Alles over vakanties op én met de fiets

La Marmotte 2013

gandalf
Forum-lid
Berichten: 366
Lid geworden op: 08 mei 2004 19:21

gandalf 09 jul 2013 14:13

jardinero schreef: Heb ik achteraf spijt dat ik de hele Marmotte niet heb gereden? Ja, een beetje wel maar ik rijd liever in een leuk tempo een berg op dan dat ik na 160 km helemaal uitgewoond nog eens aan de Alpe d'Huez moet beginnen en onderweg met kramp van de fiets moet. Het blijft toch een hobby.
Echt jardinero, hier begrijp ik dus geen pepernoot van. Als dit je insteek is moet je gewoon niet meedoen aan de Marmotte. Ik zeg niet dat dat niet mag hoor, dat moet iedereen voor zichzelf weten maar wat bezielt je om je in te schrijven voor deze monstertocht als je nog nooit in de bergen hebt gefietst en 104 kg weegt?

En nogmaals, ik bedoel dat echt niet om je af te zeiken maar ik begrijp daar echt helemaal niets van.
It is not a lie if you believe it...

Tracing
Forum-lid
Berichten: 54
Lid geworden op: 11 mar 2013 12:22

Tracing 09 jul 2013 14:29

Herman_N schreef:Volgens onbevestigde geruchten zijn er spijkers en punaises gestrooid op de Glandon. Vandaar het hoge aantal klapbanden en valpartijen.
Hier heb ik echt niets van gemerkt, ging waarschijnlijk te hard :D. Volgens mij is dit een broodje aap verhaal. Klapbanden komt volgens mij niet door punaises, daar krijg je geen klapband van. Zal meer aan de de daalcapaciteiten van de deelnemers hebben gelegen. Na twee bochten rook ik al een schroeilucht van het veel te hard en lang remmen van mijn voorgangers. merendeel van de valpartijen was in of na bochten . Alleen 1 zware valpartij op recht stuk gezien (zie enkele posts hiervoor). Ook die had niet deze oorzaak.

Gebruikersavatar
daniel1975
Forum-lid HC
Berichten: 37363
Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14

Gebruikersavatar daniel1975 09 jul 2013 15:38

Ik kijk op dit soort afdalingen best goed naar het wegdek ivm grind en ik heb niets gezien. Ook geen 'ophoping' van lekke banden op 1 plek oid. Lijkt mij een fabeltje.
Die schroeilucht ruik je trouwens bij carbonvelgen al vrij snel.
Less is bore

erikvd
Forum-lid
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 aug 2004 04:12

erikvd 09 jul 2013 17:36

Ook ik heb de marmotte gereden afgelopen zaterdag. Flink afgezien door de hitte, maar gelukkig nog zilver kunnen aantikken. Van het punaise-verhaal geloof ik eerlijk gezegd ook niet zoveel.

Andere vraag: weet iemand wat de namen van de fotografen zijn, naast PhotoBreton? Ik zou graag nog een fotootje nabestellen.

Kornuit
Forum-lid HC
Berichten: 5014
Lid geworden op: 25 aug 2011 11:53

Kornuit 09 jul 2013 18:35

Mijn 1e Marmotte ervaring:

7:50 uur mocht ik vertrekken vanuit Bourg d’ Oisans. Stipt op tijd werden we weggeschoten en reden we met een snelheid van +/- 40 per uur naar de kunstmatige klim bij het stuwmeer vlak voor de Glandon. Tot de Glandon constant bij de 1e 20 gereden. Daar reed al gelijk een groepje van 15 man weg die we mooi lieten rijden. Ongeveer 2km verder begon de klim van de Glandon. Eerst was het nog lekker rustig omdat de groep voor ons 20min voorsprong had, maar al snel fietsten we op de rug van startgroep 7:30 uur (20min voor ons).

Met 2 vrienden, waarvan ons niveau redelijk bij elkaar ligt afgesproken zo lang het kon bij elkaar te blijven, zonder jezelf te forceren. Na een paar kilometer op de Glandon reden we toch bij elkaar weg, je moet toch je eigen ritme vinden. Hartslagje op 170 houden Nuitkor, dacht ik bij mezelf..dit lukte mij erg goed en kon erg veel mensen oprapen. Ik had in de dagen vooraf ervaren dat ik klimmen met 10-15 slagen onder omslagpunt lang genoeg kon volhouden en ik niet te langzaam zou gaan. Na de korte afdaling in de Glandon zag ik een maat van me 100m voor mij fietsen en ben ik weer bij hem aangesloten. Hartslag nog steeds goed onder controle. Samen met hem ben ik naar de laatste paar kilometer van de klim gereden, vlak voor de top heb ik hem weer laten gaan, zodat ik lekker in mijn ritme kon blijven. Deze klim liep erg lekker en voelde mij bovenaan kiplekker. Na 1u46min kwam ik aan op de top, in de neutrale zone heb ik mijn bidons bijgevuld en een reep gegeten, voordat ik aan de afdaling begon.

Los van het wachten achter een ambulance waar een wielrenner in werd gelegd en een koe of stier op de weg ging de afdaling voorspoedig. In het dal tussen Saint-Etienne-de-Cuines en Saint-Michel-de-Maurienne (stuk van 40km) kwam ik niet echt in een lekker groepje te zitten. Ik zat eerst in een groep die mij te hard ging en kwam daarna in een groep die te langzaam ging. Uiteindelijk na 10km kwam er een groepje voorbij die lekker reed en waar ik mooi achteraan kon aanpikken. Zo’n 5km voor het einde van het dal ging een gekke Engelsman, met veel schreeuwende kreten onderuit op het asfalt, hoe sneu voor die man ook, vond ik zijn toneelstuk daarbij best vermakelijk. Halverwege het dal nog even gestopt bij een extra water bevoorrading, het was bloedje heet!

Vanuit Saint-Michel-de-Maurienne begon de Col d’ Telegraph. Ik kon snel mijn ritme vinden en met hartslag tussen de 168-172 ben ik heerlijk omhoog gereden, wederom alleen maar anderen rustig ingehaald en genoten van het uitzichten en zwoegende renners. Maar man, wat een hitte in de zon! Halverwege de Telegraph was nog een extra waterpunt waar ik nogmaals een bidon heb gevuld. Uiteindelijk in 56min naar boven gereden. Na de Telegraph snel afgedaald richting de Galibier, ik voelde mij nog steeds erg goed, eten, drinken af en toe een klein plasje.. het ging van een leien dakje. Ik nam elk uur een dikke reep met 75gram koolhydraten en daartussen door ook nog regelmatig een gelletje.

Het begin van de Galibier is een lange slopende weg en er is geen schaduw. Hier kreeg ik het best zwaar, maar kon goed blijven rijden. Zo’n 5km voor de top keek ik rechts omhoog en zag ik een lang lint renners, ik schrok wel van het feit dat ik daar nog naar toe was. (achteraf was dit Plan Lachat) Hier kreeg ik het wel moeilijk. Rotsen, sneeuw, kale vlaktes, wat een imposante berg! Op het laatste steile stuk heb ik goed afgezien, de ijle lucht in combinatie met stukken die niet onder de 10% komen, maakt het loodzwaar op het einde, hier moest ik 2x even van de fiets. Bovenop de berg heb ik weer een bidon gevuld en ben ik al snel aan de afdaling begonnen, tijdens de afdaling kon ik wat eten en drinken. Na de Lautaret begon ik tijdens het trappen kramp te krijgen in mijn bovenbenen en hamstrings tegelijk. Dit gebeurde als soort van schokken, waardoor mijn spieren elk moment extreem konden samentrekken. Ik begon te rekenen en had zo’n 8-10 bidons gedronken, achteraf gezien eigenlijk veel te weinig voor 8 uur fietsen door die hitte. In de afdaling heb ik mijn cadans verlaagd om de benen soepel te houden, dit hielp wel, zij het een beetje. Voor mijn gevoel was ik zomaar bij de persoonlijke verzorging die een paar km voor de Alp d’ Huez op die rechte lange weg stond.

De laatste berg lag nog te wachten op mij, de gevreesde lelijke Alp. In het begin van de week reed ik hem samen met een vriend nog op in 1uur en 3 minuten, we konden toen onderweg zelfs nog een gesprek voeren, dit zat er deze keer niet meer in. Gelijk in het eerste stuk ging ik volledig dood. Ik kon niet staan op mijn pedalen want dan schoot overal de kramp erin. Ik ben tijdens de klim regelmatig even van de fiets geweest om de spanning van de spieren te halen, de hartslag wilde niet meer lager dan 140 en niet meer hoger dan 155. Kapot! Veel mensen onderweg zien kotsen langs de kant. Courage!! werd er geroepen door supporters langs de kant, goede sfeer en veel aanmoedigingen gehad. Erg motiverend! Uiteindelijk meer dood dan levend bovengekomen in een tijd van 8:20 uur. Eerst wat teleurstelling over het feit dat ik goud (netto 7:50) niet heb gehaald, maar achteraf erg blij hoe ik mijn race heb ingedeeld en minder blij over het feit dat ik te weinig heb gedronken. Dit is mijn 2e fietsjaar dus nog een paar jaar werken aan mijn spierkracht en inhoud en dan kom ik terug!
Laatst gewijzigd door Kornuit op 09 jul 2013 18:39, 2 keer totaal gewijzigd.

lien
Forum-lid
Berichten: 155
Lid geworden op: 10 mei 2010 13:28

lien 09 jul 2013 18:38

@erikvd: Griffe photo

Gebruikersavatar
daniel1975
Forum-lid HC
Berichten: 37363
Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14

Gebruikersavatar daniel1975 09 jul 2013 18:39

Mooi verhaal, goed gedaan voor een 1e keer!
Less is bore

Gebruikersavatar
MarcFaFo
Forum-lid
Berichten: 1532
Lid geworden op: 30 sep 2012 20:39

Gebruikersavatar MarcFaFo 09 jul 2013 22:27

Ook terug gekomen van de Marmotte. Voor mij de eerste keer en ik vond het erg leuk. Kermis, valt wel mee. Veel mensen op een fiets? ja. Ik startte als 5500 ergens achteraan. De Glandon is wat druk maar als je niet met 20km/u omhoog gaat is het leuk fietsen langs alle mensen. De afdaling van de Glandon is niet echt gevaarlijk als je rustig aan doet. Wel een renner gezien voor me Latex BB monteert. In mijn ogen vragen om moeilijkheden. Klopte ook. Deze persoon kreeg een klapband net voor de bocht. Geen gelukkig nog net goed. Veel remmen is hitte, is niet acceptabel voor een latex BB. Bij de Telegraph is het al rustiger makkelijk langs mensen fietsen. De Galibier is helemaal goed te doen altijd wel iemand voor je om je op te richten. Afdalen van de Galibier is erg leuk. Echter wel in het begin oppassen dat mensen langzaam willen dalen en daardoor bochten anders nemen dan wanneer je snel daalt.
De Alpe d'Huez is wel een feestje, iedereen ziet af heeft het zwaar gaat uitgeput langs de weg zitten heeft kramp incluis mijzelf. Tocht uiteindelijk in 7:36:08 gereden excl. Glandon. Mijn Garmin gaf 8:04 aan incl Glandon. Goud gereden.
Enige min punt vindt ik dat er geen Energiedrank is bij de voederpunten.
Al met al voor iedereen die een cyclo wil proberen, gewoon doen maar train wel goed van te voren. Dan is het te doen en kun je onderweg nog eens genieten.
Afzien is de kunst om je protesterende organen in slaap te wiegen... onamihs stal die van P.Winnen.

Tracing
Forum-lid
Berichten: 54
Lid geworden op: 11 mar 2013 12:22

Tracing 10 jul 2013 13:47

aan allen: respect. Ikzelf heb met pijn en moeite 08.50 gereden. Als ik dan tijden langs zie komen van 08.00 uur of minder. respect. Maar goed, ik heb net uitgerekend dat ik nog steeds bij de eerste 30% zat, dan zijn deze dus blijkbaar oververtegenwoordigd in dit forum :-)
Of er nog een keer komt weet ik niet, ik ben er wel achter dat mijn dikke turbodijen meer geschikt zijn voor de ardennen. Aan de andere kant. Als ik deze winter een beetje in vorm kan blijven kan het misschien nog wel iets sneller. We zullen zien!

Gebruikersavatar
alpdhuez53:15
Forum-lid
Berichten: 2435
Lid geworden op: 24 feb 2006 12:21
Locatie: Deventer
Contact

Gebruikersavatar alpdhuez53:15 10 jul 2013 15:46

Ook de Trophee L'Oisans gereden. 56ste bij de Vaujany, 25ste Prix des Rousses. Bij marmotte met startnummer 1855 als een speer de Glandon op gereden met vlak onder de top de kogroep in 't vizier. In afdaling Glandon, een paar km na St Colombain, klapband voor gehad. Met 55 km/h op mn plaat. Voorwiel (Fulcrum R1) total loss dus kon niet verder. Zelf onder de schaafwonden en per ambulance naar EHBO gebracht. Ben een ervaren rijder en lag niet aan mn remcapaciteiten. Derde klapband in één week, allen verschillende wielen maar met Conti 4000s bandjes. Inmiddels contact gehad met Continental, ga de hele boel opsturen en zei gaan kijken of het aan de banden lag. Meer info hierover in het 'Wielen' topic. Ik baal maar prijs me tegelijkertijd gelukkig dat de klapband op een stuk recht asfalt was.

Gebruikersavatar
henschoten
Forum-lid
Berichten: 169
Lid geworden op: 21 jun 2009 11:07

Gebruikersavatar henschoten 10 jul 2013 22:48

Ik heb de afgelopen jaren steeds gezegd dat ik voor mijn 50e (nog een paar jaartjes) de Marmotte wel eens wilde rijden. Toen mijn fietsmaten in december zeiden dat ze gingen inschrijven was het nog even slikken, maar ik heb het gedaan en ik ben intussen een geweldige ervaring rijker. Naast mijn leeftijd, zijn ook mijn lengte (2,00m) en gewicht (105kg met kerst2012 maar sinds mei2013 95kg) aan de hoge kant.
In het voorjaar zei ik dat mijn doel was: 'uitrijden'. Maar dat stelde ik in mei bij naar 'zilver' en in juni naar 'onder de 10uur') :P . Ik voelde me sterk en mijn voorbereiding was in mijn ogen gewoon goed. Het moest kunnen. De zilverlimiet in mijn lft. kasse is 10:18. Goud is 8:39, een flinke stap te ver voor mijn niveau. Maar zilver binnen 10 uur, moest te doen zijn. Daar ging ik voor!!!

7:56 over de mat gereden in Bourg. Met 40km/h achter een paar Belgen aan naar Rochetaillé, hartslagje 115. Prima. Glandon omhoog, heel goed te doen. Ik houd mijn hartslag rond de 145 en rijd op 2:15 over de mat op de top. Daarmee lig ik 7 minuten voor op mijn 10 uursschema en ik voel me helemaal fit. 8-) Afdaling van de Glandon vooral genoten van de prachtige natuur en omgeving. De eerste paar bochten zijn inderdaad gevaarlijk want steil, smal, korte draai en slecht asfalt. Maar de bergen zijn prachtig, ruig. Later worden de bochten beter en rijd je langs prachtige weiden, bomen en -het is al eerder gememoreerd- kom je zomaar een koe op de weg tegen en een gendarme die het beest met een fluitje wil lokken/afleiden/weghalen? Ook langs twee ongevallen gekomen; jongens op de grond, ambulance er bij. Niet echt leuk. Ik wens in stilte het slachtoffer altijd het allerbeste toe.

Naar de voet van de Télégraphe ga ik meteen op zoek naar een mooi groepje. Dat vind ik al snel maar na een paar kilometer vind ik toch dat ze me net te hard rijden. Dus stap ik over op het eerstvolgende groepje dat we inhalen. Díe rijden weer te langzaam (zucht) en daarom vertrek ik zelf maar voor een solo. Als ik na een kilometer achterom kijk, blijk ik toch weer in een groepje te rijden, en wel op kop :cry: Hele sliert renners die lekker achter 'die grote Nederlander' gaan hangen. Lang hoef ik er niet over na te denken want op dat moment komt er een perfecte groep van een man of 15 voorbij waar ik lekker achter ga hangen en met 36/u zoef ik naar de tweede klim waar ik uitgerust aankom.

De Télégraphe blijkt achteraf mijn zwaarste klim te zijn. De temperatuur loopt op, mijn hartslag ook en ik wring mijn bidons uit naarmate ik dichter bij de top kom. Op de top besluit ik toch om niet bij te vullen maar even snel af te dalen naar Valloire om daar te revitailleren en bij te vullen. Blijkt die post nog 2km bergop búiten Valloire te liggen. :o Dat wist ik niet... Die 2 km in de volle zon, droge mond en geen druppel aan boord... pittig.

Voet Galibier; revitailleren. Ik kan niet begrijpen hoe mensen iets positiefs over die posten kunnen zeggen. De revitaillering bij de Marmotte is ronduit ruk. En dat voor zo'n tocht! Een taaie homp stokbrood; dat moet je eens zien te kauwen als je 100km en 2000Hm in de benen hebt. Onmogelijk. En dan wat gedroogd fruit en snoepjes die zelfs mijn kinderen zouden laten liggen toen ze 10 waren. O ja, neem er nog een stuk vette Brie er bij. Wie verzint zoiets? Echt jammer allemaal. Gelukkig was ik daar op voorbereid en was ik selfsupporting. Ik heb wel een plak worst van zo'n broodje gepulkt om mezelf een zoutimpuls te geven en dat werkte! Poeder in de bidons, water bijgetankt en de Galibier op. O ja, eerst nog ff naar huis gebeld: 'hallo het gaat goed, ga nu de Galibier op. Lig 40 minuten voor op mijn schema. Goed zo, pap'.
Als ik de Galibier goed op kom, dan zou ik dus wel eens echt binnen de 10 uur kunnen rijden! Wauw. Klim nr 3 gaat eigenlijk prima. Natuurlijk is het lang en zwaar, maar hé, daar hebben we toch 6 maanden voor getraind? Dus ik zet mijn 28 voor en rijden. Af en toe pak ik even de 30 die ik vorige week nog speciaal gestoken heb, maar zodra het kan, weer wat zwaarder. Ook hier weer volop genieten. Het landschap is schitterend; leeg, ruig en als je omhoog kijkt zie je, als een kolonne mieren, de fietsers in zig zag omhoog kruipen. Ik haal mijn telefoon te voorschijn en maak wat mooie plaatjes, links, rechts en de sneeuwtop voor me waar ik bijna ook doorheen ga fietsen.

Top Galibier. Mijn 40 minuten zijn geslonken tot 30. Snel bijvullen bij 'l'armée' en afdalen. Daar ben ik goed in. De 'grotere medemens' is niet altijd even snel met klimmen, maar afdalen biedt dan weer wel een voordeeltje. Ik ben ook niet bang, kom goed de bochten door en mijn superstijve fiets en wielen bewijzen hier altijd hun nut.

Eenmaal in het -bloedhete- dal kom ik in een perfect groepje waarmee ik vanaf de afslag maar Deux-Alpes verder rijd naar Bourg. In de kleine klimmetjes tussendoor kan ik goed bij hen blijven. Mooimooimooi.

In Bourg heb ik eigenlijk geen idee meer van de tijd. Mijn teller heeft een tijdje stilgestaan (?) dus daar klopt niets meer van. Ik ben ook niet meer in staat om te rekenen, dus ik ga maar gewoon klimmen. Om mij heen de beelden waar ik al over gelezen had: afgepeigerde fietsers, kotsend over de vangrail, halfdood in de schaduw, een man valt in een bocht in de armen van zijn kinderen -helemaal kapot-, in een volgende bocht ligt een kerel vlak op het asfalt met zijn fiets nog tussen zijn benen. Alsof hij zo is omgevallen; staart wezenloos naar de blauwe hemel waarvandaan de zon de temperatuur naar 38gr brengt op de Alpe. Ik vraag me af of ik er ook nog zo aan toe raak op deze verschrikkelijke berg. In bocht 16 water over me heen, helm, rug. Dat helpt. Bidon gevuld met water zonder poeder om mezelf steeds even af te kunnen koelen. Verderop staat een man fietsers nat te gooien: 'moi aussi' roep ik. Brrr ijskoud, maar het helpt. Mensen langs de weg die klappen 'allez, allez', ook dat helpt. Voorbij Huez vraag ik me af waar Huez blijft. Ik ben er dan al doorheen gereden, maar heb blijkbaar een compleet dorp gemist in mijn waarneming. 't is wat, hè? Toch blijft mijn hartslag onder 150 en trap ik bocht na bocht weg. Ik neem geen pauzes. Hoewel mijn mond en maag pijn doen van al die zoete troep de hele dag, blijf ik braaf drinken en aan mijn reep knabbelen want ik wil niet zometeen in bocht 2 stilvallen. Intussen kan ik ook weer wat rekenen en zie dat ik echt binnen 10 uur ga rijden. Voor mij is dat echt heel wat. Tot vorig jaar reed ik nooit meer dan 100km (in het vlakke) en dat vond ik dan al heel wat. Ik ga zilver halen. Ik ga echt zilver halen én onder de 10 uur. Ik kan het niet geloven en het voelt supergoed en helpt me om de laatste bochten stug te blijven trappen.

Eenmaal in de laatste kilometer, voel ik me een Tour-held (kan ik dat hier zeggen zonder dat iedereen in de lach schiet?) Maakt me ook niet uit. Ik rijd op de finish af, overal klappende mensen 'allez', 'bravo' 'bijna' 'goed gedaan', wat is dit heerlijk Ik zit te janken op mijn fiets. Ik check nog wel 5 keer mijn horloge in die laatste 300m. Maak ik echt geen telfout, is het echt 9 uur zoveel? Dan over de matten. I did it!!! 9:40. Dat ik het in me had, geweldig. Ik ben superblij en trots, en ook een beetje kapot.

De Marmotte is net zoiets als je trouwdag. Je bent er de hele dag bij, je wéét dat het leuk is, maar je krijgt niet alles mee. Dat komt pas later. Bij de verhalen, de foto's, herinneringen. Ik ben al weer 3 dagen 'aan het werk', maar als ik uit het raam kijk, zie ik fietsers, ik zie de besneeuwde top van de Galibier, ik voel mijn handen plakken aan mijn stuur van de sportdrank, ik hoor het gejoel, ik voel de schroeiende zon, ik adem de Marmotte.

Gebruikersavatar
Macer77
Forum-lid
Berichten: 99
Lid geworden op: 19 mei 2012 20:48
Locatie: Purmerend
Contact

Gebruikersavatar Macer77 11 jul 2013 08:37

@henschoten, wat een geweldig verhaal... Ik was al zwaar aan het twijfelen om volgend jaar mee te doen, maar jouw verhaal heeft mij definitief over de streep getrokken..
- Canyon Ultimate CF SL 9.0
- Canyon Speedmax CF SL 8.0
- Strava

Plaats reactie