Dalen bij 12 gr en nat is een recept om het goed koud te krijgen. Een regenvestje, eventueel mouwloos als je het tijdens het klimmen aan wil houden, is een must.Drkjv schreef: ↑04 jun 2025 16:22 Ik heb eigenlijk geen ervaring met regen/slecht weer tijdens granfondo's/cyclo's.
Temperatuur zou 12 tem 20 graden worden. Koop ik best nog een goeie regenvest?
(ok in principe is zoiets persoonlijk, maar had wel graag enkele ervaringen willen weten om mee de keuze te maken)
Trois Ballons 2023
Vandaag Les Trois Ballon gereden. De voorspellingen zagen er opzich nog niet zo heel verkeerd uit. Sochtends kans op wat lichte neerslag en smiddags droog. Het bleek echter anders uit te pakken.
De dag begon nog prima. Om 5.20u op de fiets bij het hotel in Belfort vertrokken en rustig naar de start gereden. Onderweg een klein buitje gehad maar dat mocht geen naam hebben. Startnummers had ik al, dus mn tas met droge kleren en ander materiaal voor bij de finish afgegeven bij het afgiftepunt, dat verliep allemaal erg soepel.
Naar het startvak toe en tot mn verbazing stond ik nog op de eerste rij ook. 40 minuutjes wachten tot de start. En al die tijd was het gelukkig op wat gespetter na droog.
De eerste 12km waren geneutraliseerd, ik kon gelijk goed mee voorin rijden, wat koerservaring komt dan wel van pas. Er werd toch een flink tempo gereden, maar alles ging gemoedelijk en zonder zenuwachtig gedoe. In de neutralisatie begon het te regenen, en dat is het de rest van de dag blijven doen. Lichte regen, matige regen, harde regen stortregen alles is voorbij gekomen, maar droog werd het nooit meer.
Op de eerste klim mezelf toch laten vangen om wat enthousiast te vertrekken, maar na een kwartiertje over geschakeld op eigen tempo, en dat was maar goed ook.
De eerste uren denk je nog, van het zal zo wel over zijn. Maar niks bleek minder waar. Het werd enkel erger en erger. Op de klim naar Le Markstein viel het echt met bakken uit de lucht, op het plateau waaide het dan ook nog eens stormachtig. Daar even gestopt voor bevoorrading vanuit de reisorganisatie (tui, top geregeld!).
Alle afdalingen met samengeknepen billen en remmen gereden, en enkel gezorgd dat ik heelhuids beneden kwam.
Na 5uur begon de kracht wat weg te vloeien en raakte ik de motivatie om door te gaan wat kwijt, serieus gedacht om er de brui aan te geven.
Ik begon het koud te krijgen, maar opeens was daar het bord van de laatste 20km. Ik ben er nu toch dus doorgezet naar de finish om die medaille op te halen.
Alleen de Planche des belle filles nog "even" omhoog. Pff die hakte er echt serieus in. Wat een ellendige stroken en ook hier bleef het maar regenen.
Als je dan denkt dat je er eindelijk bent ligt daar nog ineens een muur te wachten. Zigzaggend naar boven gezwalkt. En over de streep.
Het was koud, mistig, winderig en het zicht ongeveer 100m
Snel een bak warme pasta naar binnen gepropt, en alle kleren die ik bijhad aangedaan.
Inmiddels was ik aan de praat geraakt met een Franstalige Belg. We hadden onderweg geregeld wat stuivertje gewisseld. En kwamen ongeveer gelijk over de meet.
Hij vroeg hoe ik terug ging, owja ik moest nog op de fiets terug, vanaf de top toch nog 31km....
Hij stelde voor dat hij me met zijn auto wel naar mijn hotel zou brengen, dat was snel beslist.
15km afdalen tot bij zijn auto en eindelijk zitten.
Uiteindelijk 214de van de 1618 (incl. Een 100tal wedstrijdrenners) algemeen. En 49ste van de 455 40+. al met al dik tevreden met de uitslag, dat had ik onderweg niet verwacht.
De dag begon nog prima. Om 5.20u op de fiets bij het hotel in Belfort vertrokken en rustig naar de start gereden. Onderweg een klein buitje gehad maar dat mocht geen naam hebben. Startnummers had ik al, dus mn tas met droge kleren en ander materiaal voor bij de finish afgegeven bij het afgiftepunt, dat verliep allemaal erg soepel.
Naar het startvak toe en tot mn verbazing stond ik nog op de eerste rij ook. 40 minuutjes wachten tot de start. En al die tijd was het gelukkig op wat gespetter na droog.
De eerste 12km waren geneutraliseerd, ik kon gelijk goed mee voorin rijden, wat koerservaring komt dan wel van pas. Er werd toch een flink tempo gereden, maar alles ging gemoedelijk en zonder zenuwachtig gedoe. In de neutralisatie begon het te regenen, en dat is het de rest van de dag blijven doen. Lichte regen, matige regen, harde regen stortregen alles is voorbij gekomen, maar droog werd het nooit meer.
Op de eerste klim mezelf toch laten vangen om wat enthousiast te vertrekken, maar na een kwartiertje over geschakeld op eigen tempo, en dat was maar goed ook.
De eerste uren denk je nog, van het zal zo wel over zijn. Maar niks bleek minder waar. Het werd enkel erger en erger. Op de klim naar Le Markstein viel het echt met bakken uit de lucht, op het plateau waaide het dan ook nog eens stormachtig. Daar even gestopt voor bevoorrading vanuit de reisorganisatie (tui, top geregeld!).
Alle afdalingen met samengeknepen billen en remmen gereden, en enkel gezorgd dat ik heelhuids beneden kwam.
Na 5uur begon de kracht wat weg te vloeien en raakte ik de motivatie om door te gaan wat kwijt, serieus gedacht om er de brui aan te geven.
Ik begon het koud te krijgen, maar opeens was daar het bord van de laatste 20km. Ik ben er nu toch dus doorgezet naar de finish om die medaille op te halen.
Alleen de Planche des belle filles nog "even" omhoog. Pff die hakte er echt serieus in. Wat een ellendige stroken en ook hier bleef het maar regenen.
Als je dan denkt dat je er eindelijk bent ligt daar nog ineens een muur te wachten. Zigzaggend naar boven gezwalkt. En over de streep.
Het was koud, mistig, winderig en het zicht ongeveer 100m
Snel een bak warme pasta naar binnen gepropt, en alle kleren die ik bijhad aangedaan.
Inmiddels was ik aan de praat geraakt met een Franstalige Belg. We hadden onderweg geregeld wat stuivertje gewisseld. En kwamen ongeveer gelijk over de meet.
Hij vroeg hoe ik terug ging, owja ik moest nog op de fiets terug, vanaf de top toch nog 31km....
Hij stelde voor dat hij me met zijn auto wel naar mijn hotel zou brengen, dat was snel beslist.
15km afdalen tot bij zijn auto en eindelijk zitten.
Uiteindelijk 214de van de 1618 (incl. Een 100tal wedstrijdrenners) algemeen. En 49ste van de 455 40+. al met al dik tevreden met de uitslag, dat had ik onderweg niet verwacht.
Soortgelijke ervaring hier. Nog nooit zoveel en zolang kou gehad op de fiets. Ik heb dan nog enorm 'geluk' gehad. Ik vertrok richting start met alleen een windstoppertje over de koerstrui en 100 m nadat we de auto verlieten, begon het te stortregenen. Meteen omgedraaid om nog snel het regenjasje te halen. Dat heeft me gered, want onderweg begaf ook de ritssluiting van het Trois Ballons truitje het.
Het was een eetwedstrijd en aangezien ik enorm had getraind op 100g koolhydraten per uur, bleef de motor draaien terwijl ik tempobeulen in mijn groep één na één zag blokkeren en stilvallen. Ik voelde me top op de Planche en werkte die nog af aan dik 320 watt gemiddeld (25 min)
.
Boven op de Planche chaos. De hulpverlener gaf net het laatste gouden aludekentje weg aan de man net voor mij (terwijl ik als 39ste tijd binnen was en er dus nog heel veel mensen zouden volgen). Toen ik daarop reclammeerde, duwde de man mij fysiek weg met de boodschap (in het Frans): "Er zijn er die het kouder hebben dan jij!" Dan snel geschuild voor de regen in een lege tent, maar ook daar werden we vrij agressief door de hulpverleners weg gejaagd, onduidelijk waarom, maar met de boodschap: "Het is hier geen eetplaats". Mensen zaten er bleek en oncontroleerbaar te schudden en beven, maar werden in de regen gezet.
Gehuld in vuilzakken (3) de aftocht naar beneden gedaan en daar aan de auto snel alle droge laagjes aangetrokken die ik nog vond (5 lagen). Verwarming op 25 gr en 20 minuten later werd ik weer happy...
En toch, het moet een sadomasochistische trek zijn: Uiteindelijk ben je in een roes van geluk dat je 't gedaan hebt...
Het was een eetwedstrijd en aangezien ik enorm had getraind op 100g koolhydraten per uur, bleef de motor draaien terwijl ik tempobeulen in mijn groep één na één zag blokkeren en stilvallen. Ik voelde me top op de Planche en werkte die nog af aan dik 320 watt gemiddeld (25 min)
.Boven op de Planche chaos. De hulpverlener gaf net het laatste gouden aludekentje weg aan de man net voor mij (terwijl ik als 39ste tijd binnen was en er dus nog heel veel mensen zouden volgen). Toen ik daarop reclammeerde, duwde de man mij fysiek weg met de boodschap (in het Frans): "Er zijn er die het kouder hebben dan jij!" Dan snel geschuild voor de regen in een lege tent, maar ook daar werden we vrij agressief door de hulpverleners weg gejaagd, onduidelijk waarom, maar met de boodschap: "Het is hier geen eetplaats". Mensen zaten er bleek en oncontroleerbaar te schudden en beven, maar werden in de regen gezet.
Gehuld in vuilzakken (3) de aftocht naar beneden gedaan en daar aan de auto snel alle droge laagjes aangetrokken die ik nog vond (5 lagen). Verwarming op 25 gr en 20 minuten later werd ik weer happy...
En toch, het moet een sadomasochistische trek zijn: Uiteindelijk ben je in een roes van geluk dat je 't gedaan hebt...
@gede, straffe prestatie in deze omstandigheden. Ik heb boven niks van onvriendelijkheid gemerkt, misschien dat ze gaande weg toch in de gaten kregen dat het wel serieus slechte omstandigheden waren voor iedereen.
Achteraf is het weer een mooi heroïsch verhaal natuurlijk, maar op het moment zelf vraag je jezelf toch af wat je aan het doen bent en waarom..
Achteraf is het weer een mooi heroïsch verhaal natuurlijk, maar op het moment zelf vraag je jezelf toch af wat je aan het doen bent en waarom..
Bedanktpeteri200 schreef: ↑07 jun 2025 22:06 @gede, straffe prestatie in deze omstandigheden. Ik heb boven niks van onvriendelijkheid gemerkt, misschien dat ze gaande weg toch in de gaten kregen dat het wel serieus slechte omstandigheden waren voor iedereen.
Achteraf is het weer een mooi heroïsch verhaal natuurlijk, maar op het moment zelf vraag je jezelf toch af wat je aan het doen bent en waarom..
. Ik had achteraf wel de indruk dat ik op een slecht tijdstip ben aangekomen. Het was op de Planche echt aan het stortregenen. Toen ik weer ben afgedaald, was inmiddels in het dal de zon eindelijk aan het doorbreken, dus ik denk en hoop dat degenen die later zijn aangekomen, het net wat beter hadden.
nijkie
08 jun 2025 10:13
Respect voor de deelnemers, paar clubgenoten hebben ook gereden en hoor toch wel bizarre weersomstandigheden vwb windstoten, onderkoeling, stortbuien.
Sensa GF White edition.
Canyon Grizl cf sl8.
Canyon Grizl cf sl8.
-
Blaasbloem
- Forum-lid
- Berichten: 4
- Lid geworden op: 20 mar 2018 21:21
Goeie genade…nog nooit zo afgezien op de fiets…ik kan alle ontberingen bevestigen…220e overall misschien op iets beter gehoopt maar heb alles gegeven dus kan alleen maar tevreden zijn. Ook allang blij dat ik het er veilig van af heb gebracht…vallen en onderkoeling waren toch wel twee realistische gevaren gisteren…
Drkjv
08 jun 2025 22:31
Eersten zaten rond de 32 km/u 
Ik ga ook maar eens mijn verhaal doen:
Net voor ik mijn fiets sochtens in de auto wou steken bleek mijn voorband een leegloper te hebben, zat nog maar 2bar op: dus voorband nog snel moeten vervangen. Aan de start veel te laat = helemaal achteraan en inhaalrace moeten uitvoeren tijdens de 'neutralisatie'. Ik heb niet het niveau om mee te strijden vooraan, maar ik wou deze toch als een soort wedstrijd aanvatten tegen gelijkaardigen, dat kon ik dus meteen vergeten.
Ook ik had beter weer verwacht: rond 9u veel regen, daarna droog? Ja dat was het dus inderdaad verre van. Ik had enkel een decathlon regenjasje mee van thuis, maar gezien ik daar vroeger al eens na 1u toch volledig doorweekt mee was ervoor gekozen deze in de auto te laten. Wel nog velotoze overschoenen, maar de gaatjes aan onderkant schoenen niet afgeplakt: resultaat toch natte voeten (maar niet zo erg als zo vele anderen) Het verbaasde me dat 95% zonder regen overschoenen reed.
Mijn idee was: ondershirt, shirt korte mouwen, windstopper en armstukken = warm op de klim, wat koud in de afdaling...
(op aanraden van wat forum leden)
Uiteindelijk kan ik wel tegen wat koude als ik mezelf warm genoeg kan rijden, dus geen spijt gehad van de kleding.
Uiteindelijk vanaf de eerste klim beslist deze te rijden als een cyclo: tempo gezocht die ik op de klimmen kon volhouden voor mij was dat elke klim 220 a 230 watt.
Na de 1e col gingen de hemelsluizen dan ook wagenwijd open. Maatje van me die teruggedraaid was na de 1e klim heeft zelfs hagel gehad! Daarna volgde een gevaarlijke afdaling in felle regen en meteen ook voor de 1e keer heel koud gehad. Bij de 2de klim op km35 een scherp steentje in men band = lek vanachter. Handpompje gaf te weinig druk om band terug volledig te laten 'ploppen' gezien nattigheid en vuiligheid 30min langs de kant zitten prutsen want 3 maal de band er weer volledig afgehaald en opgestoken = 2e keer heel koud gekregen. Er zat een bobbel in men band die niet doenbaar was om volledig uit te rijden, mentaal was dat een enorme opdoffer want hoe slecht het weer ook was, ik wou deze zo graag finishe. Mijn enige hoop ruste op de bevoorradingspost wetende dat deze op 45km lag. Dus 10km rustig gebold en daar met een vloerpomp de band in orde gekregen.
Toen werd het een pacman spelletje = ongeveer iedereen had mij voorbijgestoken en ik haalde enkel nog mensen in, verder dus ook altijd solo gereden. Want groepjes die ik inhaalde reden te traag waardoor ik kou kreeg, en wanneer ik de kop nam bleef niemand in men wiel. In de afdaling van de Grand Ballon opnieuw gieten + windstoten die u van uw fiets blaasden = 3e keer geroepen naar men moeder van de kou. Wonderbaarlijk voelde ik me super op de Ballon d'Alsace. In de vallei opnieuw alleen met tegenwind, en dan begon het lichtje uit te gaan op de Planches. Mentaal begin je je dan voor te stellen dat afstappen en even rusten eigenlijk zalig zou voelen, maar die gedachte heb ik uit men hoofd kunnen zetten. De mentale kracht heeft het fysieke overtroffen en de laatste muur van de planche omhoog geduwd zonder zigzaggen
678ste aan 23,4 gemiddeld
Volgend jaar hopelijk met beter weer, zonder pech eens zien waar ik dan eindig
Veel lekke banden gezien, en dnf's (een 20% heeft de finish niet gehaald).
Met nog velen die voor de start ge cancelled hadden met de slechte weersvoorspellingen.
Eigenlijk toch een zalige fietsdag gehad.
Mentaal een enorme boost gehad erna omdat je het gevoel krijgt een zware rit in zware omstandigheden gefinisht te hebben.
In juli ben ik op reis in de buurt met familie, ideaal om dan pr's te gaan zetten op de klimmetjes en afdalingen
Ik ga ook maar eens mijn verhaal doen:
Net voor ik mijn fiets sochtens in de auto wou steken bleek mijn voorband een leegloper te hebben, zat nog maar 2bar op: dus voorband nog snel moeten vervangen. Aan de start veel te laat = helemaal achteraan en inhaalrace moeten uitvoeren tijdens de 'neutralisatie'. Ik heb niet het niveau om mee te strijden vooraan, maar ik wou deze toch als een soort wedstrijd aanvatten tegen gelijkaardigen, dat kon ik dus meteen vergeten.
Ook ik had beter weer verwacht: rond 9u veel regen, daarna droog? Ja dat was het dus inderdaad verre van. Ik had enkel een decathlon regenjasje mee van thuis, maar gezien ik daar vroeger al eens na 1u toch volledig doorweekt mee was ervoor gekozen deze in de auto te laten. Wel nog velotoze overschoenen, maar de gaatjes aan onderkant schoenen niet afgeplakt: resultaat toch natte voeten (maar niet zo erg als zo vele anderen) Het verbaasde me dat 95% zonder regen overschoenen reed.
Mijn idee was: ondershirt, shirt korte mouwen, windstopper en armstukken = warm op de klim, wat koud in de afdaling...
(op aanraden van wat forum leden)
Uiteindelijk kan ik wel tegen wat koude als ik mezelf warm genoeg kan rijden, dus geen spijt gehad van de kleding.
Uiteindelijk vanaf de eerste klim beslist deze te rijden als een cyclo: tempo gezocht die ik op de klimmen kon volhouden voor mij was dat elke klim 220 a 230 watt.
Na de 1e col gingen de hemelsluizen dan ook wagenwijd open. Maatje van me die teruggedraaid was na de 1e klim heeft zelfs hagel gehad! Daarna volgde een gevaarlijke afdaling in felle regen en meteen ook voor de 1e keer heel koud gehad. Bij de 2de klim op km35 een scherp steentje in men band = lek vanachter. Handpompje gaf te weinig druk om band terug volledig te laten 'ploppen' gezien nattigheid en vuiligheid 30min langs de kant zitten prutsen want 3 maal de band er weer volledig afgehaald en opgestoken = 2e keer heel koud gekregen. Er zat een bobbel in men band die niet doenbaar was om volledig uit te rijden, mentaal was dat een enorme opdoffer want hoe slecht het weer ook was, ik wou deze zo graag finishe. Mijn enige hoop ruste op de bevoorradingspost wetende dat deze op 45km lag. Dus 10km rustig gebold en daar met een vloerpomp de band in orde gekregen.
Toen werd het een pacman spelletje = ongeveer iedereen had mij voorbijgestoken en ik haalde enkel nog mensen in, verder dus ook altijd solo gereden. Want groepjes die ik inhaalde reden te traag waardoor ik kou kreeg, en wanneer ik de kop nam bleef niemand in men wiel. In de afdaling van de Grand Ballon opnieuw gieten + windstoten die u van uw fiets blaasden = 3e keer geroepen naar men moeder van de kou. Wonderbaarlijk voelde ik me super op de Ballon d'Alsace. In de vallei opnieuw alleen met tegenwind, en dan begon het lichtje uit te gaan op de Planches. Mentaal begin je je dan voor te stellen dat afstappen en even rusten eigenlijk zalig zou voelen, maar die gedachte heb ik uit men hoofd kunnen zetten. De mentale kracht heeft het fysieke overtroffen en de laatste muur van de planche omhoog geduwd zonder zigzaggen
678ste aan 23,4 gemiddeld
Volgend jaar hopelijk met beter weer, zonder pech eens zien waar ik dan eindig
Veel lekke banden gezien, en dnf's (een 20% heeft de finish niet gehaald).
Met nog velen die voor de start ge cancelled hadden met de slechte weersvoorspellingen.
Eigenlijk toch een zalige fietsdag gehad.
Mentaal een enorme boost gehad erna omdat je het gevoel krijgt een zware rit in zware omstandigheden gefinisht te hebben.
In juli ben ik op reis in de buurt met familie, ideaal om dan pr's te gaan zetten op de klimmetjes en afdalingen