Fiets.nl

Wat bredere banden (25-28mm) met niet teveel druk (5-6 bar), handen los om het stuur (niet knijpen). En dan vooral proberen tempo te houden. Roubaix toch een stuk zwaarder dan Vlaanderen qua kasseistroken. Dat je daar de volgende dag wat last van hebt is denk ik onvermijdelijk.

mensma schreef:Mijn ervaring is dat na 55 km kasseien je armen hoe dan ook pijn gaan doen op de laatste stroken, ook na de 5e keer de Parijs Roubaix route gereden te hebben.

Nou ik heb na een PR echt geen last van m'n armen. 1 keer (2012) last gehad van m'n handen en een paar blaren. Had ik de weken ervoor heel vaak m'n vrouw gemasseerd en waren m'n handjes wat week geworden. Laatste teaser (sept 2016) die ik georganiseerd heb zelfs zonder handschoenen gereden en dat is me prima bevallen.

Na de lange editie van VCR in 2016 schreef ik op dit forum : "Geen blaren, geen stijven spieren. Niks "
En heel veel stonden er nog niet onder de douche

Goed over de stenen (in 70 begonnen met koers en het clubparcours was 50% kasseien) rijden in Parijs-Roubaix (RVV is echt een ander paar mouwen) is vooral:
- zorgen dat je uithoudingsvermogen mega ok is. De VCR editie die mijn voorkeur heeft is dik 200km en eigenlijk fiets je 200km solo. Een rondje Zeeland van 250km in de wind moet een fluitje van een cent zijn. Vorige jaar een paar uurtjes best lastig gehad maar meer door de wind dan door de kasseien.
- bandendruk minimaal en dus breedte maximaal - liever een keer lek dan en brak lijf. Met 8 bar rij je bijna niet lek als je uit de kantjes blijft maar je lichaam is na afloop een puinhoop.
- ontspannen op de fiets. Zowel handen, armen, schouders en rug.
- niet te zwaar trappen (kijk naar de trapfreqeuntie van de profs) maar ook niet te licht
- Goeie schoenen en niet te minimalistisch zadel
- Je handen regelmatig verplaatsen op het stuur en grepen.
- Niet te dik kleden met kleding die trekt
- Een goed passende helm. Een die schud wordt je doodmoe van en ga je ongemerkt verkrampd op de fiets zitten.
- handschoenen met gel maar vooral die snel drogen en niet te nat worden.
- goed drinken want gebrek aan vocht zorg voor verkampingen
- rij je eigen tempo. Te langzaam zit je onnodig lang op een strook maar een te hoog tempo sloopt je.

Normaal ga ik de dagen voor de koers wel 1 of 2 dagen (recon en toertocht) daar fietsen. Zat er nu niet in en gaan we op Koningsdag. Dan werkt heel Frankrijk en is het lekker rustig op het parcours

Dus de komende twee weken zal de vrouw het zonder massage moeten doen

En hopen dat er de komende tijd wat regen valt. Maakt het nog wat epischer!

Gastheerg schreef:

mensma schreef:Mijn ervaring is dat na 55 km kasseien je armen hoe dan ook pijn gaan doen op de laatste stroken, ook na de 5e keer de Parijs Roubaix route gereden te hebben.

Nou ik heb na een PR echt geen last van m'n armen. 1 keer (2012) last gehad van m'n handen en een paar blaren. Had ik de weken ervoor heel vaak m'n vrouw gemasseerd en waren m'n handjes wat week geworden. Laatste teaser (sept 2016) die ik georganiseerd heb zelfs zonder handschoenen gereden en dat is me prima bevallen.

- handschoenen met gel maar vooral die snel drogen en niet te nat worden.
- goed drinken want gebrek aan vocht zorg voor verkampingen
- rij je eigen tempo. Te langzaam zit je onnodig lang op een strook maar een te hoog tempo sloopt je.

Na Parijs Roubaix heb ik ook geen last, maar de laatste stroken begin ik altijd m'n armen en vingers wel te voelen. Zodra ik van de stroken af ben zakt dat weer af. Zal te maken hebben met de laatste drie punten die je noemt. Ik rij zonder of met simpele handschoentjes, vergeet nogal eens te drinken en ga vol gas over de stroken en tussen de stroken in kom ik dan wel bij. Ik zal tijdens de zomervakantie hier eens wat mee gaan spelen. Maar volgas over de stroken geeft juist zo'n mooi gevoel, dat verander ik liever niet.

En natte kasseien..., dikke prima. Maar alles ook nog onder de drek lijkt me een erg zenuwachtig gedoe. Ik moet dan denken aan hoe Arenberg erbij lag toen Museeuw z'n knieschijf brak. Dan moet je toch een beetje een acrobaat zijn lijkt me en soms heb je daar dan nog niet eens genoeg aan.

Iemand al eens in zulke omstandheden gereden?

Vol over de stenen - zeker bij een volledige editie - verstook je natuurlijk enorm veel vocht. Te weinig drinken ga je door je hele lichaam voelen.

Natte editie was natuurlijk die van 2010. In de stortregen en onweer door het Bos getrokken. Voor sommige niet te doen en toch al zo populaire chickenrun was nu echt overvol.

Wel meermaals in de winter flink blubber en dan is ontspannen op de fiets zitten niet eenvoudig:
Thibault met een extra laagje:


Of echt teveel water


Wel met een VTT tocht daar eens bizar veel blubber gehad
Meerdere kasseistroken lagen er toen zo bij. Hier liggen dus kasseien onder

Zo'n editie als op die laatste foto zou ik ook wel eens willen doen op een aangepaste racer!

Dan worden kasseien pas leuk

Walter G schreef:Zo'n editie als op die laatste foto zou ik ook wel eens willen doen op een aangepaste racer!

Tsja, je hebt altijd baas boven baas zie ik wel met die foto's. Als alle stroken zo zijn zit je toch de hele dag billenknijpend op de fiets hopend dat je niet valt. Hier is een normale racer ook niet voor gemaakt lijkt me. Ach, het valt waarschijnlijk te leren over zulke drekstroken te rijden, maar vol gas zit er dan niet in, dan ben je volledig de controle kwijt.

Ik heb 2 jaar geleden de laatste 150km van PR gereden, weliswaar met de MTB.
Denk niet dat ik ooit PR met de racefiets zal rijden, het is gewoon een aanslag op je materiaal.

Als je een paar stroken moet doen zoals op de laatste foto's en dan nog pakweg een 100km tot aan de finish ga je zowat alles wat ronddraait aan je fiets mogen vervangen.
En on topic : de pijn in je armen gaat misschien nog wel het minste zijn van alle pijnen die je zal voelen.
Dit is toch wel iets voor mensen met een licht zelfdestructief kantje.

Houding op de fiets kan ook al heel erg helpen;
Probeer je kont zo ver mogelijk achterop je zadel te schuiven, en als het kan je handen losjes op het stuur.
Je moet dan als het ware je voorwiel een beetje zijn eigen weg laten zoeken en alleen lichtjes bijsturen waar nodig.
Dan vang je zo veel mogelijk klappen met je kont op, in plaats van met je handen en armen.

mensma schreef:Ach, het valt waarschijnlijk te leren over zulke drekstroken te rijden, maar vol gas zit er dan niet in, dan ben je volledig de controle kwijt.

Nee dat is overleven. Ook voor profs overigens. Rustig zitten is de oplossing en niet bij de kleinste wiebel gelijk je voeten uit willen klikken.

Kiekeboe schreef:het is gewoon een aanslag op je materiaal.

Ik heb meer dan 50 keer daar gefietst en buiten een paar lekke bandjes nooit wat gehad.

dwangarbeider schreef:Dit is toch wel iets voor mensen met een licht zelfdestructief kantje.

Of JUIST niet. Het is een maximaal gevoel van overleven!