Fiets.nl

Geen Bulgaren of ander gespuis gezien ?

Rondje Posbank van bijna 54 km gedaan vanuit huis. Rustig aan en wat interval gereden.
https://www.strava.com/activities/1214867507

Vandaag een rit op een neer van Vicenza naar de Monte Grappa via Romano D'Ezzelino gereden. In de Povlakte was het zonnig en met 22 graden bijzonder aangenaam. Naar mate de klim vorderde werden de bladen steeds bonter en ging de temperatuur steeds lager. De laatste 3 kilometer voor de top letterlijk in de wolken gereden bij 10 graden. Enkele jaren geleden was ik al een keer naar boven geharkt en dat viel, zeker op het einde, niet mee. Dit was de eerste keer dat ik het ook leuk vond. Behalve voor een fotostop en een cappuccino met gebak halverwege rustig omhoog gepaddeld.

Op 700 m hoogte was het nog zonnig. Bij het Refugio op de top was het zicht nogal beperkt en ik heb zelfs mijn achterlicht aangedaan, bij 30 m zicht geen overbodige luxe. Terug in Bassano bij de brug over de Brenta nog een blik terug naar de berg:

Mooie plaatjes

speciaal om te fietsen, idd.

Regen,zonnetje en stevig windje,dus de CaadX zijn regen pakje aan gedaan en de polder ingestuurd voor een vochtig rondje
Maar het was
https://www.strava.com/activities/1217475066

Na een kortere herstelrit gisteren met mevr. Sauerlaender vandaag helaas al weer de laatste tocht in Italië voor deze vakantie. De mist trok maar langzaam op en iets na 10 uur ben ik vertrokken vanuit Vicenza via kleine straten richting Magre' bij Schio. Na een pauze bij mijn favoriete pasticceria aldaar met een brioche en een cappuccino vertrokken voor de klim van Passo Zovo die Schio verbindt met het dal van Valdagno. Omdat er een tunnel is een paar kilometers verderop is de pas niet al te druk. Net buiten het dorp gaat de straat met ongeveer 8-10% omhoog met verschillende, niet genummerde haarspeldbochten. In Monte Magre' wordt het even iets vlakker maar gaat na het dorp bij enkele stukken weer boven de 10%. De lucht klaarde steeds meer op en het werdt behoorlijk warm dus de armstukken gingen omlaag. De laatste 1-2 kilometers waren meestal in de schaduw van het bos wat wel zo prettig was. De pas zelf was een beetje teleurstellend, niet eens een boord. Dus maar meteen aan de afdaling begonnen en onderweg een keer gestopt voor een foto: Het uitzicht was werkelijk schitterend, veel beboste bergen onder een blauwe hemel. Het wegdek was, zeker voor Italiaanse begrippen, zeer goed dus de snelheid kon omhoog. Beneden in het dal even Google maps geraadpleegd en gezien dat er een weg parallel aan de hoofdweg was richting Recoaro Terme voor de eerst volgende kilometers. Via deze weg rustig het dal omhoog gepaddeld tot ik via een brug op de hoofdweg terecht kwam. Het uitzicht op de kleine Dolomieten werd steeds indrukwekkender naarmate ik meer klom. In Recoaro Terme direct de weg richting Valli del Pasubio gepakt, richting Passo Xon. Deze pas is, zeker vanuit deze kant, erg mooi, niet moeilijk met meestal 6-7% helling, weinig verkeer en wederom een goed wegdek. Hier een indruk van het uitzicht onderweg: Eigenlijk veel te snel voor mijn gevoel kwam ik bij de pas die deze keer wel een boordje had. Snel een foto en dan verder omlaag. Onderweg staat een reuze eekhoorn: De eerste keer dat ik de pas reed zag ik het op de weg naar boven geheel over het hoofd, pas bij de weg terug zag ik het wat ik nog steeds niet begrijp .

In Valli del Pasubio voor een broodje met een cola gestopt en gezien de wolken die vanuit het Westen binnen dreven de plannen wat aangepast. Dus niet de hoofdweg omhoog richting Pian Delle Fugazze maar na een klein beetje dalen in het dal van de Pasubio links omhoog in de Strade San Sebastiano richting Passo Xomo. De weg slingert met meestal tussen de 7 en 8 % omhoog door de bossen en weilanden. Heel weinig verkeer en wederom bijzonder mooie uitzicht, met name richting Oosten. Het Westen daarentegen betrok steeds meer. De haarspeldbochten volgenden elkaar in steeds hogere frequentie op. Hier een impressie van onderweg op dit stuk: Het was onderweg verrassend druk met mannen, vrouwen, kinderen die allemaal paddestoelen en kastanjes verzamelen. Ik heb verschillende mensen gezien met grote emmers van 30 of 40 liters die vol met paddestoelen waren. De weg werdt steeds smaller en steiler en het wegdek was op gegeven moment zo slecht dat ik dacht het eigenlijk bijna op onverhard begon te lijken. Na zo'n dikke 10 km te klimmen kwam de weg uit op de weg van Santa Catarina naar Passo Xomo. Dat betekende echter niet de het klimmen klaar was. Het ging nog ongeveer 2 km verder omhoog, gelukkig met duidelijk beter asfalt. Vervolgens kwam er een bochtig en vlak stuk van 3 km tot de pas. Het Refugio was eerder in de week nog dicht toen ik met mevr. Sauerlaender vanuit Santa Catarina hier naartoe reed maar vandaag wel open. Binnen waren er ongeveer 10 lokale mensen die waarschijnlijk van het paddestoel verzamelen bij moesten komen. Na een stuk gebak en een cappuccino begon ik aan de afdaling richting Posino. Als service van de zaak hadden ze op de deur van het Refugio een mandje met oude kranten en een boordje dat deze voor de fietsers waren. Erg attent maar ik gebruikte alleen mijn vest en de armstukken.

Tijdens de afdaling wederom mooie vergezichten in de kleine Dolomieten en meer paddestoelliefhebbers. Beneden aangekomen in Posina werdt de straat breder en beter maar moest ik behoorlijk aan de bak. Het woei, en niet zo'n beetje. Dus het vest bleef aan. De wolken in de bergen werden steeds dikker en ik was blij dat ik daalde. Net voor Asiero moest ik nog even weer een stuk klimmen en door een korte tunnel. Iets na Asiero kwam ik op de strada statale (SS) van Trento naar Thiene, dus behoorlijk veel verkeer. Na enkele kilometers was duidelijk dat de oude weg door de dorpskern van Cogollo del Cengio ging terwijl de SS er om heen ging. Dus maar de oude weg gevolgd. Na een tijd kwam ik in enigszins bekend terrein omdat ik hier bij een eerder tocht vanuit Asiago terecht was gekomen. Door verschillende dorpjes vervolgde ik mijn weg naar Thiene, zonder nog op de SS te komen. De bergen waren inmiddels in erg donkere wolken gehuld dus het gas er op en hopen dat ik het droog zou houden.

Na Thiene dan toch de grote weg naar Vicenza gepakt om tempo te maken. 10 km voor de stad werd de weg nat, het had hier duidelijk geregend, en bleef nat tot Vicenza. Daar had het zelfs geonweerd. Dus behoorlijk geluk gehad.

Van net geen 130 km en net geen 1900 hm terug in Vicenza, voldaan en droog. Een geslaagde dag. Voor meer fotos en de route zie hier:
https://www.relive.cc/view/1217796120

Mooi verslag wederom en mooie foto's!

Vanmiddag een heerlijk rondje in de zon gereden. Niet heel ver, wel wat klimwerk. En soms een klimmetje waar je blij bent dat je weer boven gekomen bent.
https://www.strava.com/activities/1219152167
Gelukkig wat minder wind dan gisteren. Dan zou ik ook niet gegaan zijn.
Via Mirabelles aux Baronnies naar Vinsobres. Via een binnenweggetje. Daar was ik blij boven te zijn. Vandaar de bult op na Vinsobres. Daarna Binnendoor richting Saint Maurice sur Aygues. Een heel leuk weggetje, maar als je voor snelheid gaat kun je daar beter wegblijven.
Via Buisson en Vaison weer naar huis,

Vandaag de MTB kustmarathon gereden. Leuk. Wel erg druk in het begin. duurt na het startschot al 6 minuten voordat je over daadwerkelijk over start bent en vervolgens moet je lopen op enkele klimmetjes de duinen in omdat er voor je 100man afstapt..

eenmaal op het strand.. dikke pret!
https://youtu.be/89Gg2FJFflk

Vanmorgen vroeg op pad voor een ronde slingeren door het Amsterdamse bos,na een 1/2 uurtje begon het te regenen maar het was toch vochtig en vies in het bos,dus maakte niet veel uit.
Rustig gereden,was wel lekker zo.
https://www.strava.com/activities/1222064168

Gisteren rondje Loosdrecht / Ankeveen gedaan, vandaag wederom op pad dankzij een vergadering die niet doorging.

Het zou vreselijk weer worden maar de radar was betrekkelijk schoon dus 's ochtends bijtijds vertrokken voor een stevige ronde Heuvelrug met daarin de usual suspects: Amerongse Berg van 2 kanten, Defensieweg/Autoweg van 2 kanten, Grebbeberg, Ruiterberg, Hoogstraat. Terug via Langbroek/Bunnik. Goed voor 120 km met net geen 500 hm. Pas in De Bilt begon het te regenen, dus dat viel nog goed mee.