en mijn wereld stond stil...

zombie · zombie 01 dec 2005 10:23

Ik wil geen sensatie zoeken maar zit sinds gister met iets in mijn hoofd dat ik met moeite opzij kan schuiven en dacht dat het misschien langs deze weg wat verlichting zou kunnen brengen...Ik fiets elke dag van naar het werk en terug. Deze weg is 14km en gaat vooral langs kempische wegen en bossen dus donker in deze tijd van het jaar...Op zo'n 4 km van thuis zie ik al in de verte zwaailichten. Ik dacht aan een brandje of zo. Bij het naderen van die zwaailichten merk ik dat het allemaal zeer ernstig is. De weg is afgesloten en ik merk van ver al dat het om een ongeval gaat. Stilaan begin ik te ontdekken dat er een fietser op de grond ligt, roerloos,...een wielertoerist. De betrokken auto staat 20 meter vder tegen een boom.Ik sta op zo'n 10 meter van het slachtoffer en mijn hart begint snel te slaan. Ik doe deze route elke dag en ken veel 'tegenliggers' maar kan deze meneer niet herkennen wegens de duisternis.Begin nu stilaan op mijn benen te trillen want zowel de MUG als de politie staan op een afstandje te wachten...Ik begrijp nu dat het fataal is en ben helemaal van de kaart. Ik moet zo'n 5 km omrijden door een donker bos om terug op de thuisroute te geraken en die sfeer doet me helemaal geen goed.Enfin, heb de ganse avond geen woord meer gezegd en ben momenteel op zoek naar de naam van het slachtoffer want ik denk hem te kennen. Het zou wel een die bekende onbekende kunnen zijn die je elke dag fietsend tegenkomt en begroet maar nooit aanspreekt...
Het heeft me weer eens aan het denken gezet hoe dierbaar je naasten zijn want je begint vanalles te denken op zulke momenten...
Zo een beetje opgelucht beëindig ik hier mijn verhaal.

mcf1 · mcf1 01 dec 2005 10:26

dat is idd schrikken zeg! Heb je de naam al kunnen achterhalen?

ilgrasso · ilgrasso 01 dec 2005 10:30

Dat zijn vervelende momenten...
Zoals je zegt, op die momenten schiet er vanalles door je hoofd en realiseer je je inderdaad hoe betrekkelijk alles is.

hans · hans 01 dec 2005 10:56

Ik begrijp je schrik heel goed,
Een aantal jaar gelden heb ik iets soortgelijks meegemaakt,
op mijn weg naar huis zag ik een vrachtwagen midden op de weg stilstaan... vlak voor een flauwe bocht. Naarmate ik dichter bij kwam zag ik twee wrakstukken liggen, eentje was de voorkant van een scooter de andere de achterkant. Het ongeluk was net gebreurt, politie en ambulance waren nog niet aanwezig, wel waren er een paar voorbijgangers hulp aan het verlenen.
Toen zag ik het levenloze lichaam van de scooter rijder, wie later een vriend van een klasgenoot bleek... Hij bleek een "ideale bocht" te hebben gereden (buiten binnen buiten) die voor hem fataal bleek, na de klap met de vrachtwagen was hij op slag dood.
Ik had wel het geluk dat ik met een tweetal vrienden was en dat we gelijk over konden praten. En het klinkt mischien heel hard maar ook humor hielp om het van ons af te zetten.
Sterkte iig,

ts-biker · ts-biker 01 dec 2005 12:53

Toen ik eens in de Alpen was gaan trainen, reed er een cyclosportieve tocht in de tegengestelde richting. Toen we op Les 2 Alpes kwamen draaiden we terug naar huis.
Op de vlakke weg naar Bourg zagen we dat er een ongeluk was gebeurd.
Een voorbijstekende motorrijder was frontaal ingereden op een fietser die de cyclo meedeed.
Hij lag in een grote plas bloed in foetushouding, zijn zoon stond erbij en was volledig in shock.
Omdat er zoveel volk reeds bijstond zijn we zelf doorgereden, we passeerden de ongelukkige op slechts 1 à 2 meter afstand.
Heel de dag heb ik me nog mottig gevoeld en de laatste klim naar Oz station waar onze chalet was werd een ware martelling, ik moest echt harken om boven te geraken omdat ik mij zo slecht voelde na het zien van die feiten.

arjanh · arjanh 01 dec 2005 12:57

Ben actief op een motorforum met veel deelnemers over de hele wereld (vooral USA). En daar is het al twee keer gebeurd dat een van de forumleden overleed. "Obekende bekenden" of " bekende onbekenden" is precies zoals het is. Mensen met wie je al jaren berichten uitwisselt. Op het forum wordt er veel over geschreven en dat helpt...
Zet je zeker aan het denken, heb me een paar keer zeer slecht gevoeld en opnieuw afgewogen of ik moest blijven motorrijden...
En het maakt voor mij weer duidelijk: Zorg ervoor dat je altijd zo min mogelijk risico loopt. Goede kleding (reflectie), helm dragen, verlichting in orde... Misschien minder cool, en zeker ook geen garantie, maar je bent het aan jezelf en je omgeving verplicht om de risico's redelijkerwijs te minimaliseren...
Sterkte!

zombie · zombie 01 dec 2005 13:14

heb het internet afgezocht maar kan niets vinden over het voorval van gisteren. Ga er ook mee stoppen want het komt me een beetje ziekelijk over om er zo actief over naar op zoek te gaan.Het positieve (als ik dat al kan zeggen) is dat ik mijn (reeds goede) zichtbaarheid nog eens uitgebreid heb met extra reflectoren. Ik draag al een fluo-vest en de nodige fietsverlichting....maar hoe dan ook als fietser blijf je kwestbaar.Het moeilijke is dat je weet dat er momenteel een familie in zak en as zit...

bike_add1ct · bike_add1ct 01 dec 2005 13:37

Wow, heftig zeg...

Kan me voorstellen dat dat een enorme shock was, sterkte met het verwerken ervan...

Mocht je toch nog zijn naam willen weten dan lijkt me een telefoontje naar de regionale politie me wel voldoende toch? Als je de situatie even uitlegt...

ilgrasso · ilgrasso 01 dec 2005 13:43

Het schijnt om een 80-jarige (!) wielertoerist uit Turhout te gaan.

zombie · zombie 01 dec 2005 15:47

Quoten: Origineel geplaatst door Il Grasso op 01 December 2005

Het schijnt om een 80-jarige (!) wielertoerist uit Turhout te gaan.

waar kan ik dat ergens vinden IlGrasso ?

wesley · wesley 01 dec 2005 16:35

Sterkte met het verwerken Zombie!! Nou dringt idd weer even tot je door hoe kwetsbaar je als fietser bent.. Zeker in het donker..

Ik denk dat je er goed aan doet om het op deze manier van je af probeert te schrijven, dat is de beste manier om dit soort dingen te verwerken.