Fiets.nl

Dan maar even naar fietsen en mijn pensioen. Eerst had ik een ernstige blessure, maar kon wel fietsen, resultaat, meer fietsen. Toen zijn we geëmigreerd. Ik was nooit een klimmer, maar nu fietste ik best wat hoogtemeters met alleen het doel boven te komen. Uiteindelijk van 2000km per jaar voor mijn blessure naar 10.000km in de Vaucluse. Inmiddels loopt dat weer iets terug. Er is een e-racer onderweg, toch wel in de hoop dat ik weer wat meer ga fietsen. Ik bedoel niet vaker, wel langer. De fiets wordt niet van stal gehaald als het regent of koud is. En voor de mensen die denken dat het volle gas er op gaat, dat is zeker niet de bedoeling. Maar wel het stukje hulp waar ik het nu niet leuk meer vind. En omdat het niet zo ver is, af en toe een weekje Spanje.

Onze kleinkinderen zijn pas gekomen toen we al in Frankrijk woonden. En een opa en oma met zwembad is best fijn.

Dit topic even wat opgeschoond ivm een verwijderd bericht en de reacties daarop.

Ondanks dat ik nog lang niet met pensioen ga heb ik een soort zelfde ervaring

Paar jaren terug met wat jongere kinderen en wat meer zorg, zat ik 9 a 10.000km op de fiets per jaar. Ik ging als het kon en ook bij wat slechter weer ging ik er lekker even uit. Nu zou ik dagelijks kunnen en ik heb dit jaar "maar" 7000km gereden en nu al drie maanden geen fiets aangeraakt, wel hard gelopen.

Paar jaar terug was het de inspanning en de ontspanning even weg uit de drukte thuis.
Nu doe ik gewoon heel veel met mijn kinderen. Dit weekend was het toch geen slecht weer. Maar geen meter gefiets. Lekker met mijn zoon naar de bruggenloop en soi..... verzorger gespeeld. Heerlijk om te doen, startbewijs halen, tas met spullen op mijn rug foto's maken. Heerlijk.

Er is dus een ander stukje ontspanning voor terug gekomen en daardoor sport ik minder, maar wel met net zo veel plezier.
Ik zou me dit ook voor kunnen stellen bij (deel)pensioen, met bv kleinkinderen als me dat gegeven is.

Ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik meer te doen heb nu dan toen ik nog werkte. Of liever gezegd: toen was het meer gestructureerd, nu is het "jij hebt toch tijd genoeg".

wasbeer2006 schreef: ↑15 dec 2025 14:26 Ondanks dat ik nog lang niet met pensioen ga heb ik een soort zelfde ervaring

Paar jaren terug met wat jongere kinderen en wat meer zorg, zat ik 9 a 10.000km op de fiets per jaar. Ik ging als het kon en ook bij wat slechter weer ging ik er lekker even uit. Nu zou ik dagelijks kunnen en ik heb dit jaar "maar" 7000km gereden en nu al drie maanden geen fiets aangeraakt, wel hard gelopen.

Paar jaar terug was het de inspanning en de ontspanning even weg uit de drukte thuis.
Nu doe ik gewoon heel veel met mijn kinderen. Dit weekend was het toch geen slecht weer. Maar geen meter gefiets. Lekker met mijn zoon naar de bruggenloop en soi..... verzorger gespeeld. Heerlijk om te doen, startbewijs halen, tas met spullen op mijn rug foto's maken. Heerlijk.

Er is dus een ander stukje ontspanning voor terug gekomen en daardoor sport ik minder, maar wel met net zo veel plezier.
Ik zou me dit ook voor kunnen stellen bij (deel)pensioen, met bv kleinkinderen als me dat gegeven is.

Kijk @ Wasbeer, ik wil niet vervelend doen maar er wordt ervaringen gevraagd van diegene die met pensioen zijn en niet van diegene die nog lang niet daar aan toe zijn. Met andere woorden je bent volledig 'offtopic'

senior schreef: ↑15 dec 2025 14:34 Ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik meer te doen heb nu dan toen ik nog werkte. Of liever gezegd: toen was het meer gestructureerd, nu is het "jij hebt toch tijd genoeg".

Haha, het lijkt nu wel alsof ik tijd te kort kom.

Als ik iedereen een gouden raad mag geven, of je nu met pensioen bent of niet, profiteer elke dag opnieuw van het leven. Ik heb in 41 jaar veel meegemaakt op spoed. Héél véél ... En ik heb zelf mij moeder verloren toen ze amper 61 was. Toen heb ik gezworen dat ik iedere zou genieten van het leven. Met vallen en opstaan, dat zeker.

Ik las hier een bericht van iemand die verminderd was met werken. Als je dat kan doen, twijfel dan niet. Al begrijp ik donders goed dat het financieel soms lastig is.

Ondanks het grijze weer, en de koude wind rond de middag de fiets genomen, en een kleine 61km gefietst. Mij hoor je niet (meer) klagen

Ik ben nu 65 en 5 jaar met pensioen. Ik doe de laatste 10 jaar tussen de 7500 en 9000 km. Sinds ik met pensioen ben, is dat een klein beetje gestegen. Toen ik nog werkte, deed ik in de zomer 2 keer per week een avond rit. Nu heb ik ‘s avonds geen zin meer, en wordt er alleen nog overdag gefietst. Ik fiets bijna nooit alleen. Daarvoor heb ik niet genoeg motivatie. Ik heb gezocht naar groepen die overdag fietsen en gevonden. Dat zijn groepen die wel 5 km trager rijden, maar dat interesseert mij niks. Het moet plezant blijven.

Ik ben officieel al even met pensioen maar werk nog 24 uur per week. De combi familie, vrienden, hobby's, sporten en werken zorgen dat ik fit blijf maar ook in het leven blijf staan.
Ik fiets minder dan 10 jaar geleden maar heeft niks met m'n pensioen te maken. Ik zit 56 jaar op de racefiets en ga alleen nog voor noord Franse kasseien in de regen op een racefiets zitten.
Normaal maak ik op donderdag (lekker rustig want veel mensen naar kantoor) een wat langere fietsrit behalve als het regent of daar een grote kans op is. Dan ga ik wandelen. Liefst in de polder. Camera (of 2) mee, thermoskan mee, lekker broodje mee en over onverharde graskades, houtkades en tiendwegen struinen.
Afgelopen donderdag uren zonder mensen tegen te komen. Heerlijk!
En dan boeit me niet als ik dan verzopen thuis kom.
Op de racefiets heb ik daar geen zin meer in.
Kou? als het niet te gek is ga ik gewoon fietsen!
Wind? Als het niet te gek is ga ik gewoon fietsen !
Regen ga ik sinds ik wat ouder ben ben uit de weg.
Toen ik in 1970 m'n eerste koersjes reed versleet ik bij wijze van spreken een fiets per jaar aan het poetsen. Nu stel ik het zoveel mogelijk uit.
Fietsen poetsen zit niet meer in mij hokje van dingen die ik graag doe. Sterker ik heb er een schurft aan gekregen.
En fietskleding wordt ook zo ranzig vies van in de regen rijden. Zand gaat helemaal tussen die vezels zitten..........
Wandelen is het hooguit onderste stuk van je broek wat vies en de rest is alleen maar nat.

Op mijn CV staat tegenwoordig bij hobby's dan ook: mooi weer fietser

Dat minder fietsen is wel begonnen rond m'n pensioendatum maar werd dus vooral door de regen ingegeven.

Verder maakt het niet uit of je meer of minder fietst. Belangrijk is in mijn ogen dat je zoveel mogelijk dingen doet waar je voldoening uit haalt.
Voor mij is het belangrijk dat ik dingen doe die het leven vertragen en fietsen kan daar prima bij helpen. Maar niet meer in de regen

Inmiddels meer dan 13 jaar met 'vroeg'- pensioen c.q. pensioen en waar ik toen ik nog werkte alleen in de weekenden kon fietsen toen met mijn vrouw afgesproken 'om de dag'. Ritjes van 100km of meer waren voorheen in de weekenden geen probleem maar met 'om de dag' en soms met uitschieters boven de 140km (Strava "Gran Fondo" in het begin) kwamen de rug- en nekproblemen om de hoek kijken. Enfin, met goede medische begeleiding, andere racefiets(en) en betere afstelling van de fiets werden ook deze problemen opgelost.

Na jaren meer dan 10.000 per jaar te hebben gereden komt er nu al een paar jaar lang de klad erin. De jaren gaan meetellen, de krachten takelen af, mijn jaar gemiddelde is gedaald van 30 km/h toen naar nu net geen 27 km/h en ben nu al blij dat ik nog 6.000 km dit jaar kan gaan halen. In het begin draaide ik er mijn hand niet voor om om ook met regen te vertrekken, tenslotte had ik daarvoor al in de 80er jaren door weer en wind woon-werk gefietst tussen mijn werk bij de Shell in Amsterdam-Noord en Almere-Stad waar ik woon. Nu begin ik er niet meer aan en ben nu een 'mooi weer' fietser geworden, nog wel het gehele jaar door "ijs en weder dienende".

Zo lang het nog kan ga ik door met het in mijn eentje (lone wolf) 'genieten' van de natuur en omgeving op de racefiets.

i-mac schreef: ↑15 dec 2025 15:00 Als ik iedereen een gouden raad mag geven, of je nu met pensioen bent of niet, profiteer elke dag opnieuw van het leven. Ik heb in 41 jaar veel meegemaakt op spoed. Héél véél ... En ik heb zelf mij moeder verloren toen ze amper 61 was. Toen heb ik gezworen dat ik iedere zou genieten van het leven. Met vallen en opstaan, dat zeker.

... Al begrijp ik donders goed dat het financieel soms lastig is.

Helemaal mijn levensmotto!

En ondanks mijn relatief jonge leeftijd ben ook ik al met “pensioen”. Helaas om medische redenen maar dat neemt niet weg dat mijn levensmotto nog staat als een huis.

In het begin had ik wat moeite om de dagelijkse routine te vinden, je bent gewoon om op een bepaalde tijd op te staan en je dag te beginnen met alle verplichtingen die daarbij horen.
Dat valt in één keer weg dus je moet een nieuwe routine zoeken.
In de zomermaanden fietste ik graag naar m’n werk -30km enkele reis- met gelukkig de mogelijkheid om te douchen en om te kleden.
Bijkomend voordeel was dat ik mijn lessen op de heenweg dan lekker kon voorbereiden in het hoofd. Dat gaf ook een hoop extra energie en doel.

Daarna moest ik echt zoeken naar vergelijkbare motivatie om ritjes te maken (ik heb dat blijkbaar nodig) en lag het fietsen even stil.
Nu we 2 en half jaar geleden een nieuwe hond hebben die ietsofwat ADHD is en ernstig last heeft van FOMO (sorry Orlok ) pak ik regelmatig de mtb met speciaal opzetstuk voor de hondenriem.
We vinden het beiden heerlijk om door de bossen te crossen en bijkomend voordeel is dat je tijden kunt uitzoeken waarin er nauwelijks andere recreanten zijn.

In Frankrijk wandel ik voornamelijk met de roedel door de bossen. Hetzij op zoek naar paddenstoelen, danwel om wat wild te spotten. Het terrein leent zich niet echt voor MTB ritten dus lange wandelingen zijn prima. Zolang je maar blijft bewegen en doelen vindt is pensioen geen straf!

Waardevolle inbreng hierboven.
Ben het ten volle eens met Gastheerg : bij regen of grote kans op regen blijven de fietsen binnen. En indien we er toch mee te maken hebben, is het met de kortste weg huiswaarts.
Verder opvallend bij ons: we gaan met z'n tweeën zelden vroeg op pad. Dat heeft dan weer tot gevolg dat we pas na de middag opnieuw thuis zijn. Ik moet toegeven, aan vroeg opstaan heb ik, in tegenstelling tot mijn madam, al levenslang een hekel.
Ook de raad die hiervoor al werd gegeven door anderen is super belangrijk: zorg dat je naast het fietsen nog andere sociale activiteiten hebt.