Fiets.nl

Hoe hoger onze bankrekening hoe knieperiger-bewuster ben gaan uitgeven t.o.v toen ik een jaar of 25 was.
Ben ik gelukkiger?nee, zeker niet.
Wel weet ik dat ik voor ons geen zorgen financiële heb voor de toekomst,maar wel voor de 25 jarigen van nu die net papa en mama zijn geworden.

Het is een stuk makkelijker praten over hoe slecht je het vroeger en hoe goed nu in een klimaat van stabiele economische groei. Feit is dat dat niet het vooruitzicht is voor de huidige jeugd.
De focus moet liggen op groei van welzijn. Ik denk niet dat allemaal fulltime werken daar aan gaat bijdragen. Minder consumeren en meer beleven zou een deel van de oplossing kunnen zijn.

Ik hou mijn zoons altijd voor dat er niets is dat je tegen houdt behalve jezelf. Dat geldt voor fietsen, dat geldt voor je leven. In dit land kun je nog studeren of een vak leren ook al heb je geen cent te makken. Soit, je hebt misschien 30k euro studieschuld als je klaar bent en je rijkeluisvriendjes konden op hun 20e een huis kopen, maar het kán….En die schuld betaal je terug naar draagkracht. Ik heb er 15 jaar over gedaan maar ben nog steeds dankbaar.

mao schreef: ↑22 sep 2023 19:32

Enzzo schreef: ↑22 sep 2023 17:43 Ik in elk geval niet! Al was het alleen al omdat het totaal arbitraire aanname is die niet op feiten gebaseerd is

Enzzo, mag ik vragen waarom niet?

Dat mag zeker Mao en ik vind het fijn dat je dit vraagt.

Allereerst maar even aansluiten op dat wat je meegemaakt hebt en waar je uiteindelijk bent uitgekomen ( het gesprek wat op dit moment actueel is in dit forum)
Net als Gerard en LCSMET en vele anderen van wie ik de verhalen heb gelezen, kom ik ook niet echt uit een gespreid bedje. Sterker nog; ik durf te zeggen dat mijn verhaal wellicht nog schrijnender is. Zonder in details te treden noem ik even huiselijk geweld, armoede, faillissementen, misbruik (lichamelijk en geestelijk) echtscheidingen (ja meervoud) vele verhuizingen, bemoeienis van de raad van kinderbescherming.
En dan een puberteit met criminaliteit (of ja je bewegen in criminele kringen) softdrugs gebruik, joyriding, enfin noem maar op.

Op een zeker moment heb ik mijzelf bij m’n nekvel gegrepen en heb ik besloten iets van mijn leven te maken -de zo geprezen zelfredzaamheid ja-
Inmiddels heb ik een succesvolle studieperiode gehad omdat ik daar zelf voor gekozen heb in mijn twintiger jaren. Daarna een hele succesvolle carrière gehad in het onderwijs zowel mbo als hbo, als docent, als maker van onderwijsmateriaal en als optuiger van nieuwe opleidingen.

Heel gelukkig getrouwd en nu een heerlijk leven met alles wat ik me kan wensen
Niet heel rijk financieel maar wel qua geluk. Ik heb alle tijd van de wereld om mijn hobby’s uit te voeren waarvan koken de grootste is (vooral koken voor veel vrienden en bekenden)

Ik heb een eigen bedrijfje gehad (catering en freelance kok en freelance docent) en ben nu ongewild met vervroegd pensioen vanwege gezondheidsproblemen (chronische ziektes)

Om op je vraag terug te komen: ja! In Nederland heb je vele kansen en is alles erg goed geregeld! Maar ik heb in mijn docentschap tijd echt heel veel jongeren meegemaakt die uit situaties kwamen die zelfs voor mij tranentrekkend waren. Gelukkig heb ik een deel daarvan echt kunnen helpen omdat ik als geen ander hun situatie begreep. Maar ik ben er ook veel verloren.

Er komen nu nogsteeds ex-leerlingen van mij langs hier bij ons, dankbaar als ze zijn! En ool in Frankrijk hebben we regelmatig bezoek van ex leerlingen, gewoon omdat ze het leuk vinden en omdat we nog steeds contact hebben (mijn vrouw komt ook uit het onderwijs)

Maar dat neemt niet weg dat er toch een aantal zijn die verdrinken in hun ellende. En dan kun je heel goedkoop zeggen “ja maar dat zijn de zwakkeren” maar zo zit ik niet in elkaar!
Dus ja: je hebt alle kansen in een land als Nederland maar wie zorgt er voor die kleine groep die die kansen niet meteen ziet of kan oppakken?

Goed, lang antwoord maar ik hoop dat je het een beetje kunt volgen.

Maar dan mag je toch trots zijn op je zelf,
Uiteindelijk is het toch wat je er zelf van maakt in het leven, en gelukkig voor jou heb je op tijd ingezien dat er ook een uit weg is.

Eerlijk gezegd denk ik bij de situatie van Enzzo: Heftig maar ik had het wellicht nog erger. Om daar uit te komen heb ik helemaal niks bijzonders gedaan, niet hard gewerkt, geen opleiding gevolgd, nooit een moment van bezinning gehad o.i.d.
Gewoon na je puberteit doorhebben dat je je niet moet laten beïnvloeden door familie en vrienden die je niet verder helpen, goed kijken naar degenen die dat wel doen en een beetje aanklooien met technische zooi.

We lezen hier nu allemaal verhalen van witte mensen met een bovengemiddelde intelligentie. Dat heeft niet iedereen en zelfs daarvan zijn er genoeg die wel verzuipen.
Heb je een kleurtje of buitenlandse naam, dan sta je nog met een paar punten extra op achterstand.

De schouders eronder en er zelf wat van maken, wordt echt overschat.

Ernie C. schreef: ↑23 sep 2023 06:09 ........
Heb je een kleurtje of buitenlandse naam, dan sta je nog met een paar punten extra op achterstand.
..........

Het is niet omdat je, als dat al zo zou zijn, een paar punten achterstand hebt dat het niet zou kunnen.
Ik weiger om te pamperen en goed te praten en ocharme.
De kans om naar school te kunnen gaan heeft echt niets te maken met je kleur of je naam.
Kansen kunnen grijpen doordat je Nederlands kan spreken en begrijpen des te meer.

Lcsmet schreef: ↑23 sep 2023 08:31

Ernie C. schreef: ↑23 sep 2023 06:09 ........
Heb je een kleurtje of buitenlandse naam, dan sta je nog met een paar punten extra op achterstand.
..........

Het is niet omdat je, als dat al zo zou zijn, een paar punten achterstand hebt dat het niet zou kunnen.
Ik weiger om te pamperen en goed te praten en ocharme.
De kans om naar school te kunnen gaan heeft echt niets te maken met je kleur of je naam.
Kansen kunnen grijpen doordat je Nederlands kan spreken en begrijpen des te meer.

De kans dat je na je opleiding wordt afgewezen bij een sollicitatie is daarentegen een stuk groter.

En de kans dat je opgroeit in een gezin waar geen Nederlandse gesproken en geschreven wordt ook.

Dan is er nog bewezen de kans dat je een lager schooladvies krijgt bij de overgang naar de middelbare school.
En wat denk je van de verminderde zin om van betekenis te zijn voor de maatschappij omdat je, of jouw bevolkingsgroep dagelijks uitgescholden en vernederd wordt? Voor sommige een prikkel om te laten zien wat je kunt voor anderen een reden om te denken: bekijk het maar.

Ik ken weinig of zelfs geen bedrijven waar je als Nederlands sprekende mens geen kans krijgt om aangenomen te worden.
Als je hier woont dan kan je twee dingen doen, de taal leren en integreren en Nederlander/Belg met een kleurtje onder de Nederlanders/Belgen worden of blijven jammeren over kansen en nog erger.

Er is onderzoek gedaan in Nederland waaruit blijkt dat sollicitanten voor banen of stageplekken die een niet Nederlandse achternaam hebben stelselmatig worden achtergesteld.

Zie hier: https://nos.nl/l/2293816

Gelukkig zijn er ook voldoende Marokkanen en andere tweede en derde generatie buitenlanders die dat al doorbroken hebben. Presentatoren, journalisten, politici. Velen met ouders die analfabeet zijn/waren. En dan nog diegenen die we niet zien. Onze zoon heeft een manager van Turkse afkomst bij een multinational.