klimmer
21 jun 2004 23:22
Quote: Origineel geplaatst door Paling op 18 Juni 2004
[..... is dit het eerste topic op fiets-forum geworden dat compleet nergens meer over gaat .
Om daar maar eens een eind aan te maken: hier nog wat met inhoud:
in het kader van de constructieve kritiek:
De vrouwenspecial van april is een goed vervolg op eerdere artikelen, om daarmee het enthousiasme bij vrouwen voor wegfietsen te vergroten. In dat verband heb ik de volgende kanttekeningen en vragen.
In de inleiding op de test van de 3 female geometry fietsen wordt het veronderstelde verschil in lichaamsmaten tussen M/V weer van stal gehaald. In een eerder uitvoerig gedocumenteerd artikel in Fiets, no 10 van 2002, is dit zg. verschil toch naar het rijk der fabelen verwezen? De fietsende vrouw zit op het zadel met een meer naar achter gekanteld bekken, hetgeen overigens in grote lijnen hetzelfde effect heeft voor de gewenste geometrie van het frame. Verschillen in lichaamsmaten tussen man en vrouw zijn slechts meetbaar in millimeters, is in de praktijk bewezen, waarom wordt dit gegeven nu ineens weer genegeerd? Gemakzucht of wat?
Het artikel over de female geometry bikes veronderstelt bij beginnende rensters overigens wel een grote kennis over de effecten van buislengtes op het karakter van een fiets. Ik denk dat hier en daar wat meer uitleg had gepast. Niet iedereen heeft direct paraat wat een bepaalde balhoofdhoek voor consequenties heeft voor houding, krachtoverbrenging en zo. De redacteur is duidelijk een expert, maar dan is het kennelijk lastig de afstand tot je lezers in enkele stappen te overbruggen. Immers voor prof-wielrenstensters hoef je niet te schrijven, die weten het al!
Vreemd: Hoe kan het dat de in de vrouwenfietstest vermelde framematen, vooral de buizenhoeken, zo sterk afwijken van de gegevens van de fabrikanten? Is twee graden verschil in dit verband niet eenvoudig door een andere zadelstand/andere zadelpen te compenseren? Zo ja, waarom dan een meting tot achter de komma? Lijkt me een goed onderwerp om eens uit te diepen en veel bakerpraatjes voorgoed tot fabeltje te bestempelen.
Wat vinden de rensters er nu zelf van, ik heb het idee dat die wel meelezen, maar niet meepraten, laat eens wat van je horen, sorry, lezen......
En ook ik poets er als ze oud zijn de tanden van mijn fiets mee 
