Fiets.nl

Heppiebianchi schreef:Dank jullie wel.
Ja ik had mijn oude dag ook heel anders voor gesteld,maar dat heb je zelf niet in de hand.
Mijn vrouw(Paula) en ik zijn bijna 50 jaar bij elkaar,en hebben altijd een goed leven met elkaar gehad.
Ik zie het als een plicht om goed voor haar te zorgen zolang ik het kan,ze zou het nog te veel beseffen als ze nu in een verpleeghuis word geplaatst,wat ze overigens beslist niet wil.
Maar als het verder gaat zal ik natuurlijk wel wat moeten doen,zolang als ik nog af en toe een paar uurtjes op de fiets kan red ik het zo wel,alleen nu gaat het even niet,ik moet het van dag tot dag bekijken.
.

mooi

Ontzettend veel sterkte de komende tijd.

Veel sterkte, veel wijsheid en probeer jezelf niet helemaal weg te cijferen. Anders kan het nog wel eens erg zwaar worden. Veel respect voor je, ze boft maar.


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Ze wil niet naar een verzorgingstehuis, maar ze zal toch ook niet willen dat jij geen leven meer hebt nu jij zelf nog in goede gezondheid bent. Dat is de afweging die je moet maken. Op een bepaald moment wordt ze ook een gevaar voor zichzelf. Jij kan niet 24/7 toezicht houden.

Mijn oma zette eens een waterkoker op het gasfornuis, toen mijn opa op de WC zat. Dat was voor hem de druppel om maatregelen te nemen. Had helemaal verkeerd af kunnen lopen.

Heftig verhaal HB
Sterkte met de zorg en ook het steeds verdere verlies van je maatje. Ook ik heb bij mijn oma gezien wat het doet

Sterkte Rob!

Heel veel sterkte Rob. Het is goed en mooi dat je je fiets nog af en toe hebt voor de afleiding. Heel erg belangrijk!

Ik kan een beetje voorstellen wat je meemaakt. Mijn moeder (89) heeft ook Alzheimer en mijn vader (88) is de mantelzorger. Er is nu plaats in een verzorgingshuis voor mijn moeder. Mijn vader staat voor het dilemma.........na 54 jaar goed huwelijk. Een heel moeilijk besluit.

Bij Alzheimer neem je eigenlijk twee keer afscheid van iemand. Op een gegeven ogenblik is het niet meer de persoon die het was. Alleen "de verpakking" is nog gelijk. De liefde en de belofte aan elkaar blijft echter bestaan.

Ik merk nu hoe belangrijk en intens het kan zijn om het op te schrijven cq te delen. Ik zit met tranen achter de laptop.

@Rob, zoals Havana al zei. Je moet jezelf niet te veel wegcijferen, hoe moeilijk dat ook is. Ik kan niet anders adviseren om wel te beginnen met de maatregelen te treffen, die nodig zijn om haar naar een verpleeghuis te krijgen. Dan hoef je de uiteindelijke beslissing nog niet te nemen, maar je wilt ook niet dat ze later ver weg geplaatst moet worden omdat er bij jou in de buurt wachtlijsten zijn.
Ondanks dat ze je moeder niet is, zal dit wel een confronterende Moederdag worden.
Mijn schoonmoeder is, met dezelfde aandoening, heel gelukkig in een verzorgingstehuis.
Sterkte en wijsheid.

Rob ik ken je niet persoonlijk maar wens je heel veel sterkte. Niet alleen je vrouw moet toe zijn aan een verpleeghuis, jij ook. 50 jaar getrouwd zijn is niet niks, als je dan vervolgens alleen bent is zelfs het kleinste huis te groot.

Bedankt voor de mooie lieve woorden,even een correctie ik ken mijn vrouw al 50 jaar maar zijn ,ik heb het even bij Paula na gevraagd want dat onthoud zij wel we zijn volgende mnd 45 jaar getrouwd.
Maar dit ter zijde,ik heb haar al twee jaar geleden op een slapende wachtlijst voor het verzorginghuis laten zetten voor als,dus dat is gelukkig wel geregeld.

Maar veder gaat het goed zeg ik maar altijd

Net nog even 30 min Zwift gedaan,dat was lekker.
Vanaf morgen proberen elke dag een uurtje te doen

Ik dacht, ik ga dit weekend eens niet fietsen maar naar Max kijken in Barcelona. Gelukkig zat ik in de eerste bocht want anders had ik hem helemaal niet zien langskomen. Wellicht was ik toch beter gaan fietsen.

Wel interessant om te zien dat zowat de hele Costa Brava één weekend in Mei superdruk is omdat er wat mannen in raceauto's over het circuit rijden.

Even bijpraten.
Aanstaande vrijdag word Paula ter observatie en om mij wat te ontlasten opgenomen in GGZ Ingeest afd ouderen in Amsterdam opgenomen.
Vanuit die situatie gaan ze verder kijken wat voor haar,maar ook voor mij verder te gaan.
Ik denk dat ik het weekend weer van mijn fiets ga genieten.