Corona en hoe dit jouw leven beïnvloedt

[Ernie C.]

Ik weet niet of de hele maatschappij zo in elkaar steekt, dat zijn jouw woorden. Vermoed wel dat er velen zijn die menen "afspraken" te hebben over de opvoeding/zorg van hun kroost maar vraag me af of de vermeende wederhelft van die afspraak dat ook zo ziet (Ernie?).

Denk dat je terecht constateert dat er op dit moment meer uitdagingen dan oplossingen zijn. En daar vind ik op zich nog niet eens zo heel veel van, dat is gewoon een gegeven. Maar ik vind wel dat de primaire verantwoordelijkheid voor het opvang en zorg van kinderen bij de ouders ligt. Niet bij onderwijsinstellingen, overheid, werkgevers of andere instanties. En als je klaarblijkelijk je werk niet kan doen omdat je kind meer tijd vraagt en je partner of omgeving die tijd niet kan bieden..... maak maar een keuze? Dat zou mij inderdaad niet uitmaken.

Vergeet even niet wat het een jong gezin kost om ergens te kunnen wonen tegenwoordig. Het maakt dan niet eens uit of je koopt of huurt, er gaat al snel een maandsalaris naar de vaste lasten. Zeker als je niet gestudeerd hebt maar gewoon in een winkel, fabriek of magazijn werkt is het geen vetpot.
Als je kind dan al twee keer bijna een week thuis zit om op een coronatest of het einde van een verkoudheid te wachten en het schooljaar is nog maar net begonnen, heb je wel redenen om je zorgen te maken. En ook die situaties zie ik gebeuren.

Mijn vrouw werkt 5 ploegen en ik kan in geval van nood wat schuiven met mijn uren dus wij komen gelukkig niet in de problemen. Toch maak ik mij zorgen, over de continuïteit van het onderwijs aan alle kinderen maar ook om mijn dochter die nu al de tweede keer thuis zit met een snotneus en tussendoor meer lesuitval dan les heeft gehad.

[daniel1975]

Je gaat er inderdaad vanuit dat een kind gewoon naar school moet. Dat is geen keuze, dat is een verplichting. Ze gaat ‘s morgen niet naar de voorschoolse opvang, we brengen haar gewoon zelf naar school en verder is op de vrije woe en vrij middag altijd mama thuis, of ik als dat nodig is. Daarnaast koop ik altijd 10 vrije dagen/jr bij om bijv ziekte op te vangen, studiedagen of gewoon een dag iets leuks doen.
Alleen dit soort situaties als nu is gewoon een enorme overmacht waar je mee moet leren leven en die tot uitdaging leidt. Dus ook frictie tussen werk en weer niet aan het werk kunnen ivm lesuitval. En dan hebben we het nog niet over de achade die kinderen oplopen door lesuitval.
En als iemand daar geen begrip voor op kan brengen moet die toch maar eens in de spiegel kijken.

[53x11]

(...)
En als iemand daar geen begrip voor op kan brengen moet die toch maar eens in de spiegel kijken.

Geen kinderen wellicht? Vanaf de zijlijn is het makkelijker roepen.
Ik heb trouwens geen enkele behoefte om te verantwoorden dat mijn vrouw en ik naast een hecht gezinsleven een succesvolle maatschappelijke carrière ambiëren, noch om uiteen te zetten hoe wij dat doen.
Bovendien is dat slechts één van de aspecten die onder spanning kan komen te staan door het Coronabeleid; slechts een voorbeeld van het ontwrichtende effect van de draconische maatregelen. Wat dat betreft lijkt de post van Joseba een beetje een bliksemafleider van waar het (in ieder geval voor wat mij betreft) om gaat: de verhouding is totaal zoek.
Verdiep je bijvoorbeeld eens in de statistiek van de vals positieven, en de disproportionaliteit wordt je wellicht wat duidelijker. En als dat je niet overtuigt, kijk dan eens naar de curve van IC opnames. Die is zo plat als een dubbeltje ("flatten the curve", weet je nog?), maar plotsklaps is dat doel uit het oog verloren lijkt het.

[RVV]

Maar school is een normale plicht. Daar komt geen ouder onder uit. Beetje raar om te stellen dat ouders zich afhankelijk maken van school.

Snap ik. Waarom is er dan toch zoveel geklaag als kinderen een dag niet naar school kunnen/mogen? Studiedag of zieke leraar, de wereld is al snel te klein. Geen ruimte, geen plan B.

Hier begint het gedonder op school; 3 leerkrachten met verkoudheidsklachten.

Weer je werkgever bellen dat je niet komt, afspraken afzeggen, kind wat het snapt......*zucht*

Zucht.... ?

Ik begrijp je wel. Bij ons thuis is altijd iemand aanwezig geweest toen de kinderen klein waren. Of ik of mijn vrouw. Door ons eigen bedrijf kon dit ook. Onze kinderen zijn nog nooit door iemand opgevangen en ondertussen hebben ze een leeftijd dat ze liever hebben dat je er niet bent dan wel bent

Maar de flexibiliteit moet altijd van 1 kant komen. School kan te pas en te onpas je kind weigeren of naar huis sturen. Nu helemaal in deze tijd. Maar als je een keer vroeg of je kind een uurtje eerder vrij mocht op de laatste dag voor de vakantie omdat je dan een paar uur eerder op bestemming kon zijn dan was de wereld te klein. Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat ik onze meiden om precies 14:15 (sluiting school) heb gehaald (juf was er mee eens) maar achteraf hadden ze nog een paar minuten langer moeten zitten ter afsluiting. De directie had de leerplichtambtenaar ingeschakeld en ik heb mij te vuur en te zwaard moeten verdedigen tegen over deze organisatie om geen boete te krijgen van een paar honderd euro. Gelukkig zagen ze totale onredelijkheid in van de situatie.

In deze tijd waar gewoon sprake is van totale gekte schiet men helemaal door. De corona angst is gewoon bizar.

Nu moet ik mijn dochter alweer ziek melden. Ze voelt zich niet lekker, niet fit. Verkouden ect. Omdat ze haar leven lang al neus/keel/oorproblemen heeft speelt dit snel bij haar op. Ze moet de hele ochtend zwemmen wat ze normaal heel leuk vind maar mij lijkt het nu niet verstandig. Dus bel ik zo weer af.. ik hoor dat wijf van de administratie nu al weer roepen... “wel corona test hé”. donder op denk ik dan. Bloed irritant want nu loopt ze weer lesdagen mis

[53x11]

@Vincenza: je post had ik net niet gezien. Dank voor het linken naar het trouw artikel. 99.5% specificiteit is hoog. Hoger dan wat ik met een snelle search in de wetenschappelijke literatuur kon vinden. Dat maakt het beeld iets minder schokkend. Echter, ik hield er in eerste instantie geen rekening mee dat de genoemde 2.8% besmettingen ook gebaseerd is op vals positieven. Ik heb een updateje van mijn spreadsheet gedaan, zodat dat nu wel rekening mee wordt gehouden. Zal deze later plaatsen. Nu eerst de kinderen naar school. Zij wel

[Joseba]

Vergeet even niet wat het een jong gezin kost om ergens te kunnen wonen tegenwoordig. Het maakt dan niet eens uit of je koopt of huurt, er gaat al snel een maandsalaris naar de vaste lasten.

Dat vergeet ik niet maar woonlasten zijn deels ook een keuze. Dit is precies mijn punt. Als iedereen met elkaar op de Randstad postzegel dubbele fulltime carrières wil nastreven, een tot de max (uiteraard wel met volledig variabele rente) gefinancierd koophuis wil bezitten en daarbij ook kinderen wil opvoeden dan bestaat er een risico dat je ergens eens klem zit.

En die keuzes mag ieder voor zich maken maar ga dan als het eventjes niet past niet gelijk naar een ander wijzen.

[Joseba]

Alleen dit soort situaties als nu is gewoon een enorme overmacht waar je mee moet leren leven en die tot uitdaging leidt. Dus ook frictie tussen werk en weer niet aan het werk kunnen ivm lesuitval. En dan hebben we het nog niet over de schade die kinderen oplopen door lesuitval.
En als iemand daar geen begrip voor op kan brengen moet die toch maar eens in de spiegel kijken.

Kan best ergens begrip voor opbrengen, ik zie de uitdaging ook wel. Het is alleen voor iedereen overmacht, niet alleen voor jou. Maar het valt me op dat je met name aan het zuchten en toeteren slaat als het jou raakt.

[rikkert]

Vergeet even niet wat het een jong gezin kost om ergens te kunnen wonen tegenwoordig. Het maakt dan niet eens uit of je koopt of huurt, er gaat al snel een maandsalaris naar de vaste lasten.

Dat vergeet ik niet maar woonlasten zijn deels ook een keuze. Dit is precies mijn punt. Als iedereen met elkaar op de Randstad postzegel dubbele fulltime carrières wil nastreven, een tot de max (uiteraard wel met volledig variabele rente) gefinancierd koophuis wil bezitten en daarbij ook kinderen wil opvoeden dan bestaat er een risico dat je ergens eens klem zit.

En die keuzes mag ieder voor zich maken maar ga dan als het eventjes niet past niet gelijk naar een ander wijzen.

Ik woon op die postzegel. En gelukkig ben ik in de positie nog wel een beetje ruimte te hebben voor dit soort keuzes. Maar wat verwacht je dan: dat mensen maar in Appingedam gaan wonen omdat het daar beter is, ver weg weg van familie? Ik ben overigens blij dat er mensen zijn die die keuze wel maken om hier te wonen. Ook op deze postzegel hebben we leerkrachten, winkelpersoneel, fabrieksmedewerkers, verplegers nodig.

Woonlasten op deze postzegel, zijn geen keuze hoor. Of toch wel: je kan inderdaad kiezen: hoge woonlasten of hele hoge woonlasten.

Gelukkig zijn er mensen die ondanks de wanstaltige huren en koopprijzen hier blijven wonen. Ja, dat kost geld, maar als je sociale leven, inclusief familie hier is, wat moet je dan? Voor de halve woonlasten ongelukkig gaan zitten wezen aan de andere kant van het land. Waarmee is niet zeg dat mensen aan de andere kant van het land ongelukkig zijn omdat ze daar wonen he

Van de woonlasten die je bespaart aan de andere kant van het land, kun je wel heel veel kratten Corona kopen. Zo, iig nog een beetje Corona aan de discussie toegevoegd.

[Joseba]

Je hoeft van mij helemaal niets behalve verantwoordelijk zijn voor de gevolgen van je eigen keuzes. Ik zie overigens meer en meer mensen uit de Randstad (mede door het thuiswerken) zich herbezinnen op woonlocatie. Wat betreft kritische beroepen als leerkrachten, verplegers, politieagenten: die zouden extra toeslagen moeten krijgen om in de regio te kunnen wonen waar ze hun werk verrichten (en dan wel zolang ze dat ook blijven doen). Het huidige sociale woonstelsel is zo verrot als het maar kan.

Overigens is locatie en afstand heel betrekkelijk als je Nederland bijvoorbeeld vergelijkt met London.

[rikkert]

Je hoeft van mij helemaal niets behalve verantwoordelijk zijn voor de gevolgen van je eigen keuzes.

Brrr, ik krijg er de rillingen van. Soms heb je niet veel te kiezen.

Dit soort uitspraken vallen bij mij in de categorie: Succes is een keuze.

[Jans]

Het is voor mij duidelijk, @Joseba heeft eigen inzichten en die zal hij met hand en tand in ere houden. Waar ergens anders over flexibiteit door hem genoemd wordt, zit flexibiteit in eigen denken heel ver weg.

[daniel1975]

Maar het valt me op dat je met name aan het zuchten en toeteren slaat als het jou raakt.

“Corona en hoe dit jouw leven beïnvloed”