Leden activeren binnen vereniging en waar loop je als bestuurder tegenaan?

[De Tukker]

Ik begrijp eigenlijk niet waarom een club zijn leden zou moeten "activeren" ?
Iemand die lid wil worden van een recreatieve fietsclub doet dat toch vooral omdat hij/zij wil fietsen in zijn/haar beperkte vrije tijd.
...

We hebben het in dit topic niet over een club maar over een vereniging.
Een vereniging is een groep personen die een gezamenlijke doelstelling heeft. Dan mag je van de verenigingsleden verwachten dat zij actief meewerken aan het bereiken van die doelstelling.
In de regel staat in de statuten van de vereniging ook duidelijk wat die doelstelling is. Een (adspirant)lid kan dus vooraf weten wat er van hem/haar wordt verwacht.

Dat is dus wat anders dan een club of sportschool waar je betaalt om gebruik te maken van de aangeboden faciliteiten.
En dat heeft dus nikst te maken met 'een bedrijf willen maken' maken van een 'fietsclub'.
En … je bent niet verplicht om lid te worden van een vereniging. Het is een eigen keuze.

[nijkie]

Ik begrijp eigenlijk niet waarom een club zijn leden zou moeten "activeren" ?
Iemand die lid wil worden van een recreatieve fietsclub doet dat toch vooral omdat hij/zij wil fietsen in zijn/haar beperkte vrije tijd.

Zoals ik het hier nu lees - en ook mijn eigen ervaring is - wordt er dan ook nog eens verwacht dat je de handen uit de mouwen steekt bij allerhande evenementen die dan weer geld in de lade van de clubkas moeten brengen. Dat geld wordt dan weer aangewend ten voordele van de leden, gewoonlijk door een tussenkomst in de kledij of door het geven van een clubfeest of door tussenkomst in de kosten van een uitstap.....

Op zich allemaal OK, maar zoals gezegd zijn er genoeg mensen die gewoon willen fietsen en niet ook nog eens hun schaarse vrije tijd willen besteden aan al die bijkomende taken die een club verwacht.

Ik vind dan ook dat de clubs die verwachten dat hun leden nog bijkomende dingen doen hier heel duidelijk over moeten communiceren, kwestie van niet de "verkeerde" leden aan te trekken.
Ik vrees dan wel dat men op deze manier nog maar heel weinig nieuwe leden zal krijgen.

Ikzelf rijd in een clubje van 15 man. We fietsen 2 keer per week samen. We hebben geen enkele verplichting, we betalen onze kledij en onze uitstappen zelf, we hebben geen sponsors en ook geen bestuur. We hebben geen kosten en geen structuur en we hoeven aan niemand iets te verantwoorden.

Waarom zou je van een fietsclubje een half bedrijf maken ?
Waarom ingewikkeld als het ook makkelijk kan ?

Bij een vereniging komt wel iets meer kijken dan bij een club van 15 man.
Als het bestuur alleen al zou stoppen kan je direct de vereniging opdoeken.

[Joseba]

Beetje een simpele redenatie als je het mij vraagt @dwangarbeider en erg beperkt tot je eigen kleine omgeving waarin je iets voor een eigen groepje regelt. Imho ook wel kenmerkend voor de individualisering van de maatschappij. Fijn dat het voor jou zo werkt maar daar gaat het in dit topic niet over. Kijk als je echt te lamlendig bent om ook maar iets extra's te doen zou ik inderdaad geen lid worden van een vereniging.

En die "schaarse vrije tijd" is ook zo'n loze kreet. Mijn ervaring is dat de mensen die een extra steentje bijdragen juist de mensen zijn met drukke banen, gezinnen en andere nevenfuncties. Het is meer een mindset en een keuze in prioriteiten dan daadwerkelijk "geen tijd". De keuze is dat je in je vrije tijd liever fietst, op de bank hangt, op je telefoon klooit of met je gezin iets doet dan vrijwilligerswerk voor een vereniging waar je lid van bent. Maar dat is mijn mening, misschien heb jij naast baan en gezin geen enkele tijd meer over?

Maar belangrijker nog: wat adviseer je nu precies? Verenigingen met 250 leden opheffen en in 10-15 app-groepjes gooien en de groeten? Zoekt u het maar zelf uit. En dus ook geen enkele toertocht meer in Nederland anders dan de commerciëlen met een inschrijfgeld van €30? Geen mensen meer die jeugd begeleiden anders dan betaalde trainers?

Mijn uitgangspunt is de vereniging met 250 leden. Dat vraagt om activering van leden, daar valt wat mij betreft niets aan te te begrijpen. Dat jij daar niets mee hebt en niets mee wilt vind ik prima, maar daar gaat het hier niet over. Mocht ik constateren dat mijn hele vereniging ook uit dwangarbeiders bestaat dan is opheffen een serieuze optie. Tot die tijd houd ik goede hoop dat er wel degelijk manieren zijn om wat passievere leden te betrekken en de vereniging nog wat langer te laten bloeien.

[dwangarbeider]

Zoveel te beter als het in jouw vereniging wel lukt.
Maar dat is blijkbaar niet meer zo vanzelfsprekend, anders bestond dit topic niet.

Als ik de meeste posts in dit topic lees, komt het bij mij over alsof vrijwilligerswerk niet meer echt op vrijwillige basis mag gebeuren, het wordt gewoon van je verwacht. Er mag zelfs lichte dwang uitgeoefend worden om die lamlendige leden met de verkeerde mindset en de verkeerde prioriteiten op het goede pad te brengen.

Er wordt gewoon te gemakkelijk van uitgegaan dat iedereen zomaar klaar moet staan om te helpen.

[Joseba]

Daar heb je een terecht punt. Als er teveel mensen gaan "freeriden" binnen een vereniging dan houdt of het vrijwillige karakter op of de vereniging zelf.

Vroeger was het vrij normaal om naast de directe sportbeoefening iets te doen voor de vereniging. Het verenigen was namelijk waar het om draaide. Je kon er dus inderdaad van uitgaan dat iemand zie meldde (om zich te verenigen) dan ook klaar wil staan om bij te dragen en zich niet alleen maar aanmeldt om te halen wat hij/zij graag wil en verder niets.

Dit raakt aan een dieperliggend maatschappelijk probleem. Want volgens mij vind jij het vrij normaal om aan door vrijwilligers georganiseerde tochten mee te doen. Zelfs zonder te betalen rijd je een dag tevoren Aywaille Bastogne Aywaille ("Aangezien de lokale clubs aldaar de bepijling nog gewoon op de grond schilderen was het een koud kunstje om het parcours te volgen" om je zelf maar eens te quoten). Tis de openbare weg tenslotte, nietwaar?

Wie gaat er nu te makkelijk vanuit dat iedereen zomaar klaar moet staan?

[marin30]

Als ik de meeste posts in dit topic lees, komt het bij mij over alsof vrijwilligerswerk niet meer echt op vrijwillige basis mag gebeuren, het wordt gewoon van je verwacht. Er mag zelfs lichte dwang uitgeoefend worden om die lamlendige leden met de verkeerde mindset en de verkeerde prioriteiten op het goede pad te brengen.

Er wordt gewoon te gemakkelijk van uitgegaan dat iedereen zomaar klaar moet staan om te helpen.

Een vereniging bestaat uit leden, is van de leden, IS de leden. Als je daar geen deel van uit wil maken, moet je er geen lid van worden. Niets willen of kunnen doen voor een vereniging als lid moet een uitzondering blijven. Het alternatief: de betaalde sportclub. Daar kun je je als consument gedragen.

[Lcsmet]

...............Want volgens mij vind jij het vrij normaal om aan door vrijwilligers georganiseerde tochten mee te doen. Zelfs zonder te betalen rijd je een dag tevoren Aywaille Bastogne Aywaille ("Aangezien de lokale clubs aldaar de bepijling nog gewoon op de grond schilderen was het een koud kunstje om het parcours te volgen" om je zelf maar eens te quoten). Tis de openbare weg tenslotte, nietwaar?

Wie gaat er nu te makkelijk vanuit dat iedereen zomaar klaar moet staan?

Dit is niet enkel winnen op punten maar gewoon KO.

[nijkie]

Zoveel te beter als het in jouw vereniging wel lukt.
Maar dat is blijkbaar niet meer zo vanzelfsprekend, anders bestond dit topic niet.

Als ik de meeste posts in dit topic lees, komt het bij mij over alsof vrijwilligerswerk niet meer echt op vrijwillige basis mag gebeuren, het wordt gewoon van je verwacht. Er mag zelfs lichte dwang uitgeoefend worden om die lamlendige leden met de verkeerde mindset en de verkeerde prioriteiten op het goede pad te brengen.

Er wordt gewoon te gemakkelijk van uitgegaan dat iedereen zomaar klaar moet staan om te helpen.

2-3 uurtjes in 2-3 jaar wat is dat nu? En je leert er ook nog van als je gaat uitpijlen.
Ter info ben van april-oktober maar 8 dagen van de maand thuis en heb zelfs nog een bestuursfunctie.
Helaas is het de tijd waarin we leven waarin we heel veel aan ons zelf gaan denken.

[robbebopper]

Ik ben het er helemaal mee eens dat het voor leden van een club eigenlijk een vanzelfsprekendheid moet zijn om af en toe de handen uit de mouwen te steken.

Er zit wat mij betreft één opvallende “maar” aan: Vaak zie je dat bestuursfuncties ingevuld door mensen die dat besturen op zichzelf ook als een hobby zien. In hun enthousiasme slaan ze soms door, en ontstaan er allerlei initiatieven die niet persé nodig zijn om aan de kernfunctie van de vereniging tegemoet te komen. Juist voor die initiatieven is het lastig om vrijwilligers te krijgen.

[Joseba]

Voorbeeld(en)?

[De Tukker]

...
Er zit wat mij betreft één opvallende “maar” aan: Vaak zie je dat bestuursfuncties ingevuld door mensen die dat besturen op zichzelf ook als een hobby zien. In hun enthousiasme slaan ze soms door, en ontstaan er allerlei initiatieven die niet persé nodig zijn om aan de kernfunctie van de vereniging tegemoet te komen. Juist voor die initiatieven is het lastig om vrijwilligers te krijgen.

En als je daar geen vrijwilligers voor krijgt dan is dat volkomen logisch, begrijpelijk en terecht!
Leden zijn lid van een vereniging omdat ze de doelstelling onderschrijven. Zoals ik al eens eerder schreef, DAARVOOR mag je verwachten zij actief deelnemen en niet voor uit de hand gelopen hobby's van bestuurders die niks met de doelstelling (statuten) van de vereniging te maken hebben (ook niet als er raakvlakken met de doelstellingen zijn).

[Joseba]

Overigens onderschrijf ik dat ook hoor. Belangrijk adagium binnen onze vereniging is dat we als bestuur niet aan dode paarden blijven trekken. Ergens geen vrijwilligers voor te vinden dan klaarblijkelijk niet belangrijk genoeg en dus mee stoppen.

Toch vind ik daar wel een gevaar in schuilen dat je zaken fragmentarisch gaat bekijken terwijl een vereniging wat mij betreft een optelsom van de verschillende onderdelen is. Stel je vindt geen uitpijlers meer voor een toertocht die je al jaren organiseert. Dan kan je stoppen met de toertocht, maar je kan ook (tijdelijk) stoppen met andere activiteiten waar wel veel animo voor is (bijvoorbeeld opschorten clubritten of even geen koffie met gebak meer onderweg).

Dat lijkt wat vreemd maar juist door het als totaal te zien voorkom je volgens mij dat de vereniging een soort cafetariamodel wordt waar leden zich als consument gaan gedragen. Voor sommige taken zijn soms lastig vrijwilligers te vinden (kascommissie, susbsidiecoordinator, ledenadminstratie) maar dat wil niet zeggen dat ze niet belangrijk zijn voor het geheel. Het zijn randvoorwaarden die de rest mogelijk maken. Samen de lusten, dan ook samen de lasten.