Wielrenners in de Media (Geenstijl)

[wasbeer2006]

@Scepticus: snappikniet

Niet Invullen Voor Een Ander

[ophetkantje]

Per jaar fiets ik 18000 km (ongeveer dan toch). Iedere werkdag woon werk woon op de renfiets (20 km enkele reis) en de nodige km's in het weekend en 's avonds. Komt er op neer dat ik bijna dagelijks anderhalf uur of meer op de racefiets zit. Dan kom je wel eens wat tegen. Gemiddeld voorkom ik zo'n 4 aanrijdingen (ongelukjes) per dag, doordat ik situaties herken en op tijd kan anticiperen. Vanmorgen op weg naar het werk bijvoorbeeld auto op rotonde die rotonde verlaat waar ik hem blijf volgen en eigenlijk voorrang heb, maar ik weet dat je dat op dat punt meestal niet krijgt, dus al wat snelheid geminderd en achter de auto door. Verharde fietspaden in het bos die kruisen ik ga rechtdoor, zie een fietster van links komen, druk met van alles die uiteindelijk rechtsaf slaat, mijn kant op. Ik denk al die let niet op inderdaad, ondanks dat er wel vier fietsers langs elkaar kunnen op het fietspad waar ik fiets, komt ze helemaal links op het pad uit en zou ze frontaal op me zijn gereden, als ik het niet aan had zien komen. Ik had al snelheid geminderd en zelf even het gras opgezocht naast het pad om deze aanrijding te voorkomen. Ik erger me er niet eens meer aan, ik lach er maar mee en blij dat ik het aan zie komen.

Dat aan zien komen is nu net het probleem dat ik bijna dagelijks ook ervaar met hondebezitters. Die laten hun hond uit op een fietspad, ach, dat kan. Wel of niet aangelijnd, en daar komt het probleem niet aangelijnd is een hond volledig onvoorspelbaar, wel aangelijnd is het baasje volledig onvoorspelbaar. Kom dagelijks een aantal dezelfde honden tegen sommige reageren nooit, tot ineens er blijkbaar iets is, waardoor ze toch naar me toe springen of beginnen te blaffen. Dus onvoorspelbaar. Baasjes lopen vrijwel altijd te appen of iets ander op hun smartphone te doen, waardoor ze schrikken van mij als fietser op een fietspad en dan zijn ze ook volledig onvoorspelbaar.

Dit blijf ik echt het allerlastigste vinden, hoe moet je hier nu mee opgaan. Bellen en ze schrikken nog harder en zijn nog onvoorspelbaarder. Niet bellen dan zien/bemerken ze je pas op het laatste moment en is de schrikreactie ook vaak groot (van hond of baasje). Bij een dagelijks tegemoet komende hondenuitlater die altijd verdiept was in zijn telefoon, en zijn hond liet zwerven aan alle kanten van het fietspad (met soms de lijn dwars over het pad) een heel rustig geprobeerd, om 's morgens om 6,30 in de schemer, uit te leggen dat dit voor mij een best lastige situatie was. Enige reactie; "ik mag hier toch lopen, kutwielrenners ook altijd".

Dus die ergernis naar honden, of eigenlijk hun baasjes, kan ik me helemaal voorstellen. Ook nog een vriend die nooit meer de oude wordt na een aanval van een loslopende hond, terwijl hij op de racefiets voorbij kwam. Ik kan me er dus wel wat bij voorstellen als je als wielrenner niet direct heel erg medelevend bent als je een hond raakt. Vraag me ook af hoeveel er toen al aan de hond te merken was, die zetten vaak uit instinct nog wel even door. Ook vraag ik me af hoe de hondenbezitter op dat moment heeft gereageerd. Bij een scheldend en tierend persoon, stop ik ook liever niet.

Merk dat negeren van de hond, vaak het beste werkt. Maar negeren van de eigenaar vaak niet, er is een moment dat hij je opmerkt en dan komt die volledig onvoorspelbare reactie, van schrik tot woede, van wegspringen, tot voor je fiets gaan staan.

Iemand hier nog gouden tips, hoe om te gaan met hondenuitlaters?

[Enzzo]

Ja! Ergens anders gaan fietsen/wonen. Er is trouwens een apart topic over hondenoverlast.
Ik ben fietser en hondenbezitter en hondenliefhebber en ook ik erger me soms aan de hondenbezitters die echt geen notie hebben van het gevaar wat ze veroorzaken, let wel; de baasjes niet de hond!
En ook in de dunbevolkte streek in Frankrijk waar ik nu vertoef moet ik bij hoge uitzondering wel eens een flinke tussensprint trekken vanwege loslopende boerderij honden.

Maar als je in gedeelde recreatiegebieden gaat fietsen kun je nu eenmaal niet om je mede recreanten heen.
Dus vandaar dat ik als enige oplossing zie dat je ergens anders gaat fietsen.

[ophetkantje]

Doorgaand fietspad door en tussen dorpen 's morgen van 6.40 ot 7.20 is nou niet echt iets wat als recreatiegebied is te omschrijven.

[bartdr]

Heb je al geprobeerd om vriendelijk iets te zeggen(/roepen)? Onze hond zal sneller reageren op een minder frequent voorkomend geluid zoals fietsbel, dan op een geluid dat hij ongelofelijk veel ervaart. Dat is ook deels de hond negeren, terwijl je het baasje net niet negeert.
Bij honden die uitvallen/opspringen bij voorbijgangers is er eigenlijk wat misgelopen bij socialiseren. Om even het tegenovergestelde aan te tonen: onze hond negeert zowel los (wij laten hem wel dichtbij komen of zitten) als aangelijnd andere weggebruikers. Wij hebben hem geleerd dat een fietser/wandelaar niet iets is om op te reageren, maar om te negeren en houden dat gedachtenpatroon ook consequent aan door onze hond te belonen voor het gewenste gedrag (al is het de 100e keer op de wandeling). Anderzijds valt er ook veel te zeggen voor tijdig je hond corrigeren, maar dat is veel moeilijker om hier snel even neer te schrijven. De onze krijgt in elk geval een bevestiging van het gegeven commando van zodra hij minuscuul afwijkt van het gewenste gedrag (bv. "zit" = stil zitten, oren bewegen/rondkijken/lucht snuffelen is iets waar wij al het commando zullen herhalen, niet omdat het anders 100% zeker is dat hij beweegt maar wel om hem duidelijk met zijn hoofd bij de les te houden).

[53x11]

@Scepticus: snappikniet

Niet Invullen Voor Een Ander

Aaaah, tnx. Via urban dictionary kwam ik niet heel veel verder dan iets als de perfecte vrouw (of volgens één definitie: blanke vrouwen die van zwarte mannen houden.) Leek me al niet zo van toepassing hier

Verder hoop ik dat iedereen hier op het forum, m.u.v. Orlok wellicht, wel doorheeft dat ik niet als een soort Josef Mengele door het leven ga...

[wasbeer2006]

@ophetkantje

Proactief, de ene geef je zelf al. De situatie inschatten en daarop anticiperen.

Reactief en dat moet in je hoofd zitten, is stuur optrekken, maar dan moet de hond niet te groot zijn.
Het heeft mij een keer gered van mogelijk een over de kop actie.
Net zoals remmen, dat is meestal je laatste middel, begin daar niet mee, maar ook dat moet echt in je hoofd zitten.
En dat is herhalen herhalen herhalen.

Wat ik wel merk, als ik een beetje +1km van de bewoonde wereld ben kom je over het algemeen de honden liefhebbers tegen. In plaats van de hondenbezitter.
Daar heb ik nagenoeg nooit last van.

Maar ik zeg vaak hetzelfde als jij als ik me aan de regels houd heb ik per rit minimaal 4x een aanrijding.
Ik probeer zoveel mogelijk rustige stukken en tijden te zoeken dat lukt hier toch aardig in de randstad.
Soms niet het mooiste weggetje, maarja......

[BertL]

Ik heb zelf een hond. Een gezonde kruising van vier rassen. Het is wat mij betreft onverantwoord naar alles in de reële wereld om je heen als je de hond onaangelijnd los laat lopen en dan zelf via de slimme telefoon de digitale wereld in verdwijnt.
Hond heeft leiding cq begeleiding nodig en voelt het perfect aan als jij afwezig bent en hij er dus alleen voor staat.

[bartdr]

Ik heb zelf een hond. Een gezonde kruising van vier rassen. Het is wat mij betreft onverantwoord naar alles in de reële wereld om je heen als je de hond onaangelijnd los laat lopen en dan zelf via de slimme telefoon de digitale wereld in verdwijnt.
Hond heeft leiding cq begeleiding nodig en voelt het perfect aan als jij afwezig bent en hij er dus alleen voor staat.

Akkoord! En zelfs bij uitbreiding: zelfs aangelijnd moet je met je hoofd bij je hond zijn ipv weg van de wereld.

[mao]

My 2 cent,
Je zult het toch allemaal zelf moeten oplossen, rustig rijden waar het moet hard waar het kan..
Is het de hond niet dan is het wel een kat of eend…..( laatste 2 verantwoordelijk bij ons in de groep voor een valpartij )

(Weggebruikers die niet sporen is weer een heel ander verhaal)

[Ramon73]

.... Ik kan me er dus wel wat bij voorstellen als je als wielrenner niet direct heel erg medelevend bent als je een hond raakt. Vraag me ook af hoeveel er toen al aan de hond te merken was, die zetten vaak uit instinct nog wel even door. Ook vraag ik me af hoe de hondenbezitter op dat moment heeft gereageerd. Bij een scheldend en tierend persoon, stop ik ook liever niet.

In 2019 heb ik een hondje aangereden, per ongeluk. Beestje liep los op het fietspad, stond stil bij de berm, kontje richting fietspad, neus naar het gras. Vertraagd tot stevig wandeltempo, er zal niks gebeuren. Net voordat ik er ben draait het beestje zich in een flits om en rent zo onder het voorwiel in.
Voordat ik kon kijken wat er gebeurd was, stond de eigenaar al bij me te schelden (begrijpelijk). De man had 100 meter verderop staan ouwehoeren.
Toen ik sorry wilde zeggen sloeg hij vanuit het niks met vlakke hand in mijn gezicht. Naja, bitchslap overleef je wel en nogmaals geprobeerd om kalmte te krijgen, sloeg hij nogmaals, probeerde mijn fiets te pakken en mee te nemen. Fiets terug gepakt en politie gebeld, die waren er in no time met 7 man sterk.
De hondenbezitter heeft een nacht in de cel gezeten en €475 boete gehad.
Dus ja, bij een dreigende situatie ga ik niet meer stoppen bij het ongeluk zelf. Dan rij ik paar honderd meter door en kan op veilige afstand politie gebeld worden.

[Enzzo]

Aaaah, tnx. Via urban dictionary kwam ik niet heel veel verder dan iets als de perfecte vrouw (of volgens één definitie: blanke vrouwen die van zwarte mannen houden.) Leek me al niet zo van toepassing hier

Verder hoop ik dat iedereen hier op het forum, m.u.v. Orlok wellicht, wel doorheeft dat ik niet als een soort Josef Mengele door het leven ga...

Oef. On the edge…