tegenin ging (maar dat heb ik wel vaker
). Maar ik ben wel van mening dat je kinderen (en volwassenen) soms wat meer ruimte moet geven en niet alle creativiteit eruit moet slaan.
Natuurlijk stuur ik bij, ik zorg wel dat ie geen richting kiest waarbij ie zich schoolt tot werkloze.
