Fiets.nl

LA pleit voor een Amerikaanse systeem. Dat is doping controle voor de bühne. Een beetje doen alsof je controleert en op de achtergrond alles in een doofpot mikken. Zo'n beetje het systeem ten tijde dat LA fietste. Dat kan natuurlijk ook. Lekker laten doperen en af en toe voor de vorm en in een poging geloofwaardigheid van het systeem te redden, iemand pakken en een paar maanden schorsen. Of een atleet een blessure van een paar maanden laten veinzen. Liegen kan inderdaad ook. Dat is ook de aard van LA. Geen wonder dat die hier voor pleit.

EmPeHa schreef: ↑10 mei 2018 13:18 Juist omdat wielrennen een zware sport is, is de invloed van doping naar mijn mening groter dan in veel andere sporten. Een american footballer gaat geen zuivere pases o.i.d. geven met cortisonen. Bij een wielrenner is het misschien net het verschil tussen winnen en top 5 fietsen.

Haal je net een sport aan waar iedereen aan vanalles en nog wat zit (en sommigen zelfs reclame maken voor testosteron en aanverwanten)

Omdat de blessurelast in American football zo hoog is, spelen ze (bijna) allemaal geprepareerd op cortisonen en pijnstillers.

Vermoeidheid heeft invloed op de techniek. Dus ook in technische sporten geeft doping een voorbeeld.

Er wordt wel wat meer gebruikt dan wat cortisonen in American Football meer D Boll en andere zware spierversterkers. Ze lieten een keertje bij Pauw zien een NFL speler die in de lift van een hotel z'n vriendin knockout stond helemaal stijf van de A.S.

A.S?

Ik gok op anabole steroïde

hendrikjan schreef: ↑12 mei 2018 02:16A.S?

Ik vermoed Astma Spray. Heb je die blik in de ogen van Froomie wel eens gezien?

Ik zie nu dat op het forum zelfs American Football een rol gaat spelen. Als er nu een sport is die niets met duursport te maken heeft, is het deze sportsoort wel. Niet eens met maar enige twijfel durf ik wel te beweren dat in die sport alles gebeurt wat "God verboden heeft"
Kortom heeft niets met (professionele, Olympische) duursport te maken.
Heel interessant in verband met wielrennen is de atletiek> Track and Field, mooie term in het Engels. Hardlopen en wat er verder onder valt buiten de hardloopbaan.
De atletiek is de "Moeder van alle sporten" Dat is al decennia bekend bij ook wetenschappers die geinteresseerd zijn in wat er nu in een lichaam gebeurt bij training.
Hoe kunnen we nog verder komen wat betreft prestatie, oftewel optimaliseren van trainingsmethodes> Helaas ook: hoe kunnen we het met (bio)chemische middelen beinvloeden. Dat is grotendeels in de atletiek door wetenschappers uit gevonden.
De trainingsmethodes uit de atletiek worden in bijna alle inspanningssporten toegepast, ook in teamsporten. Terecht.
Wielrennen moet zich vooral richten op wat zich in de atletiek(midden- en lange afstand) afspeelt is mijn mening.
Want dat is de meest geevalueerde sport wat betreft trainingsmethodes en ook doping.
Het grote verschil is dat je bij hardlopen je eigen lichaamsgewicht voortdurend bij je draagt op jouw benen en bij wielrennen doet jouw fiets dat.
Maar de trainings methodes kunnen helemaal gelijk worden getrokken.

Fel tegenstander van oneigenlijk gebruik van medicijnen voor prestatiebevordering>
Groot voorstander van het intelligent toepassen van trainingsmethodes die ook bewezen zijn.
Voorstander van ruime tijd uit koers halen van een beroepsrenner als hij niet gezond is en dus waarschijnlijk ook niet presteert als verwacht kan worden en hem weer terug brengen als het verantwoord is.
Immers, het is een werknemer met een zeer zwaar beroep!

Ernesto

Boute uitspraak hoor, om te stellen dat trainingsmethoden uit de atletiek helemaal gelijk getrokken kunnen worden bij het wielrennen...

als we dan alleen al kijken naar middenlange en lange afstanden (800m tot de marathon neem ik aan?). Dan loopt de inspanning bij de profs van 1 minuut 42 sec. tot een goede 2u. Dat laatste dan 1, hooguit 2 maal per jaar op de limiet. (Vaker loop je geen topmarathon).
Wielrenners hebben koersen van 4 tot 7u ... en meerdaagsen (tot 3 weken aan toe).

Wielrenners hoeven alleen bij een tijdrit zo strak mogelijk te rijden op hun limiet (zoals de marathonlopers). In een gewone koers zitten ze vaak in de buik van het peloton enorm te sparen. Marathonlopers sparen wel enigszins (niet voor niets zijn er hazen), maar voor toptijden is de pace juist superbelangrijk. Bij het wielrennen alleen in de TT.
En je haalt zelf al aan dat je bij hardlopen je eigen lichaam moet dragen, met bijbehorende impact. Dat fietsers dat niet hebben. Dus herstel van een training is per definitie anders. Daarmee dus ook de mogelijkheid van belasting (duur/intensiteit) van de trainingen en de opvolging van sessies op elkaar.

Dat dezelfde middeltjes en methoden helpen voor sneller herstel (na trianing en in koers), daar kan ik wel inkomen. Maar niet dat een wielrenner dezelfde trainingsmethodes als duurlopers moeten pakken.

Dank MarkVeenstra voor jouw reactie,zeer gewaardeerd! Op dit topic gaat het over doping. Ik realiseer mij dat ik door een aantal inzendingen de suggestie wek niet op het goede topic te zitten. Ik doe het bewust wel. En dat in verband met "doping"
Hoe bouw je een training op als Elite/prof in een seizoen. Je stelt in die periode ook jouw doelen in overleg met jouw ploegleiding. Je begint in november met LSD training(Long Slow Distance) een principe uit de atletiek. Kortom kilometers maken en evt. met je kameraden gewoon kunnen praten onderweg. Zeer goed om het lichaam klaar te maken voor veel hardere inspanningen in het vervolg. Dit zeker 3 dagen per week. 100-120 km. Wat doe je tussen de duursessies:
2 dagen specifieke krachtsessies, dwz. corestability(rug/buikspieren en quadriceps/hamstrings/kuiten training van de benen, Dit gebeurt met relatief lichte belasting, het liefst met isokinetische apparatuur en voor en na de krachttraing 30 min in/ uitfietsen. Dit ga je geleidelijk opbouwen naar optimaal. Ook een principe uit de atletiek. Doping speelt in deze periode geen enkele rol, Gewoon voor, tijdens en na de training eten wat je lekker vindt(met beleid uiteraard en een enkel biertje kan er echt wel bij)
Dan de volgende periode. Hier wordt het zwaarder half december. Je hebt renners voor de lage landen koersen in het voorjaar, heuvel koersen in het voorjaar en renners voor klassementskoersen al vanaf april.
Die van de voorjaarskoersen hebben al veel kilometers gemaakt met specifieke tempotraining( Is echt iets anders dan die D1-4 onzin verhalen op basis van hartfrequentie)> Hier speelt doping zeker een rol, alleen al wat betreft snel herstel(diverse middelen) Die van de heuvelkoersen komen aljtijd boven drijven omdat ze daar genetisch beter voor gebouwd zijn. Ook hier kan beinvloeding met medicijnen beinvloeden, reken maar! om toch als beste te scoren.
Die heuvel winnaars zjin ook potentieel winnaaars van een etappecours. Kan misschien wel.
Maar meestal niet.

Als je als wielrenner een heel mooie drieweken koers wilt winnnen en je hebt het principe nooit doping te gebruiken en je wint ook nog met een heel goed uitgekiende trainingsmethode(atletiek) dan denk ik dat de naam is: T. Dumoulin

25/5/2018. Tjah. Die Froome en Sky zijn wel heel brutaal. Dat andere opgeblazen UK menneke Yates ook. Froome de beste medisch adviseurs? Ik denk het wel, tegen een heel hoge vergoeding.
Komt het alsnog tot een diskwalificatie voor een evt. Giro overwinning op basis van dat Salbutamol verhaal? Dat verhaal is natuurlijk pure misleiding want het gaat om heel andere middelen.
Gaat Froome ook nog de Tour rijden of de Vuelta? Wordt hij dan toegelaten door de organisatie?
Ben benieuwd

Na vandaag is het voor mij duidelijk: Dopingbestrijding is zinloos en kost alleen maar geld. Puur voor de bühne want de UCI heeft (net als in de EPO- en Armstrongtijd) helemaal geen belang bij een dopingvrije sport. Vrijgeven is de enige realistische optie. Ik ben daar altijd tegen geweest, ook omdat ik mijn kinderen bijvoorbeeld niet aan zo’n “sport” zou willen blootstellen. Echter, feitelijk is t al vrijgegeven, alleen doen we nog alsof t niet zo is en dat kost alleen maar bakken met geld.