Ik probeer tijdens een brevet zo normaal mogelijk te eten. Dat is al moeilijk genoeg, vaak ben je toch wat aangewezen op McDonalds en tankstations langs de route. Vantevoren loop ik minutieus de route na (Apple Maps/Google Maps), op zoek naar (voor mij) meer acceptabele eetstops, maar die zijn niet altijd te vinden, en als je ze vindt, zijn ze lang niet altijd open als je erlangs fietst. Bovendien valt nou eenmaal niet alles tot in de puntjes te plannen, zeker niet bij de langere tochten. Als je dan, zoekend naar eten terwijl het al later wordt, die "gouden bogen" verlicht boven een verkeersknooppunt ziet, is de keuze snel gemaakt.
Als noodvoorraad gaan er krentenbollen met pindakaas/cashewpasta/amandelpasta en banaan mee in de zadeltas; voor 's nachts als er urenlang niks open is. Zolang hongerklop maar te voorkomen is, komt het (bij mij) allemaal wel goed, ik kan nogal wat hebben. Bij de 1000K van afgelopen week had ik er tien bij me. Ik geloof dat ik de helft nog over had bij aankomst. Komt ook omdat het laatste stuk geheel door Duitsland voerde, waar volop (goed!) eten verkrijgbaar is.
Bij elke stop gooi ik meestal wel één, twee flesjes cola of iets dergelijks (in Duitsland: Mezzo Mix!) naar binnen; drink ik normaal vrijwel nooit, maar tijdens brevetten juist wel. Snelle koolhydraten voor de eerstvolgende kilometers, zeg maar; het vaste voedsel komt dan later weer aan bod. Verder ben ik een slechte drinker, ook thuis en op het werk, dus daar moet ik mezelf echt toe zetten. Mijn stelregel is tegenwoordig, dat ik bij elke controle (meestal zo rond de honger kilometer) mijn beide bidons leeg móet hebben. Zijn ze dat bij aankomst nog niet, dan drink ik ze daar alsnog leeg en vul ze weer bij. Bidons zijn bij mij altijd alleen met water gevuld.
BRM 1000 Maastricht, Rondom Luxemburg
Hierbij nog enkele foto’s van mijn kant. Het was inderdaad een erg mooie rit. Ik was vooraf wat bevreesd voor de hoogtemeters (had de route niet zo goed bekeken), maar dat viel alleszins mee. Het was een zeer gebalanceerd parcours met lange rivierstroken (Maas/Ourthe/Maas, Canal Marne/Rhin, Saar, Moezel, Rijn) afgewisseld met pittiger doorsteken via glooiend landschap en af en toe een stadsbezoek.
Eerste doorsteek, naar Dinant/Maasdal
Dinant (115km) Grijs, miezerig en nat.
Langs de Maas naar Charleville (208km)
Verdun bij nacht (323km)
Langs de Saar ri Saarbrucken (564km)
Het Moezeldal (700km)
Koblenz (813km)
Na de Rijn linksaf richting Maastricht (nog zo'n 140km)
Eerste doorsteek, naar Dinant/Maasdal
Dinant (115km) Grijs, miezerig en nat.
Langs de Maas naar Charleville (208km)
Verdun bij nacht (323km)
Langs de Saar ri Saarbrucken (564km)
Het Moezeldal (700km)
Koblenz (813km)
Na de Rijn linksaf richting Maastricht (nog zo'n 140km)
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
In het laatste FietsSport magazine van de NTFU staat hierover toevallig een mooi artikel.Nee_Nee schreef:Als ik boven de 200km kom, merk ik dat mijn darmen niet meer legen. Dat komt waarschijnlijk door de inspanning. Als ik de nacht inrijd, wordt het nog wat erger. Op enig moment wordt eten moeilijker. Dan lukt vast voedsel niet meer of minder goed.
Hoe gaan ervaren randonneurs daar mee om?