lugosi schreef: ↑14 jan 2021 22:01
MarkVeenstra schreef: ↑14 jan 2021 08:03
Studies tonen aan dat 2 weken totale isolement al serieuze mentale gevolgen hebben.
Dat heeft niet direct veel met mentale weerbaarheidstraining te maken.
Nu zitten we niet in totale isolement, en met alle digitale contactmiddelen "spreek" je nog al eens iemand zelfs als je in quarantaine zit. Maar dat er een effect optreed is te begrijpen toch?
Het causale verband dat u ziet tussen uw eerste zin en uw tweede zin is er niet. En dan moet je er al van uitgaan dat die studies waarde hebben, wat helaas, zeker in die disciplines, geen evidentie is.
Ik zie en schrijf geen enkel verband tussen mijn 1e en 2e zin...,
De 3e zin geef ik zelfs aan dat we nu helemaal niet in een volledig isolement zitten. Dus dat een studie over volledig isolement en het mentale effect daarvan niet 1 op 1 op de huidige situatie past.
Maar in mijn 4e zin wil ik aangeven dat het effect dan niet ineens tot 0 gerudeceerd zal zijn.
Maargoed, het verdere betoog kan ik niets mee..., Dat is van het niveau dat vroeger beter was dan nu, met betere mensen tot gevolg dan nu (ook al zijn er uitzonderingen). En dat u het bijna zielig vindt dat we nu zijn zoals we zijn ipv de oude harde katholieke opvoeding van vroeger.
Of daar breed geschoold bij hoort betwijfel ik. Nu komen mijn ouders en grootouders uit simpele arbeidersgezinnen. Boerenknechten en verpleging, wiens kinderen ofwel hetzelfde gingen doen en anders iets soortgelijks als vrachtwagenchauffeur. Daar zat geen brede opleiding achter, maar simpelweg zo snel als kon geld verdienen om bij te dragen aan het huishouden.
Met eenzelfde stugge, harde opvoeding, was ik nu ook chauffeur geworden of iets soortgelijks. Want waarom zou je doorstuderen als je ook geld kunt verdienen...
.
Maar ik gok dat hier een verschil zit tussen de oude harde opvoeding onder hoger opgeleide gezinnen.., tov de grote massa "arbeidersgezinnen".
Daarbij kan je niet voorbijgaan aan het feit dat de wereld nu anders is dan 50 jaar geleden. 3x zoveel mensen, tig maal zoveel informatie en meningen die je broekzak en huiskamer binnen lopen. Onrealistische rolmodellen en ideaalplaatjes, filteren van fake news, een kleiner netwerk van vrienden "fysiek" en een veel groter netwerk van veel oppervlakkeriger online connecties. En de vooruitgang in besef van gelijkheid, wat nog lang niet klaar is en waar ook een hoop nuance mist van tijd tot tijd.. maar 50 jaar terug hoefde je niet na te denken over zwarte mensen toch? En wat te denken van de milieu uitdagingen? Vroeger was men ook wel goed voor het milieu, met de kennis van toen hoor. Maar met de kennis van nu zijn we de aarde aan het uitputten, met heel veel meer mensen en veel meer welvaard. Daar wordt over gesteggeld, geprotesteerd, meningen gegeven en gevormd. En dat komt allemaal bij bijna iedereen de woonkamer binnen, of je wilt of niet.
Dus het takenpakket van je mentale weerbaarheid, of mentale gemoedstoestand, is totaal anders dan 50 jaar geleden!
En het is niet dat ik denk dat het 50 jaar geleden makkelijk was en nu moeilijk. Of dat de wereld nu beter is dan toen, of andersom dat vroeger alles beter was. Het is vooral compleet anders. Toendertijd had je mentale hardheid nodig om bijv de binnenshuize frustraties niet naar buiten te uiten, en om zonder morren te doen wat je pa zei dat je moest doen etc.
En daarom vind ik het stuitend dat er zo makkelijk geroepen wordt dat de mentale weerbaarheid nu te wensen over laat en dat een harde opvoeding in die zin terug moet komen.
Als je nu gaat doen wat je 50 jaar geleden deed. Terwijl de wereld eromheen niet te vergelijken is, ga je namelijk ook niet het door jou gewenste resultaat krijgen.