Tja de AGR 2017'
Vorig jaar ingeschreven samen met een oud collega om de 150km te gaan fietsen, helaas eind 2016' geopereerd aan een dubbele liesbreuk waarvan ik slechter ben hersteld dan gehoopt.
Dus uiteindelijk besloten de 100km te gaan fietsen, en vanaf de camping toch uiteindelijk 115km op de klok gezet.
De weersvoorspelling was de hele week al om te huilen, want ja ik geef toe "ik ben een mooi weer fietser" maar ik heb goed geld betaald dus gewoon trappen.
We begonnen vanaf de camping richting de start met droog weer en ik had nog een beetje hoop dat het zo zou blijven, maar helaas van de tijd die ik heb gefietst was 75% gewoon regen en meer regen.
Uiteindelijk waren we net 10km onderweg en de spieren voelde goed en warm aan toen er net na het viaduct onder de snelweg een spoorwegovergang was waar minimaal 10 fietsers stil stonden en lichtelijke paniek hadden met telefoons in de hand.
Op de grond lag een man lijkbleek een stil op het asfalt, het voelde niet goed om door te fietsen ook omdat ik gewoon niemand actie zag ondernemen.
Uit instinct ben ik omgedraaid met mijn fietsmaat en fiets de berm ingegooid en met alle zenuwen begonnen met het slachtoffer (ik heb sinds kort mijn ehbo diploma)
Hij was echt ver buiten bewustzijn en reageerde niet op aanspraak of aanraking en had een diepe snurk en een mond vol slijm, dus meteen zonder na te denken hem in een soort van stabiele zijligging gelegd om ervoor te zorgen dat zijn tong of slijm hem niet zou doen stikken.
Iemand anders had ondertussen 112 gebeld en hulp was onderweg (een half uur voordat er iemand kwam opdagen)
Deze man was ondertussen een beetje bij gekomen maar was echt de weg kwijt en had de grootste moeite om hem een beetje rustig te houden.
later die avond toch nog contact gehad via facebook met zijn vrouw en hem zelf, gekneusde ribben, bloedpropje bij zijn hersenvlies, hersenschudding, gat in zijn achterhoofd en een snee tussen de ogen van zijn bril.
Na het zien van dit realiseer ik mij des te beter "een helm ten aller tijden voor mij" zijn helm was op de achterkant op meerdere plekken gescheurd.
De helm heeft hem echt erger leed bespaard
Uiteindelijk weer verder gaan fietsen toen hij was overgedragen aan de hulpdiensten, maar vanaf dat moment was ik weer helemaal koud en ging het steeds meer regenen en de voeten en handen konden na 60km al helemaal niet meer
Toch heb ik alle beklimmingen gedaan zonder af te stappen, en zelfs de Cauberg op vloog ik echt alle mensen voorbij en voelde ik me echt even een echte klimmer
Deze AGR zal ik altijd blijven fietsen zolang ik kan want de organisatie heeft het op 1 ding na heel goed in orde.
Ze moeten besluiten minder mensen toe te laten, misschien word ik dan wel niet uitgeloot maar dat is dan pecht, deze toer is niet gemaakt voor 13.000 fietsers waarvan er een hele hoop denken ik heb een dure fiets, dure kleding en fiets gemiddeld 35 over het parcour al schreeuwend en afsnijdend :/
Een bel is niet mooi en stoer op je €5000 + fiets dat weet ik, maar mensen nog aan toe, ontspan of start als aller eerste zodat je kan knallen en niet iedereen de berm in hoeft te schreeuwen.
je schaamt je soms kapot voor je mede weg gebruikers.
Al met al weer een mooie tocht gereden en weer wat kilometers in de benen
