Na een voorspoedige reis, met een stukje omrijden over de prachtige Gotthard pas
kwamen we aan bij ons vakantiehuisje. In de reviews stond al dat het een klein paradijsje was en daar was niets aan gelogen.
Alleen was het weggetje dat vanaf de weg naar het appartement leidde niet al te best: 700m lang, gemiddeld dik 9 procent met een paar stukken >20% en dat alles over een wegdek vol met gaten en grind…. Dat waren we al vrij snel zat met de fiets.
Nadat we ons hadden geinstalleerd, hadden we wel zin in een stukje fietsen. PFW had een rondje door het dal uitgezet met een klimmetje van 8km erin: 33km met bijna 600hm. Dit leek een makkie, maar met de vermoeidheid van de reis en een temperatuur van 33 graden, werd het best pittig. Daarna lekker bij het zwembad hangen en ’s avonds een boekje lezen
Om mijn rug nog wat rust te geven werd het maandag een kort rondje door het dal: 31,5km 250hm. Erg typisch was dat we op de terugweg een italiaan tegenkwamen die eigenlijk de andere kant opging, iets te lang omkeek en een minuut later in het wiel zat
.Dinsdag zijn we naar Lucca geweest; leuk stadje, mooie bezienswaardigheden, leuke winkeltjes en prima eten.
Woensdag een stukje door het dal richting Lima en een korte klim naar Corsagna: 54km 800hm en op de terugweg mijn middagactiviteit besproken. Terwijl PFW ’s middags de Passo Trebbio nog wilde doen, heb ik te paard de Toscaanse heuvels verkend. Een aanrader.
Mijn nieuwe vriendje, helaas kon hij niet mee naar huis
Woensdag eens een echt rondje. Door het dal naar Diecimo en vanaf daar de Passo Sella op, km of 8 met gemiddeld 7 procent. Daarna afdalen en een stuk vals plat naar beneden door een prachtige kloof: 50km 800hm
Vrijdag een bezoekje aan het kasteel en een heerlijke lunch in Barga.
Zaterdag stond de Passo Trebbio ook voor mij op het programma. Na een kilometer of acht klimmen ben je boven, alleen is er helaas geen uitzicht. Maar dat was er wel volop in de afdaling, genieten! Na nog een stukje door het dal kwamen we bij toeval bij Pinochio park.
Daarna volgde nog een kort klimmetje met als toetje een kilometer van 12-15% naar het dorpje, om vervolgens af te dalen over een veel te smal steil weggetje met gemeen scherpe bochtjes. Daarna door het dal weer naar huis: 63km 1000hm
Zondag hebben we een bezoekje aan Florence gebracht. Wat een verkeersdrama, bovendien was het ook heel erg druk in de stad zelf. Nu zijn we dit jaar al bijna een week in Rome geweest dus onze portie cultuur hebben we al binnen, bovendien vallen de meeste dingen een beetje tegen als je het vergelijkt met Rome
. Dus na het bekijken van de Dom, die ik overigens wel erg mooi vond en de Ponte Vecchio zijn we via wat kleine straatjes en leuke winkeltjes weer richting auto gegaan.
Ze weten het al..
Maandag hebben we de auto in de buurt van Lucca neergezet (liever met de auto dan met de fiets door het drukke dal). Om vanaf daar de Mte Serra te beklimmen, leuke klim, vrij onregelmatig, maar mooie doorkijkjes. De afdaling was helemaal om te smullen. Alhoewel ik in Italie toch gereserveerd daal; je weet nooit of een bocht ineens doordraait en op welke weghelft je tegenligger zich begeeft….
Omdat het vanaf hier nog een klein stukje was naar Pisa en ik die toren waar ik vroeger uren mee gespeeld heb wel eens wilde zien, maar niet de hele stad, zijn we doorgereden naar de toren. Waar we onze versie van de cliche foto hebben gemaakt
Hierna nog een stukje klimmen om vervolgens lekker het gas erop te gooien richting auto: 90km 1150hm
Dinsdag even een stukje lostrappen. Eerst naar de Ponte Diavolo.
Vanaf het moment dat ik hem voor het eerst zag vroeg ik me al af of ik daar naar boven zou kunnen fietsen (vraag me niet waarom…). Het antwoord is uiteraard ja. Alleen >25% over scheef liggende tegels is niet makkelijk
, afdalen was ook wel een wat ‘schudderige’ ervaring. 
Hierna nog het klimmetje naar Corsagna vanaf de andere kant om vervolgens lekker het terras in Bagni op te duiken.
Woensdag onze koninginnerit. Eerst naar Abetone: 35km a 3%, met op het laatste een klim van 15km met gemiddeld 7%. Op papier een eitje. Maar die laatste 10km waren hel. Bochtjes 12%, 20m bijna vlak, dan weer 6%, hop 12% etc. Mijn Garmin gaf een VAM aan van 0-2000hm/u dus ook die kon het niet volgen. In het begin nog geprobeerd om te schakelen en door te rijden. Maar daar wordt je al snel compleet gek van, dus lekker licht verzetje en peddelen maar.
Boven was het bewolkt en vrij koud dus jasje aan en meteen naar beneden. Na een korte afdaling stond de PSo Radici ons nog te wachten: 13km a 6-7%, deze was iets regelmatiger, maar nog steeds erg onregelmatig. Maar eenmaal boven konden we 25km afdalen. Over extreem beroerd asfalt. Arme nek en schouders. Hierna lekker lunchen in Castelnuovo en daarna naar huis, richting zwembad: 126km 2400hm
Donderdag een half dagje Barga. Leuk plaatsje met een prachtig oud centrum. Fantastisch gelunched ergens in het centrum en de limoncello, Limoncyto, die we na afloop kregen, was zo lekker dat er inmiddels drie flessen Limoncyto hier in huis liggen
.
Vrijdag een afscheidsrondje. Hetzelfde rondje als de eerste dag. Alleen ging het klimmen nu significant harder. Waar ik bang was dat ik totaal niet meer omhoog zou komen door gebrek aan kracht, wat de eerste week aardig bleek te kloppen, kon ik nu ook op de steile stukken voor het eerst in jaren goed tempo houden. Hopelijk kan ik de komende tijd die lijn doortrekken, het zou leuk zijn de Ventoux eens lekker op te kunnen rijden straks. Afijn, eenmaal boven konden we beginnen aan de heerlijke afdaling (procentje of 9 en veel bochtjes). Middenin nog een noodstop toen er in de bocht ineens twee honden stonden en na de bocht een kudde geiten. Pfff.. Nog een laatste terrasje, middagje aan het zwembad, uit eten en toen weer naar huis.
Ookal was de omgeving anders dan we hadden verwacht, toch is het een streek waar genoeg te doen is: steden bezoeken (Siena en San Gimignano zijn 2u rijden en schijnen de moeite waard te zijn, maar wij hadden geen zin om vier uur in de auto te zitten)en kastelen bezoeken, paardrijden, grotta del vento, evt wandelen (wij hadden de schoenen mee, maar uiteindelijk kwam het er niet van), je kan er heerlijk eten en qua fietsen is er genoeg te doen. Rondjes zoals wij gedaan hebben, maar ook met meer hoogtemeters en langer is totaal geen probleem. Enige nadeel is het drukke dal. En we zijn gek op dieren, bewijs daarvan zijn onze vijf pluizenbollen
Maar we hadden daar, naast de hagedisjes die erg leuk zijn om naar te kijken, ook wat minder leuke huisdieren, met deze als toppunt...
!
