Fiets.nl

Artsen die helemaal niks met doping te maken willen hebben zullen natuurlijk niet zo snel ploegarts worden bij een wielerploeg.

rob74 schreef:Het is maar net welke zinnen je wilt lezen cq onderstrepen:

beren040 schreef:Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten

en

beren040 schreef:Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.

Als arts mag je dus doping toedienen en je moet er over zwijgen.

Vraag (niet dus) is of doping het middel is volgens de laatste stand der wetenschap en praktijk (toetsingscriterium CVZ) om het leiden wat voortkomt uit niet winnen van een wedstrijd te verlichten

Bovendien is het niet volgens de richtlijnen.

Bovendien wordt de arts in dit kader afgerekend door de partij die hem inhuurt en door de betrokken partijen en niet door andere controlerende instanties.

Elke praktizerende arts valt onder het medisch tuchtrecht (zijn controlerende/oordelende instantie).
Ik vind de vraagstelling hier overigens behoorlijk tendentieus.
Janssen Steur valt niet te vergelijken met een ploegarts die in principe integer en vakkundig te werk kan gaan.
Ook al gaat het over doping.

farelli schreef:Elke praktizerende arts valt onder het medisch tuchtrecht (zijn controlerende/oordelende instantie).
Ik vind de vraagstelling hier overigens behoorlijk tendentieus.
Janssen Steur valt niet te vergelijken met een ploegarts die in principe integer en vakkundig te werk kan gaan.
Ook al gaat het over doping.

Klopt maar ik verwacht niet dat die wielerartsen zullen afrekenen. Dat zullen toch echt de media en bekenden uit het wielerwereldje zijn...

Heren,

Ik schreef helemaal niks...
Ik citeerde slechts!

Legde wel nadruk op de zin die volgens mij in die eed belangrijk is als het om doping gaat.

Het is een issue dat terugkeert, zowel rondom de 'intralipid-affaire' als in 1998. De arts van de KNSB destijds verwoorde het wel mooi in dit artikel. Een aardig citaat:
"Er zijn zestig sportartsen in Nederland en daarvan is er voor zover ik weet maar één verbonden aan de wielerunie. Die zestig sportartsen hebben gezamenlijk een gedragscode opgesteld waarin staat dat ze zich niet in adviserende of begeleidende zin met doping bezig zullen houden."

Zonder klacht van een renner zal het tuchtcollege overigens geen zaak tegen een 'dopingarts' beginnen. Ik kan me ook niet voorstellen dat de inspectie voor de volksgezondheid tijd/geld over heeft om zich op dit soort uitzonderlijke situaties en individuele acties te richten, zeker niet als er weinig tekenen van schade zijn. Ik vermoed dat het meest heikele punt in strafrechterlijke zijn ligt bij de eventuele illegale dopinghandel. Uit de recente bekentenissen wordt mij nooit erg duidelijk hoe of door wie dat geregeld wordt.

thestudent schreef:Ik denk dat de keuze voor het doping nemen echt bij de renner ligt. De arts kan dan juist zorgen dat de bepaalde veiligheidsoverwegingen opgevolgd worden. Ik denk dat veel artsen liever zelf renners de doping toedienden, dan dat ze weigerden. De renners zouden het toch wel proberen en dan kan het beter veilig bij een arts, dan dat de renner op eigen houtje lukraak middelen neemt.

Een arts die een spuit zet is daar verantwoordelijk voor. Lijkt me vrij simpel.