ColumsbusMJ schreef: ↑11 okt 2023 13:38
Wat ik mij afvraag. Veel mensen hier lijken er vrij zeker van te zijn dat er voor beide landen niet meer zoveel te winnen valt. Er wordt echter nog wel veel materiaal gestuurd richting Oekraïne. Zo heeft België de belofte gemaakt vanaf 2025 F16's te leveren aan Oekraïne en komt Duitsland binnenkort met een steunpakket van 1 miljard euro. Ik snap dat je niet meteen de stekker eruit kunt trekken, maar als jullie al weten dat het bevoorraden van Oekraïne als trekken aan een dood paard is, dan zullen de hoge heren en dames dat vast ook wel weten. Zal er dan niet wat meer gekeken moeten worden naar diplomatieke oplossingen in plaats van het blijven toesturen van wapens? Misschien benader ik niet de juiste bronnen, maar ik kan nog weinig vinden over gesprekken aan de onderhandelingstafel. Dat lijkt mij een eerste stap naar "vrede".
Maar waarom denk je dat geld en materiaal naar daar gestuurd wordt ter verdediging van de natiestaat Oekraine? Het verleden leert ons dat zo'n zaken gebeuren voor andere belangen. De Westerse belangen in Oekraine zijn sinds Maidan onnoemelijk groot. Dat gaat over kapitaal, investeringen en de geopolitiek die daarvan ten dienste staat.
De reactie is ook ideologisch. De verdediging van Oekraine is dus conditioneel.
Wat bronnen betreft; vergeet alles dat je leest en hoort via kranten, tv en radio. Niet dat zij perse aan onbetrouwbare berichtgeving doen, maar de informatie die zij krijgen dient alleen voor communicatie naar de bevolking toe. Er is zeer weinig onafhankelijke nieuwsgaring bij de grote media. Zij kopen hun informatie van grote nieuwsbureaus wiens onafhankelijkheid betwistbaar is. Al was het maar om de commerciële waarde ervan.
Je kan je richten naar rapporten van denktanks (voor de lange termijn visies en ontwikkelingen) en voor de actualiteit kan je je informeren via technische bronnen, die de dag van vandaag makkelijk raadpleegbaar zijn via internet. In deze context zijn er massaal veel militaire experten die hun licht laten schijnen. Ook deze bronnen zijn kwa voorspellingen zeker niet eensluidend, voor de feiten grotendeels wel.
Als je het systeem beter wil begrijpen kan je je best baseren op situaties van het verleden; waarvan de afloop bekend is en we dus ook weten hoe er over bericht werd en wat er werkelijk aan de hand was. En hoever dat uit elkaar lag.
Een goed voorbeeld is de analyse van Tony Judt over de naoorlogse politiek. (Postwar a history of Europe since 45).
Een klein voorbeeld, hoe groot de vijandigheid tussen VS en Ussr ook was: de VS zorgde jaar na jaar voor voldoende graan (of zelfs geld voor graan) voor de Sovjets. Dat werd toen absoluut niet vrijgegeven aan de media, omdat dat politiek explosief was. Nu is dat gewoon geweten en raadpleegbaar. Dat kwam niet in de media. Toch waren er toen al experten die daar gewag van maakten. Uiteraard werden deze weggezet als onbetrouwbaar.
Of kijk de docu van 'Tegenlicht' van de vpro over Milosevic en zie hoe we in het ootje werden genomen. Dit was de politiek dragende aanleiding tot de (illegale) Navo-bombardementen. Sommige experten wezen ons daar toen op; maar zij werden weggezet als... onbetrouwbaar. (beide afleveringen nog steeds online beschikbaar via NPO).
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat het nu anders is, daarom is het belangrijk om omzichtig met informatie om te gaan, zeker in oorlogssituaties.
Een ander punt dat toch ook nog enige belichting verdient: voor veel mensen is het moeilijk om hun analyse los te maken van hun moraliteit en hun emotionaliteit. Ik vind het zeer betreurenswaardig dat dit zelfs zo is in de professionele journalistiek. Dit leidt nooit tot een goed inzicht in de feiten.
