SKITS Monstertijdrit 2008

[auke]

[quote="wolfy"]Winterdepressies heb ik gelukkig geen last van. In het donker fietsen met een felle lamp is toch ook heerlijk?
En wat het baanwielrennen betreft; er is sprake van dat de baan in Zuidlaren na de 6-daagse misschien nog een periode blijft liggen, dusss... Maar dat is een ander topic, geloof ik.[/quote]

haha, gelukkig worden de dagen per 21 december alweer langer...

Volgend jaar "moet" de 3:00h MTRgrens gepasseert worden, dus genoeg te doen aankomende winter Trainen op de afsluitdijk bijvoorbeeld, ideaal parcour om tijdrijden te trainen, geen bejaarden, afslagen of loslopende honden, alleen die pokkewind.

Hej, maar jullie Groningers hebben het niveau van de tijdritten van wv-snits aardig omhoog gebracht, hopelijk zijn jullie volgend jaar ook weer volop van de partij en zal het mensen blijven inspirereren (mij wel in ieder geval). De deelname was enorm afgelopen jaar en het niveau hoog, dus alleen maar mooi! Succes met het NCK!

[bottecchia]

Naar aanleiding van dat ritje door de polder van afgelopen zondag heb ik twee vragen.

- Hoe kun je als toerfietser op een leuke manier vaker meedoen aan een tijdrit? Ik ben geen lid van een wielervereniging en heb dus ook geen licentie. Maar het rijden van een tijdrit is me goed bevallen dus ik zou dat best nog eens vaker willen doen. Ik denk dan aan vergelijkbare ritten (het mag eventueel wat korter )kwa organisatie. Leuke sfeer en lekker hard fietsen maar niet in echt wedstrijdverband.

- Wat is een goede manier om hier op te trainen? Komende periode ga ik de wielerbaan weer op. Dat is natuurlijk al niet verkeerd. Maar op de weg kun je er natuurlijk ook op trainen. Duurtrainingen zijn heel belangrijk maar wat is verder een aanrader? Gewoon af en toe dat tijdritstuur op de fiets en een stevig stukkie doorrijden? Of toch meer interval?

[andromeda]

Gewoon een P4 kopen! Dan komt de rest vanzelf

[bottecchia]

Haha, maar als ik daarmee kom aanzetten ben ik natuurlijk wel gelijk mijn underdog positie kwijt!

[andromeda]

Dat is ook weer waar!

Kom eerst maar weer eens naar de baan, BianchiSL3 is sinds zondag ook "basistraininglid", kunnen we wat rondjes maken!

[auke]

Bloktrainingen.

Stel je hebt als doel om 20km a 40kmh gemiddeld te rijden. Deel je afstand door 4 (5km dus) en tel 1 a 2kmh bij je gemiddelde op..... Dan doe je bv 4 x 5km a 41 a 42kmh, serierust 10 minuten. Die blokken bouw je uit naar 6.

Dan heb je al een aardig uitgangspunt....

Wat bij mij heel erg helpt (want ik heb een hekel aan bloktrainingen in mijn eentje;)) is de Dries van Wijhe methode: dan zet ik mezelf op kop tijdens een groepstraining en ga dan zo lang en zo snel mogelijk op kop fietsen. Als je kapot komt te zitten dan kunnen anderen het weer over nemen en kun jij in de luwte uitrusten....

Interval- en bloktraining is vooral goed om kracht op te bouwen om zo een zware molen te kunnen draaien.

Vervolgens zoeken naar een goede arbeids/rust verhouding. De basis is extensief duur met zo nu en dan die intensieve prikkel (bloktraining/interval). Na een zware trainings(periode) neem ik 2 dagen rust. Of na 2 intensieve dagen achterelkaar bijvoorbeeld 4 dagen rust, waarbij rust dan extensief duur is, of een dag niets doen....

Extensief duur is het geheim, zorgt voor een goede ontwikkeling van je capilaire haarvaatjes. Maar voor tijdrijden moet je een zware molen kunnen draaien voor een lange tijd... vermogen is dus ook van belang.

Verder helpt het aantal trainingsjaren heel erg, consequente uitvoering van je trainingen (door weer en wind) en een goed mentaal gestel om het afzien te verduren. Vervolgens zoeken naar een aero-houding waarbij je ook nog kunt krachtzetten en dan pas kijken naar wielen, frame, stuur etc.

[wolfy]

Daarbij regelmatig in de goede houding trainen. Aangezien je houding anders is, is je krachtoverbrenging ook anders en hier moeten je spieren aan wennen wil je evenveel kracht kunnen overbrengen. Ik train zef minimaal 1 keer per week op mijn tijdritfiets.

En natuurlijk regelmatig een tijdrit rijden. Ik weet niet waar je woont, maar WV Snits organiseert veel tijdritten en hier kun je met een daglicentie gewoon aan mee doen.

[wolfy]

[quote="Auke"]Volgend jaar "moet" de 3:00h MTRgrens gepasseert worden, dus genoeg te doen aankomende winter Trainen op de afsluitdijk bijvoorbeeld, ideaal parcour om tijdrijden te trainen, geen bejaarden, afslagen of loslopende honden, alleen die pokkewind.

Hej, maar jullie Groningers hebben het niveau van de tijdritten van wv-snits aardig omhoog gebracht, hopelijk zijn jullie volgend jaar ook weer volop van de partij en zal het mensen blijven inspirereren (mij wel in ieder geval). De deelname was enorm afgelopen jaar en het niveau hoog, dus alleen maar mooi! Succes met het NCK![/quote]

Strakke doelstelling. Ik hoop voor je dat het weer meewerkt!

En we blijven natuurlijk graag verschijnen bij de WV Snits wedstrijden. Altijd leuk, goed georganiseerd en niet al te ver weg.

[corniel]

[quote="Bottecchia"]Naar aanleiding van dat ritje door de polder van afgelopen zondag heb ik twee vragen (..)

Hoe kun je als toerfietser op een leuke manier vaker meedoen aan een tijdrit?[/quote]

Gewoon inschrijven. Zie bijvoorbeeld dit draadje: Tijdritkalender open inschrijving. Het overgrote deel van de tijdritten die in Nederland georganiseerd wordt heeft een openinschrijving. Een licentie of lidmaatschap van een club is niet nodig.

Met de tijd die jij afgelopen zondag op de klokken hebt gezet hoef jij je - in mijn optiek - niet te schamen. Hoewel ik niet weet hoe je het op kortere tijdritten doet denk ik dat je zelden laatste zal worden. (Het enige wat sommige tijdrijders vrezen) En daarbij moet de trivialiteit dat er altijd één persoon laatste moet zijn, niet uit het oog verloren worden.

ontopic: Hopelijk komt Skits snel met de uitslag. Ben wel benieuwd naar het totaalbeeld.

[bottecchia]

Bedankt voor alle tips. Genoeg mogelijkheden om af en toe eens mee te doen dus.

Ik kom uit Hilversum. Dat ligt redelijk centraal dus het is voor mij in principe altijd wel te doen om ergens heen te rijden. Naast de komende baantrainingen ga ik hier dus ook maar eens een beetje mee experimenteren. Wat ik op kortere afstanden kan weet ik ook niet. Maar het leuke van een tijdrit vind ik vooral dat je gewoon tegen jezelf en tegen de tijd aan het strijden bent. Dus een keer laatste worden zal me een zorg zijn. Dat kan nou eenmaal gebeuren. Ik weet van te voren al dat ik toch niet de snelste ben.

Naast de uitslag ben ik ook wel benieuwd naar alle foto's. Er zitten al een paar mooie plaatjes tussen op de site van skits. Dat is weer eens wat anders dan de zoveelste foto op de Redoute!

[coulthard]

Ik heb ook maar weer eens meegedaan.
Afgelopen weken liep het niet: hardnekkige griep als gevolg van in te korte tijd goed willen zijn/worden. De vorm van het begin van het seizoen is helaas nog ver te zoeken
Nu 3 weken veel rust gehad en alleen in de weekenden wedstrijden.

Het gevoel was niet best op de dag zelf, maar tempo zat er wel in. Uiteindelijk 3u 1m 30s. Persoonlijk nieuw record, maar wel een 4e plek (op 16 sec. van de nr. 2!!!!).
Ik heb even snel op de lijst van de uitslag gekeken en zag staan (zelf niet geklokt):
1e ronde 56 min.
2e ronde 58 min.
3e ronde 1u 7 min. (blijkbaar, want kon het niet goed zien)
Dat betekent of dat ik helemaal stil gevallen ben in de laatste ronde, wat ook wel mijn gevoel was. Maar dat betekent tevens dat ik slechts 37 km/h reed de laatste ronde (andere 2 ronden ±42 km/h).
Mijn eigen gevoel zegt dat het niet helemaal klopt. Wel vreemd natuurlijk dat ik bijna 10 min. langzamer ben in de laatste ronde. Hoewel als je kapot gaat, kan je heel veel tijd verliezen.......
Er is nog geen definitieve uitslag op de website, dus nog even afwachten. Volgend jaar wellicht verstandig ook zelf te klokken.

Bij de start kreeg ik te horen dat zowel de gene voor mij, als achter mij er beiden niet waren. Mijn eerste conclusie was dus een ´walk in the park´, want starttijden gaan op gemiddelde. Kwam ik even bedrogen uit. De anderen wisten blijkbaar niet hoe hard ze trappen kunnen, want ik reed wel volgens planning. Maar goed is voor mij ook een bekend verhaal gezien mijn 4e deelname.

Ik ben vrijwel niemand tegen gekomen onderweg, behalve de eerste ronde een stuk of 6 andere solisten. Verder was echt letterlijk solo rijden, want geen kip in de buurt. Ik had zo af en toe het gevoel dat ik voor de katse viool rond reed. Gelukkig kwam ik ook zo af en toe nog eens langs start en finish.

Dit jaar had ik wel meer last van mijn aanhechtingen in de heupen dan andere jaren. Zal wellicht komen omdat ik dit jaar iets dieper ben gaan zitten. Dat helpt goed bij kortere tijdritten, maar over 120 km toch niet ideaal zonder er veel op te zitten.

Al met al toch weer sneller, ondanks dat ik niet helemaal 100% in vorm ben. Zegt in ieder geval dat mijn basis conditie uitstekend is. A.s. zaterdag nog een laatste keer dit seizoen de tijdritfiets gebruiken: NCK, o.a. samen met Joost Posthuma in het team. Dat is gelukkig maar 48 km.

[zazu]

Nog een monsterlijk verslag

Een weekendje om naar uit te kijken, zo zou het normaal gezien moeten geweest zijn, maar omdat ik slechts enkele weken op voorhand het bestaan van deze tijdrit te weten ben gekomen zou het een laatste stuiptrekking van het korte seizoen (elleboogbreuk in mei) worden.

Bij een dergelijk evenement hoort een mooie omkadering en het luxueuze hotel in Huizen (op 15 minuten van de Flevopolder) droeg hier een mooi steentje aan bij. Maar wat me het meest verblijdde waren de ongelofelijk gunstige weersomstandigheden. Amper wind en een zalig zacht nazomerzonnetje. Ik denk dat de windmolens in de Flevopolder hun minst rendabele weekend achter de rug hebben.

Het leek me geen overbodige luxe één dag op voorhand te gaan kennismaken met het Monsterparcours. Eenmaal aangekomen kon je vaststellen dat geen woord van de organisatoren overdreven was, integendeel. Prachtige asfaltbanen die eindeloos rechtdoor lopen, met 2 putjes op 41km. Dat stukje werd dan nog beschouwd als weg in slechte staat (wij zijn toch andere dingen gewoon in het “Zuiden”). Tijd om één rondje af te leggen tegen een gezapig tempo met af en toe eens een test tegen de beoogde kruissnelheid. Redelijk snel kwam ik tot het besluit dat het opgegeven gemiddelde (35 à 36) toch te bescheiden was en dat de 1u05 per ronde (of 37,8 km/u) een realistische doelstelling moest zijn. Maar het blijft toch moeilijk om dit te extrapoleren naar een tijdrit van 123 km waar je nooit even kan rusten in een wiel, bocht of afdaling. Continu spanning op de spieren dus. Er waren slechts 2 bochten waar je gedurende 2 tellen de pedalen moest stilhouden. De 2 andere uiterste hoeken van het parcours konden de vergelijking aan met een grote ruime bocht van een autocircuit. Andere bezienswaardigheden waren de stulpjes van de plaatselijke boeren in ware Dallas style en het indrukwekkende windmolenpark. Wat mij betreft mochten ze me direct een nummer geven, met andere woorden, ik had er zin in. Eerst nog een bezoekje aan de Argentijn en een toch wel onrustige nacht vooraleer de strijd aan te kunnen gaan met de hamerende mannen.

Zondagmorgen, de mist bleef iets langer hangen dan de vorige dagen waardoor het ook iets frisser en langer windstil bleef. Het onthaal was typisch Hollands (lees gezellig) en na de nodige formaliteiten zoals drinkbussen herkenbaar maken voor de bevoorradingspost en het handtekenen van de startlijst, was het tijd voor een korte briefing over parcours. De bedoeling is om een zo groot mogelijke toer te rijden rond de Flevopolder en telkens op het einde rechts af te slagen. En waar het in Belgische tijdritten verplicht is het fietspad te nemen, werd er hier de nadruk opgelegd het fietspad gewoon te negeren. Op de bovenbuis had ik 2 squeezy gelletjes gekleefd en uitzonderlijk stonder er 2 drinkbushouders gemonteerd op de Scott. De start werd 10 minuten uitgesteld waardoor ik om 11u04 aan de startstreep verwacht werd. De startvolgorde werd bepaald door het opgegeven gemiddelde. Met 36km/u als doelstelling startte ik iets voorbij halfweg het deelnemersveld. 4 minuten later was het de beurt aan Thomas en nog eens 4 minuten mocht Rudi zijn machine op gang trekken. In principe allebei ver genoeg om uit het zicht te blijven. De opwarming stond bij mij gelijk aan het eens op en afschakelen van de achterderrailleur om te zien of alles goed afgesteld stond. Tijd genoeg om op bedrijfstemperatuur te komen. Twee minuten voor me was één van de 3 (?) vrouwen van start gegaan. Zij legde vorig jaar in veel slechtere omstandigheden de 123km af aan een gemiddelde van 36,5 km/u. Een mooi richtpunt dus.

5 4 3 2 1, en eindelijk van start. Direct optrekken naar 40km/u, MP3-speler activeren en malen maar. Ik had me voorgenomen om zeker de eerste ronde een tandje lichter te rijden dan gewoonlijk maw de ketting lag op de 53-15. De eerste 20 km liepen vlot met een hartslag van om en bij de 170 en een kruissnelheid van 41 à 42. Maar ondanks het stevige tempo nog geen dame te zien in de verte. Iets verder dook er dan toch een schim op in de verte waardoor ik eindelijk een mikpunt had. De wind stond in het 2de gedeelte van elke ronde nadelig waardoor ik langzaam dichter kroop. Ik beloofde mezelf een eerste keer iets te drinken zodra ik in haar spoor zat. Haar kruissnelheid bedroeg tegen de wind in dik 38km/u waardoor ik al beter begreep waarom ik het gat zo langzaam dichtreed. Met de doortocht van de 1ste ronde in het zicht kon ik op zoek naar de volgende klant. Tot hiertoe nog geen enkel kwaaltje te bespeuren. Even kijken naar de tussentijd: 1u00:55. Wow, meer dan 4 minuten sneller dan het snelste schema. Ik had wel zin om snel van start te gaan, maar was dit niet te voortvarend? De 2de ronde zou me al veel wijzer maken omdat ik nu overal richtpunten had. Het lange stuk waar de wind gunstig stond een tandje bijsteken (53-14) zodat ik met dezelfde trapfrequentie 1,5km/u sneller reed. Eenmaal terug met de wind op de neus (en dit na ongeveer 1/2 wedstrijd) kwamen de eerste ongemakken naar boven: zadelpijn en rugpijn na 1u30 in dezelfde houding gezeten te hebben. Tijd voor wat rek- en strekoefeningen. Andere pijnlijke vaststelling: de wind had toch in kracht toegenomen waardoor ik toch een aantal keer onder de 40 zakte met 38,5 als dieptepunt. Toch zag het er nog steeds goed uit en bleef ik ver boven mijn eigen verwachtingen. Ondertussen nog een paar deelnemers opgeraapt, maar niemand die zich in mijn spoor nestelde. Terug richting start en finish om aan de laatste ronde te beginnen. Nieuwe rondetijd: 1u01:37, terug ruim onder de beoogde 1u05. Normaal gezien zou ik aan de bevoorrading vertragen voor een drinkbus en een gel maar ik deed teken dat ik niets nodig had en begon aan de laatste keer aan het lange stuk waar de wind gunstig stond. Hier moet ik nog eens een tandje bijsteken dacht ik bij mezelf om te anticiperen op het mogelijke verval in het laatste gedeelte. Tijd voor de 53-13 tegen 45km/u waardoor ik eindelijk duidelijk dichter kwam bij iemand die ik al een halve ronde in de verte zag rijden. Maar ondanks het goede gevoel in de benen kon ik dit tempo niet volhouden door de pijn in de onderrug. De zitbeentjes begonnen ook al serieus pijn te doen waardoor vanaf hier (met nog meer dan 25 km te gaan) het zowel mentaal als fysiek begon pijn te doen. Snelheid moest teruggeschroefd worden tot 42 waardoor ik terug bleef hangen tov de deelnemer voor me. Nog even het verstand gebruiken en een heel klein beetje reserve houden voor de laatste keer 15km tegenwind en 5km zijwind. Nu kwam het erop aan om de laatste 20km in te delen in blokken en zo af te tellen naar het einde van dit monsterlijke evenement. Terug had de wind iets meer in kracht toegenomen en de combinatie met de vermoeide benen begon een gevaarlijke cocktail te worden. Een paar keer zie ik 37km/u verschijnen op mijn Polar maar op karakter werd die er telkens terug afgevaagd. Ik blijf ook op dezelfde afstand hangen van de man voor me wat op de duur frustrerend werd maar anderzijds is deze deelnemer minstens 4 minuten voor me gestart, wat ook na de finish bleek te zijn. In de verte zie ik de lange laatste bocht liggen waar de wind in de zij komt te liggen. De hartslag lag ondertussen tegen de 180 aan te tikken, wat betekende dat ik nog niet helemaal leeg was. De laatste 5km terug het tempo boven de 40, om de finish te overschrijden tegen 42,8km/u.

Eindelijk die spanning van de benen, eindelijk de hartslag terug naar normale waarden, eindelijk de rug terug kunnen rechten. Na een uitloopstrook van een dikke km keerde ik terug naar de finish waar Rudi reeds had halt gehouden. Zoals verwacht sneller gereden als ik, maar hoeveel?

3’35 is het verdict. Het is nog even wachten tot de uitslag op de site verschijnt. Als blijkt dat ik top 10 rijd én 40km/u komt er een nieuw tijdritMONSTER (waarschijnlijk de nieuwe Canyon). Wordt vervolgd…