Idd 'gewoon' heel rustig weer beginnen.
Heb zelf gelukkig nog geen ongeluk op de fiets meegemaakt. Maar aantal jaren geleden met hockey een hele zware knieblessure opgelopen, waardoor het meteen einde oefening wbt hockey was. Knie is nooit 100% hersteld en had eigenlijk niet meer verwacht ooit nog ren en/of balsporten te kunnen doen.
Maar een paar jaar verder als trainer/coach van mijn dochter sta je toch weer regelmatig met een stick in je handen om dingen voor te doen. De eerste keer verwacht je dat alles bij de eerste de beste beweging meteen weer zal afscheuren. Maar stapje voor stapje krijg je weer vertrouwen in de knie en ga je steeds minder krampachtig doen.
En ondertussen sta ik weer (weliswaar op heel laag ouwe lullen niveau) weer wedstrijden te spelen. De angst is er voor de wedstrijden vaak nog wel, maar is vrijwel verdwenen na het eerst fluitsignaal.
Weer gaan fietsen na ongeval
Oke, conclusie is dus samengevat:
Ja het kan impact hebben, zo'n val en dat is niet raar.
Zo snel mogelijk weer gaan fietsen en rustig aan beginnen.
Niet teveel bezig zijn met gemiddelde door Strava... Maar de veiligheid stond bij mij altijd al voorop, ook tijdens het ongeluk, ik dacht dat ik goed handelde maar werd dus niet gezien. Er stond windkracht 5 die dag dan fiets je al snel hard ook al doe je niks (wind mee)
Zo'n spiegeltje is misschien wel een goed idee en (meer) verlichting ook.
Bedankt allemaal!
Ja het kan impact hebben, zo'n val en dat is niet raar.
Zo snel mogelijk weer gaan fietsen en rustig aan beginnen.
Niet teveel bezig zijn met gemiddelde door Strava... Maar de veiligheid stond bij mij altijd al voorop, ook tijdens het ongeluk, ik dacht dat ik goed handelde maar werd dus niet gezien. Er stond windkracht 5 die dag dan fiets je al snel hard ook al doe je niks (wind mee)
Zo'n spiegeltje is misschien wel een goed idee en (meer) verlichting ook.
Bedankt allemaal!
Na mijn ongeval frontale botsing) sta ik al 2 jaar aan de kant omdat het genezingsproces niet mee wil.Maar het is dan ook een veel ingewikkelder blessure dan die van Mattie, die moet zich vooral niet spiegelen aan mijn probleem.. Ik rij nog steeds niet met deze fiets.Bij de operatie heeft men mij weinig perspectief²
geboden En ik je zal je laten verschieten ik zal beter:zal worden dan ooit voor mijn blessure maar zoals het er nu voorstaat kom er nier veel van in huis.Maar nogmaals dit heeft niet veel gemeen met uw kwetsuur
geboden En ik je zal je laten verschieten ik zal beter:zal worden dan ooit voor mijn blessure maar zoals het er nu voorstaat kom er nier veel van in huis.Maar nogmaals dit heeft niet veel gemeen met uw kwetsuur
-
Infinito GB
- Forum-lid
- Berichten: 1436
- Lid geworden op: 09 apr 2015 00:23
- Locatie: Schagen
Infinito GB
06 mei 2019 10:44
Ik heb zelf vorig jaar 2 ongevallen gehad. Één met de auto ,en half jaar later één met racefiets. Ik kan je vertellen dat beide ongevallen voor mij echt wel gevolgen hebben. Ik ben niet echt angstig, maar zeker wel voorzichtig. Ondanks dat ik aan beide ongevallen geen schuld had ben ik me wel steeds weer bewust dat medeweggebruikers toch vaak andere nevenactiviteiten hebben, naast het verkeerdeelnemen.
Gemiddelde op Strava heb ik mij nog nooit druk om gemaakt. Ik heb legio ritten met een gemiddelde van 29,9 km/uur.
Gemiddelde op Strava heb ik mij nog nooit druk om gemaakt. Ik heb legio ritten met een gemiddelde van 29,9 km/uur.
Ik ben in '96 overhoop gereden door een wagen die geen voorrang gaf. Dat had zeer slecht kunnen aflopen. Was ik op dezelfde plaats op het zelfde moment als voetganger, dan was ik er vermoedelijk niet meer geweest. Onmiddellijk terug fietsen zat er door de ernst van de enkelfractuur niet in. Ik heb er een blijvend letsel en blijvende pijn aan over gehouden.
Pas na 5 maand kon ik opnieuw fietsen. De schrik zat er goed in. Op de openbare weg was ik angstig, waardoor ik toen een MTB aangeschaft heb en vrijwel uitsluitend onverhard ging fietsen.
Pas later uiteindelijk de angst overwonnen en weer de racefiets genomen. De MTB komt nog sporadisch eens buiten.
Ik kan de angst van TS zeer goed herkennen. Het is niet niks wat je hebt meegemaakt. Je moet opnieuw de baan op. Dat is de enige mogelijkheid om angst te overwinnen.
In NL hebben jullie veel betere (lees: veiligere) fietspaden dan in België. Het aantal ritten die volledig zonder een incidentje verlopen is schaars.
Vorige week nog een dame die, gsm in de hand, mezelf en mijn madam op 100 m afstand bijna 2 keer van het fietspad reed: één keer bij het verlaten van een parking en even verder bij het rechts afslaan.
Je komt als fietser ogen te kort om alle gevaar te zien.
Pas na 5 maand kon ik opnieuw fietsen. De schrik zat er goed in. Op de openbare weg was ik angstig, waardoor ik toen een MTB aangeschaft heb en vrijwel uitsluitend onverhard ging fietsen.
Pas later uiteindelijk de angst overwonnen en weer de racefiets genomen. De MTB komt nog sporadisch eens buiten.
Ik kan de angst van TS zeer goed herkennen. Het is niet niks wat je hebt meegemaakt. Je moet opnieuw de baan op. Dat is de enige mogelijkheid om angst te overwinnen.
In NL hebben jullie veel betere (lees: veiligere) fietspaden dan in België. Het aantal ritten die volledig zonder een incidentje verlopen is schaars.
Vorige week nog een dame die, gsm in de hand, mezelf en mijn madam op 100 m afstand bijna 2 keer van het fietspad reed: één keer bij het verlaten van een parking en even verder bij het rechts afslaan.
Je komt als fietser ogen te kort om alle gevaar te zien.
-
El Pistolero
- Forum-lid
- Berichten: 1671
- Lid geworden op: 21 dec 2012 18:50
Voor het vertrouwen zou ik beginnen met het fietsen van veel korte ritjes. Bijvoorbeeld om de dag een ritje van 25 a 30 km,
Bianchi Oltre xr3 Ultegra di2/Scope R4D/Deda Alanera Dcr.
Factor Ostro VAM Dura-Ace di2/Black Inc.
Factor Ostro VAM Dura-Ace di2/Black Inc.
@ottorongo: Dat lijkt me een stuk moeilijker, als een val dat soort gevolgen heeft, heel veel sterkte ermee,!
Wat dat betreft heb ik mazzel gehad, alleen last van knie(en) hoofd en nek. Maar volgens Ct scan is alles nog heel dus dat zal snel herstellen hoop ik.
Alleen al dit soort verhalen lezen vind ik best helpend om te begrijpen en accepteren dat het logisch is dat de schrik er even in zit, dat maakt het accepteren makkelijker en daarmee het verwerken sneller.
Juist door de fout van een ander een ongeluk krijgen vind ik lastiger dan dat het door eigen fout zou komen (denk ik) Wat een ander doet in het verkeer heb je nu eenmaal geen controle over. En inderdaad, tegenwoordig met alle afleidingen en drukte in het verkeer...
Zodra m'n knie weer gewoon wil buigen en m'n nek een beetje minder vermoeid is zal ik weer een rondje fietsen!
@Patrickvb: Klopt hoor, fietspaden zijn hier prima. Maar ook druk en vaak 2 richtingen waardoor het voor auto's ook vaak best wel onoverzichtelijk is.
Ik denk wel dat als je gefocust bent op wat er mis kan gaan je dit ook overal ziet en tegenkomt.. Dat is dan de kunst denk ik he, om dat zo snel mogelijk los te kunnen laten en oplettend maar ook weer ontspannen en met vertrouwen kan fietsen.
Wat dat betreft heb ik mazzel gehad, alleen last van knie(en) hoofd en nek. Maar volgens Ct scan is alles nog heel dus dat zal snel herstellen hoop ik.
Alleen al dit soort verhalen lezen vind ik best helpend om te begrijpen en accepteren dat het logisch is dat de schrik er even in zit, dat maakt het accepteren makkelijker en daarmee het verwerken sneller.
Juist door de fout van een ander een ongeluk krijgen vind ik lastiger dan dat het door eigen fout zou komen (denk ik) Wat een ander doet in het verkeer heb je nu eenmaal geen controle over. En inderdaad, tegenwoordig met alle afleidingen en drukte in het verkeer...
Zodra m'n knie weer gewoon wil buigen en m'n nek een beetje minder vermoeid is zal ik weer een rondje fietsen!
@Patrickvb: Klopt hoor, fietspaden zijn hier prima. Maar ook druk en vaak 2 richtingen waardoor het voor auto's ook vaak best wel onoverzichtelijk is.
Ik denk wel dat als je gefocust bent op wat er mis kan gaan je dit ook overal ziet en tegenkomt.. Dat is dan de kunst denk ik he, om dat zo snel mogelijk los te kunnen laten en oplettend maar ook weer ontspannen en met vertrouwen kan fietsen.
synapse
06 mei 2019 14:17
Het sluit we, maar ik moet altijd weer denken aan de aanrijdingen als ik die plekken nader.
Is gelukkig niet vaak gebeurd en zeker recent niet.
Dat laatste heeft vast ook te maken met mijn aanzienlijk langzamer fietsen dan pakweg dertig jaar geleden.
Ik zou je sowieso adviseren om in de stad, waar de verkeersituaties meestal complexer en onvoorspelbaarder zijn dan buiten de bebouwde kom, niet hard te fietsen. Ik heb liever een gezond lichaam en een gezonde geest dan een hoger gemiddelde op strava
Is gelukkig niet vaak gebeurd en zeker recent niet.
Dat laatste heeft vast ook te maken met mijn aanzienlijk langzamer fietsen dan pakweg dertig jaar geleden.
Ik zou je sowieso adviseren om in de stad, waar de verkeersituaties meestal complexer en onvoorspelbaarder zijn dan buiten de bebouwde kom, niet hard te fietsen. Ik heb liever een gezond lichaam en een gezonde geest dan een hoger gemiddelde op strava
Courir c'est mourir un peu
Ons "na-het-werk-nog-fietsen" rondje van 60 km bestaat voor 3/4 uit jaagpaden langs Dender en Schelde. Telkens een verademing om ontspannen te kunnen fietsen zonder zorgen over autoverkeer. Tijdens de zomermaanden is het wel opletten voor tragere fietsers die het hele pad in beslag nemen. Maar, zoals her en der op het wegdek staat vermeld, het jaagpad is van iedereen.
