Parijs Roubaix vcr 10juni
Helaas zal je dan bij de beroepsfotigraaf moeten shoppen.
@gastheerg ik had je ook al privé bericht gestuurd, maar misschien willen andere mensen het ook wel weten...
Zijn er door het jaar heen nog meer van deze tochten over deze kasseien of is dit het? De challenge in april en deze tocht?!
Zijn er door het jaar heen nog meer van deze tochten over deze kasseien of is dit het? De challenge in april en deze tocht?!
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 37663
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Mooi verhalen (van gekkenwerk ) mannen!! Knappe prestatie en blijft leuk en verwonderlijk om te lezen.
Less is bore
Hier gaat het bij mis met de Parijs-Roubaix beleving. Ik snap die zin gewoon niet, mijn brein ontgaat zoiets. Ik baal al van stoeptegel fietspaden, ik vervloek klinkerwegen en ik word lyrisch van nieuw asfalt.
Ik kan wel genieten hoor van de passie van de kasseien mannen en hun verhalen en foto's, maar ik pas ervoor om die ellende zelf mee te maken.
Live fast; die young. mijn blog
-
- Forum-lid
- Berichten: 1703
- Lid geworden op: 05 aug 2007 14:19
- Locatie: Omg. Eindhoven
Zo zie je maar weer, ieder heeft recht op zijn eigen afwijking.rob74 schreef: ↑11 jun 2018 18:51Hier gaat het bij mis met de Parijs-Roubaix beleving. Ik snap die zin gewoon niet, mijn brein ontgaat zoiets. Ik baal al van stoeptegel fietspaden, ik vervloek klinkerwegen en ik word lyrisch van nieuw asfalt.
Ik kan wel genieten hoor van de passie van de kasseien mannen en hun verhalen en foto's, maar ik pas ervoor om die ellende zelf mee te maken.
Doe alles wat je doet met hart en ziel.
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 37663
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Had mijn tekst kunnen zijn. Bij de opmerking dat er 3 ton is uitgegeven aan opknappen van de kasseien was mijn eerste gedacht ‘had een asfalteermachine besteld’.rob74 schreef: ↑11 jun 2018 18:51Hier gaat het bij mis met de Parijs-Roubaix beleving. Ik snap die zin gewoon niet, mijn brein ontgaat zoiets. Ik baal al van stoeptegel fietspaden, ik vervloek klinkerwegen en ik word lyrisch van nieuw asfalt.
Ik kan wel genieten hoor van de passie van de kasseien mannen en hun verhalen en foto's, maar ik pas ervoor om die ellende zelf mee te maken.
Maar de passie van anderen kan ik dan wel weer waarderen, helaas niet snappen.
Less is bore
Dank voor jullie belangstelling voor dit topic.
Passie is iets dat zich natuurlijk ook slecht laat begrijpen. Ik ben zelf wel iemand die doet iets op een manier dat de een het passie zal noemen en saaie mensen zullen de term "doorslaan" gebruiken.
Toch is mijn passie voor tegen de wind in rijden en bergop fietsen niet anders dan m'n passie voor over de kasseien rijden.
Alleen dat laatste valt nu eenmaal wat meer op.
Volgens mij heb ik over de nodige BIG's (Brevet International Grimpeur) al de nodige stukjes geschreven en een aardig Stelvio verhaal. Klimmen in Corsica, Kroatie (ondergewaardeerd klimgebied), Slovenie.
Toch heeft goed over kasseien rijden een aspect wat in andere fietsuitdagingen minder aanwezig is.
Als we ons beperken tot
1) goed tegen de wind kunnen fietsen/solo rijden/ tijd rijden
2) klimmen
3) kasseien
Voor 1 is vooral POWER nodig. Vermogen. Andere aspecten zijn minder relevant op het totaal resultaat. Ik ken gasten die komen geen verkeersdrempel over. Ze hebben al schrik van de kasseien die hier in de kast staan maar o wee als je met ze over de dijk ga fietsen. Dan rijden ze je volledig aan lorren en ze genieten ervan. Ik kan zelf een aardig stukje tegen de wind rijden omdat ik heel veel km's alleen maak. Om in 1 goed te zijn moet je ook flink km's maken die je zo nu en dan met een behoorlijke snelheid weg haspelt.
Voor 2 heb je ook power nodig maar vooral gekoppeld aan een laag gewicht. Dus naast de training is er discipline nodig tav voeding/snoepen/snacken/biertje.
Omdat ik mijn tijd van onder de 1.20 op de Ventoux toch niet meer ga verbeteren heb ik het discipline deel laten schieten. M'n nickname heb ik ook van vrienden gekregen wegens hetgeen er hier doorgaans op tafel verschijnt.
Dat neemt niet weg dat ik al een heel lijstje cols heb uitgezocht die ik komende zomer op Corsica ga rijden. Prachtig om in zo'n decor bergop te rijden. De kleinheid van jezelf, het gevecht. Dat gevecht is niet anders dan toen ik 30 jaar jonger en 25 kilo lichter was. Het gevecht is hetzelfde alleen het resultaat is wat anders. So what. Ik geloof niet dat ik na bijna 50 jaar fietsen nog wat te bewijzen heb. Ik wordt volgende maand 62 en gister de lange afstand van PR gereden. Dan staat er maar 1 ding op m'n kussensloop: "Dankbaar en gelukkig mens"
Voor 3 heb je ook power nodig maar naast power heb je vooral techniek nodig. Techniek die je kan leren. Ik heb gister op een paar stroken toch serieus gas gegeven. Bos van Wallers alles over de stenen. Onder de douche stonden er gasten naast me waar de handen van open lagen. Ik heb niks. Geen last van m'n kont, niet van m'n handen. Niks. Dat leer je niet in 1 keer proef rijden. De finale van PR heb ik meer dan 50 keer gereden. Er zullen niet veel profs zijn die dat kunnen zeggen.
Voor mij voelt over de kasseien rijden niet anders dan tegen een col oprijden of tegen de wind in rijden. Het is zwaar, kost moeite, kost vooral vermogen.
Na Thibault (kans om daar te vallen door anderen is groot) ook m'n handschoentjes uitgedaan. En ik heb echt geen bootwerkers handen. Integendeel. Eigenlijk wel van die metroman handen Maar nog niet 1 plekje wat een blaar zou kunnen worden. Vandaag gewoon gefietst en nergens last van. Nada!
IEDEREEN kan met de juiste inzet een redelijke "tegen de wind fietser worden" een redelijk "klimmer" worden of een redelijke "kasseifietser"
Ik sla het even plat
Voor 1: veel kwaliteit km's over de dijk en zo nu en dan flink het gas erop
Voor 2: veel kwaliteit km's en flink afvallen
Voor 3: veel kwaliteit km's en onnoemelijk veel uren in je techniek stoppen
Ik organiseer ieder jaar een teaser (gratis) waarbij we 70-85 km fietsen met 12-15km kasseien.
Die is dit jaar op 8 juli. Wie erg enthousiast is geworden kan een PB sturen.
Passie is iets dat zich natuurlijk ook slecht laat begrijpen. Ik ben zelf wel iemand die doet iets op een manier dat de een het passie zal noemen en saaie mensen zullen de term "doorslaan" gebruiken.
Toch is mijn passie voor tegen de wind in rijden en bergop fietsen niet anders dan m'n passie voor over de kasseien rijden.
Alleen dat laatste valt nu eenmaal wat meer op.
Volgens mij heb ik over de nodige BIG's (Brevet International Grimpeur) al de nodige stukjes geschreven en een aardig Stelvio verhaal. Klimmen in Corsica, Kroatie (ondergewaardeerd klimgebied), Slovenie.
Toch heeft goed over kasseien rijden een aspect wat in andere fietsuitdagingen minder aanwezig is.
Als we ons beperken tot
1) goed tegen de wind kunnen fietsen/solo rijden/ tijd rijden
2) klimmen
3) kasseien
Voor 1 is vooral POWER nodig. Vermogen. Andere aspecten zijn minder relevant op het totaal resultaat. Ik ken gasten die komen geen verkeersdrempel over. Ze hebben al schrik van de kasseien die hier in de kast staan maar o wee als je met ze over de dijk ga fietsen. Dan rijden ze je volledig aan lorren en ze genieten ervan. Ik kan zelf een aardig stukje tegen de wind rijden omdat ik heel veel km's alleen maak. Om in 1 goed te zijn moet je ook flink km's maken die je zo nu en dan met een behoorlijke snelheid weg haspelt.
Voor 2 heb je ook power nodig maar vooral gekoppeld aan een laag gewicht. Dus naast de training is er discipline nodig tav voeding/snoepen/snacken/biertje.
Omdat ik mijn tijd van onder de 1.20 op de Ventoux toch niet meer ga verbeteren heb ik het discipline deel laten schieten. M'n nickname heb ik ook van vrienden gekregen wegens hetgeen er hier doorgaans op tafel verschijnt.
Dat neemt niet weg dat ik al een heel lijstje cols heb uitgezocht die ik komende zomer op Corsica ga rijden. Prachtig om in zo'n decor bergop te rijden. De kleinheid van jezelf, het gevecht. Dat gevecht is niet anders dan toen ik 30 jaar jonger en 25 kilo lichter was. Het gevecht is hetzelfde alleen het resultaat is wat anders. So what. Ik geloof niet dat ik na bijna 50 jaar fietsen nog wat te bewijzen heb. Ik wordt volgende maand 62 en gister de lange afstand van PR gereden. Dan staat er maar 1 ding op m'n kussensloop: "Dankbaar en gelukkig mens"
Voor 3 heb je ook power nodig maar naast power heb je vooral techniek nodig. Techniek die je kan leren. Ik heb gister op een paar stroken toch serieus gas gegeven. Bos van Wallers alles over de stenen. Onder de douche stonden er gasten naast me waar de handen van open lagen. Ik heb niks. Geen last van m'n kont, niet van m'n handen. Niks. Dat leer je niet in 1 keer proef rijden. De finale van PR heb ik meer dan 50 keer gereden. Er zullen niet veel profs zijn die dat kunnen zeggen.
Voor mij voelt over de kasseien rijden niet anders dan tegen een col oprijden of tegen de wind in rijden. Het is zwaar, kost moeite, kost vooral vermogen.
Na Thibault (kans om daar te vallen door anderen is groot) ook m'n handschoentjes uitgedaan. En ik heb echt geen bootwerkers handen. Integendeel. Eigenlijk wel van die metroman handen Maar nog niet 1 plekje wat een blaar zou kunnen worden. Vandaag gewoon gefietst en nergens last van. Nada!
IEDEREEN kan met de juiste inzet een redelijke "tegen de wind fietser worden" een redelijk "klimmer" worden of een redelijke "kasseifietser"
Ik sla het even plat
Voor 1: veel kwaliteit km's over de dijk en zo nu en dan flink het gas erop
Voor 2: veel kwaliteit km's en flink afvallen
Voor 3: veel kwaliteit km's en onnoemelijk veel uren in je techniek stoppen
Ik organiseer ieder jaar een teaser (gratis) waarbij we 70-85 km fietsen met 12-15km kasseien.
Die is dit jaar op 8 juli. Wie erg enthousiast is geworden kan een PB sturen.
Daarom doe ik m'n handschoenen uit in de finale
Nog een mooie anekdote van onder de douche.
Ik sta wat foto's te maken in de legendarische douches.
Zegt er een Vlaming tegen mij
"Die kom toch nie op instagram zunne?"
Ik stel hem gerust.
Waarop de Vlaming gort en gort droog reageert:
"Gelukkig, m'n vrouw denkt namelijk dat ik bij m'n minnares ben. Als ze weet dat ik Paris-Roubaix rij denkt ze dat ik gek geworden ben"
7 man bulderen van het lachen.
De rest kijkt verbaasd. Een Belg vertaald het in het Frans en een groep Fransen begint nu te lachen.
De Vlaming die de grap maakte liep echt mega voldaan rond. Of hij die grap al vele kasseistroken terug had zitten bedenken en hem eindelijk mocht gebruiken.
Nog een mooie anekdote van onder de douche.
Ik sta wat foto's te maken in de legendarische douches.
Zegt er een Vlaming tegen mij
"Die kom toch nie op instagram zunne?"
Ik stel hem gerust.
Waarop de Vlaming gort en gort droog reageert:
"Gelukkig, m'n vrouw denkt namelijk dat ik bij m'n minnares ben. Als ze weet dat ik Paris-Roubaix rij denkt ze dat ik gek geworden ben"
7 man bulderen van het lachen.
De rest kijkt verbaasd. Een Belg vertaald het in het Frans en een groep Fransen begint nu te lachen.
De Vlaming die de grap maakte liep echt mega voldaan rond. Of hij die grap al vele kasseistroken terug had zitten bedenken en hem eindelijk mocht gebruiken.
Ik spoor niemand ergens toe aan he Ik vertel alleen wat er gezegd is
Zweethanden kan enorm schelen van stuurlint tot stuurlint.
Zweethanden kan enorm schelen van stuurlint tot stuurlint.