Vandaag gefietst in 2018
Gister:
Helaas heb ik vandaag mogen laten zien dat wat ik bij EFR (emergency first response) heb geleerd ook echt beheers.
Op het programma stond de Mario Aerts Classic met een 24 tal korte hellingen. Samen met een oud collega maar bij de start hadden we een leuk groepje. Totaal 8 waarvan twee dames. Leuke dames en als ik vrijgezel was zou ik nog niet 1,2,3 weten wie ik zou vragen voor een etentje. Zover is het natuurlijk niet gekomen maar leuke dames en ik heb al de afgelopen 40 jaar toch al een paar keer m’n nek uitgestoken voor fietsende vrouwen!
Verder een ex-coureur die wel heel makkelijk tegen de wind en hellingen opfietste en waarom hij derailleurs op z’n fiets had is mij echt een raadsel. Wat een beer!
Lekker groepje, lekker doortrappen, maar ook lekker ouwehoeren. Altijd leuk om andere mensen te ontmoeten. Mooie verhalen over Spanje, broodbakken, de verdeeldheid in België, de arrogantie van de Ollanders (dat topic snapte ik even niet), mooie kaas en………...daar was de regen.
Spekglad werden de wegen. Weken, weken had het niet geregend. We waarschuwde elkaar en wat een heerlijk sociaal groepje was dit. Goed fietsen EN goed voor elkaar zijn! Mooie combi.
We reden van nat asfalt naar droog grindbeton en dachten dat het wel een snelle bocht was. Ik zat achterin met die leuke blonde dame uit Antwerpen.
Voor ons gleed Andre uit. Gelukkig niet met schouders of hoofd op de grond en als een ware Sagan wist ik hem net te ontwijken.
Het leek ogenschijnlijk een eenvoudige glijder maar Ander bleef liggen. Ik heb gelijk m’n fiets aan de kant gezet en naar Andre gelopen.
Hij lag midden op een splitsing maar verplaatsen doe je alleen als het kan. Het bloed spoot echt uit z’n knie.
Ik riep gelijk dat iemand hulp moest bellen. Na de eerste check van Andre durfde ik hem te verplaatsen naar het veilige trottoir. Hij vertelde dat hij hele sterke bloedverdunners gebruikte en dat geloofde ik direct.
Andre in de schaduw (regen, zon, regen, zon) gezet en met een schone zakdoek de wond dichtgedrukt.
Andre maakte zich druk om z’n fiets. Dat is een slecht idee want Andre moest zich alleen druk maken om Andre!
Dus ik iemand gevraagd om de organisatie te bellen om z’n fiets op te halen en zelf Andre wat te drinken gegeven.
Hij was bij maar toch verward en het bloed wat uit die knie kwam werd ik toch niet vrolijk van!
De wond klopte ook helemaal en toen ik even checkte spoot het bloed er echt uit. Weer dicht drukken en toen kwam de ambulance.
Wij konden daarna verder maar de eerste bochten werden toch heel, heel, heel voorzichtig genomen.
De eerste 70 kilometer vloog ik de hellingen op. Ik was zelfs beledigd dat ik mijn klimwielen had gestoken…………...
Tussen 70 en 100 kwamen er echter een paar zeer nijdige hellingen langs en moest ik toch een paar keer passen. Toch fijn die klimwielen
Laatste stuk (25km) kon het buitenblad er weer op maar was een paraplu ook wel een fijn ding geweest.
Ik ben echt heel content met de kilo’s die ik heb kwijt gespeeld en de krachttraining. Maar ik ben vooral heel, heel, heel erg blij met mijn EFR!
Andre snel herstel gewenst!
Omdat we wisten dat het goed ging komen met Andre smaakte de biertjes na afloop prima.
Foto’s dan maar:
Helaas heb ik vandaag mogen laten zien dat wat ik bij EFR (emergency first response) heb geleerd ook echt beheers.
Op het programma stond de Mario Aerts Classic met een 24 tal korte hellingen. Samen met een oud collega maar bij de start hadden we een leuk groepje. Totaal 8 waarvan twee dames. Leuke dames en als ik vrijgezel was zou ik nog niet 1,2,3 weten wie ik zou vragen voor een etentje. Zover is het natuurlijk niet gekomen maar leuke dames en ik heb al de afgelopen 40 jaar toch al een paar keer m’n nek uitgestoken voor fietsende vrouwen!
Verder een ex-coureur die wel heel makkelijk tegen de wind en hellingen opfietste en waarom hij derailleurs op z’n fiets had is mij echt een raadsel. Wat een beer!
Lekker groepje, lekker doortrappen, maar ook lekker ouwehoeren. Altijd leuk om andere mensen te ontmoeten. Mooie verhalen over Spanje, broodbakken, de verdeeldheid in België, de arrogantie van de Ollanders (dat topic snapte ik even niet), mooie kaas en………...daar was de regen.
Spekglad werden de wegen. Weken, weken had het niet geregend. We waarschuwde elkaar en wat een heerlijk sociaal groepje was dit. Goed fietsen EN goed voor elkaar zijn! Mooie combi.
We reden van nat asfalt naar droog grindbeton en dachten dat het wel een snelle bocht was. Ik zat achterin met die leuke blonde dame uit Antwerpen.
Voor ons gleed Andre uit. Gelukkig niet met schouders of hoofd op de grond en als een ware Sagan wist ik hem net te ontwijken.
Het leek ogenschijnlijk een eenvoudige glijder maar Ander bleef liggen. Ik heb gelijk m’n fiets aan de kant gezet en naar Andre gelopen.
Hij lag midden op een splitsing maar verplaatsen doe je alleen als het kan. Het bloed spoot echt uit z’n knie.
Ik riep gelijk dat iemand hulp moest bellen. Na de eerste check van Andre durfde ik hem te verplaatsen naar het veilige trottoir. Hij vertelde dat hij hele sterke bloedverdunners gebruikte en dat geloofde ik direct.
Andre in de schaduw (regen, zon, regen, zon) gezet en met een schone zakdoek de wond dichtgedrukt.
Andre maakte zich druk om z’n fiets. Dat is een slecht idee want Andre moest zich alleen druk maken om Andre!
Dus ik iemand gevraagd om de organisatie te bellen om z’n fiets op te halen en zelf Andre wat te drinken gegeven.
Hij was bij maar toch verward en het bloed wat uit die knie kwam werd ik toch niet vrolijk van!
De wond klopte ook helemaal en toen ik even checkte spoot het bloed er echt uit. Weer dicht drukken en toen kwam de ambulance.
Wij konden daarna verder maar de eerste bochten werden toch heel, heel, heel voorzichtig genomen.
De eerste 70 kilometer vloog ik de hellingen op. Ik was zelfs beledigd dat ik mijn klimwielen had gestoken…………...
Tussen 70 en 100 kwamen er echter een paar zeer nijdige hellingen langs en moest ik toch een paar keer passen. Toch fijn die klimwielen
Laatste stuk (25km) kon het buitenblad er weer op maar was een paraplu ook wel een fijn ding geweest.
Ik ben echt heel content met de kilo’s die ik heb kwijt gespeeld en de krachttraining. Maar ik ben vooral heel, heel, heel erg blij met mijn EFR!
Andre snel herstel gewenst!
Omdat we wisten dat het goed ging komen met Andre smaakte de biertjes na afloop prima.
Foto’s dan maar:
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 37377
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Goed afgelopen gelukkig Gerard.
Less is bore
Ik was blij dat de ambulance er was. Op het moment zelf handel ik dan prima, maar daarna zit je toch een half uur ongemakkelijk op je fiets.
Hij had geen shock (dan mag je niet en zeker niet zelf laten drinken) maar was echt zwaar ontdaan. In eerste instantie dat hij DAAR viel. Maar dat vonden we allemaal.
Vervolgens had ik hem overtuigd dat hij niet verder ging fietsen en daar baalde hij enorm van. Verder fietsen met die bloeding zou dat uiteindelijk wel tot een shock kunnen leiden.
En hij maakte zich ook nog eens druk om z'n fiets. Alleen stuurdop en lint stuk trouwens.
Ik ken hem verder niet maar dan heb je net een eind met elkaar opgefietst is dat toch een naar gevoel. Groepje fietste ongeveer even snel omhoog en dan weet je dat het een leuke dag gaat worden. Niemand ergert zich dat hij moet wachten en niemand baalt dat ze moeten wachten. Gewoon lekker een dag trappen met elkaar maar het gevaar zit nu eenmaal in ieder lullig bochtje.
On topic; net even de klimstress uit de benen gepeddeld. Nu windstress
Staat echt een knappe woei
Om in de sfeer van vandaag te blijven even de Tour proloog van 2010 gereden.
En even een Coppi koffie gehaald.
73 punten op de schaal van 100
Rest van de dag rustdag
Nu de hitte weg is maar gelijk vanochtend op de fiets gestapt
Een groot rondje Alkmaar.
Toch wel wat vermoeid van de afgelopen tropische nachten.
https://www.strava.com/activities/1735019661
Een groot rondje Alkmaar.
Toch wel wat vermoeid van de afgelopen tropische nachten.
https://www.strava.com/activities/1735019661
Ja, daar lijk je je niet heel erg ingespannen te hebben.
Ik reed vandaag precies hetzelfde rondje als vrijdag , iets van 75 km en vandaag was ik zonder me heel erg in te spannen zomaar 0,8 km/u sneller met zelfs veel meer wind.
Moet toch de 35+ van vrijdag geweest zijn wat een aanslag pleegt op het koelsysteem...
Ik reed vandaag precies hetzelfde rondje als vrijdag , iets van 75 km en vandaag was ik zonder me heel erg in te spannen zomaar 0,8 km/u sneller met zelfs veel meer wind.
Moet toch de 35+ van vrijdag geweest zijn wat een aanslag pleegt op het koelsysteem...
Herhaal dit niet onnodig
Ik herhaal , herhaal dit niet onnodig
Ik herhaal , herhaal dit niet onnodig
Ik zie je Strava gegevens niet Keezx en je weet wat ze zeggen:
'If not on Strava then it din't happen'
Ofschoon de andere kant ook waar is: 'If it is on Strava then it doesn't mean it actually happened'
Als ik bepaalde KOMs hier in de polder of naast de A6 zie dan weet je bijna zeker dat ze hebben lopen stayeren of (100km/uur de Hollandse Brug op) die GPS met de auto is meegelift.
'If not on Strava then it din't happen'
Ofschoon de andere kant ook waar is: 'If it is on Strava then it doesn't mean it actually happened'
Als ik bepaalde KOMs hier in de polder of naast de A6 zie dan weet je bijna zeker dat ze hebben lopen stayeren of (100km/uur de Hollandse Brug op) die GPS met de auto is meegelift.
We thought that we had the answers
It was the questions we had wrong
U2-11 O'Clock Tick Tock
It was the questions we had wrong
U2-11 O'Clock Tick Tock
Daarom ga ik de competitie alleen aan op de weg, ik heb niks met lui die wachten op een storm in de rug of een scootertje pakken.
Ik wou eigenlijk alleen betogen dat heel erg warm toch meetbaar invloed kan hebben op het presteren bij duursporten, hoewel ook vrijdag de benen best goed voelden.
Je hoeft dat van mij niet aan te nemen, het is een bekend feit dat dat zo is en dat dat per persoon heel erg kan verschillen, er zijn extreme voorbeelden van renners die slecht reden als het warm was (Charly Gaul)
Ik wou eigenlijk alleen betogen dat heel erg warm toch meetbaar invloed kan hebben op het presteren bij duursporten, hoewel ook vrijdag de benen best goed voelden.
Je hoeft dat van mij niet aan te nemen, het is een bekend feit dat dat zo is en dat dat per persoon heel erg kan verschillen, er zijn extreme voorbeelden van renners die slecht reden als het warm was (Charly Gaul)
Herhaal dit niet onnodig
Ik herhaal , herhaal dit niet onnodig
Ik herhaal , herhaal dit niet onnodig
Zaterdag net als RVV de Pieter Weening Classic gefietst. Hij kwam mij direct na de start voorbijgesneld. De meeste groepen gingen zelfs voor mijn wat rustige tempo wat langzaam. Bij de snellere groepen werd er soms gevaarlijk gereden.
De organisatie had weer een prachtige route in elkaar gezet. Zo mooi, dat ik in de bossen bij Appelscha verkeerd ben gereden. De verwachte regen bleef niet uit, maar ik heb maar een paar korte buitjes over me heen gekregen. De wegen lagen er zo tussen 13 en 14 uur wel nat bij. De fiets mocht na de tocht weer flink gepoetst worden.
Op de lange route (150km) was het niet druk. Bij de routesplitsingen 100/150km kozen bijna alle deelnemers voor de 100km. Door de af en toe pittige wind kwam ik uiteindelijk redelijk leeg aan bij de finish.
Na de pauze in Appelscha een stukje meegereden met een groepje Fietsfriezen. Dat ging heel mooi en gedisciplineerd. Maar opeens ging de renner voor mij onderuit. Hij had waarschijnlijk met zijn voorwiel het achterwiel van een van zijn voorgangers aan getikt. De man bleef even kreunend liggen, maar stond even later gelukkig wel weer op. Hij had schaafwonden aan elleboog en knie. Zijn achterderailleur stond scheef en zijn achterband was lek. Hij kon helaas niet verder. We waren alle vier erg geschrokken. Nadat de organisatie had aangegeven de man op te halen, ben ik rustig en voorzichtig verder gereden.
Ondanks de valpartij en het regenachtige weer heb ik wel kunnen genieten van een weer een geslaagde editie van de Pieter Weening Classic.
De organisatie had weer een prachtige route in elkaar gezet. Zo mooi, dat ik in de bossen bij Appelscha verkeerd ben gereden. De verwachte regen bleef niet uit, maar ik heb maar een paar korte buitjes over me heen gekregen. De wegen lagen er zo tussen 13 en 14 uur wel nat bij. De fiets mocht na de tocht weer flink gepoetst worden.
Op de lange route (150km) was het niet druk. Bij de routesplitsingen 100/150km kozen bijna alle deelnemers voor de 100km. Door de af en toe pittige wind kwam ik uiteindelijk redelijk leeg aan bij de finish.
Na de pauze in Appelscha een stukje meegereden met een groepje Fietsfriezen. Dat ging heel mooi en gedisciplineerd. Maar opeens ging de renner voor mij onderuit. Hij had waarschijnlijk met zijn voorwiel het achterwiel van een van zijn voorgangers aan getikt. De man bleef even kreunend liggen, maar stond even later gelukkig wel weer op. Hij had schaafwonden aan elleboog en knie. Zijn achterderailleur stond scheef en zijn achterband was lek. Hij kon helaas niet verder. We waren alle vier erg geschrokken. Nadat de organisatie had aangegeven de man op te halen, ben ik rustig en voorzichtig verder gereden.
Ondanks de valpartij en het regenachtige weer heb ik wel kunnen genieten van een weer een geslaagde editie van de Pieter Weening Classic.
Vandaag een rondje Hollandse Biesbosch.
Eerst naar de Brienenoordbrug, dan via Slikkerveer en de Gorzen (zit een grappig klimmetje!) naar de brug ovr de Noord.
Dan naar Gorinchem en de brug over de Merwede. Dan via Werkendam de Biesbosch in.
Daar een rondje gemaakt. Kan je het beste doen op de fietsknooppuntbordjes.
Na al het moois van de Biesbosch het pontje naar Dordrecht en via Papendrecht weer naar de brug over de Noord en laatste stukje zelfde weg terug.
120km maar ik vond het met die wind en warmte genoeg.
Eerste klim van de dag
Duidelijk een fietspad wat is voorbereid op heel veel e-bikes
Als staal fetisjist wordt ik altijd helemaal onrust als ik langs van die werven kom. Ik kan ook uren in een haven ronddwalen. Mooiste vind ik al die roestige objecten
Nog best groen met zo weinig regen! (Schelluinse gat)
Merwedebrug stond open (of dicht?)......met dit weer blijf je liever fietsen en stop je het best alleen voor water. Nu stopte ik ook wel voor water maar.....toch anders
In de Biesbosch fiets je over de de Bandijk van het ene naar het andere heerlijke uitzicht.
Helaas komt aan dat moois een eind. Pontje naar Dordrecht
Op het pontje had haar broertje bijna de letters van m'n fiets gekeken. Dit meisje reed op een kleine racefiets maar kon lekker trappen. Bizar!
Zo en dan heb ik nu grote, hele grote trek. Pasta met ballen van kipgehakt en frisse salade en daar mag toch wel 1 klein glaasje koude witte wijn bij? Jawel............
Eerst naar de Brienenoordbrug, dan via Slikkerveer en de Gorzen (zit een grappig klimmetje!) naar de brug ovr de Noord.
Dan naar Gorinchem en de brug over de Merwede. Dan via Werkendam de Biesbosch in.
Daar een rondje gemaakt. Kan je het beste doen op de fietsknooppuntbordjes.
Na al het moois van de Biesbosch het pontje naar Dordrecht en via Papendrecht weer naar de brug over de Noord en laatste stukje zelfde weg terug.
120km maar ik vond het met die wind en warmte genoeg.
Eerste klim van de dag
Duidelijk een fietspad wat is voorbereid op heel veel e-bikes
Als staal fetisjist wordt ik altijd helemaal onrust als ik langs van die werven kom. Ik kan ook uren in een haven ronddwalen. Mooiste vind ik al die roestige objecten
Nog best groen met zo weinig regen! (Schelluinse gat)
Merwedebrug stond open (of dicht?)......met dit weer blijf je liever fietsen en stop je het best alleen voor water. Nu stopte ik ook wel voor water maar.....toch anders
In de Biesbosch fiets je over de de Bandijk van het ene naar het andere heerlijke uitzicht.
Helaas komt aan dat moois een eind. Pontje naar Dordrecht
Op het pontje had haar broertje bijna de letters van m'n fiets gekeken. Dit meisje reed op een kleine racefiets maar kon lekker trappen. Bizar!
Zo en dan heb ik nu grote, hele grote trek. Pasta met ballen van kipgehakt en frisse salade en daar mag toch wel 1 klein glaasje koude witte wijn bij? Jawel............
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 37377
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Mooie fotos uit de Biesbosch. Veel te lang niet meer geweest.
Less is bore
Gisteren klim naar Tunnel du Mortier, afdalen naar Pont-en-Royans.
En via tunnel des Grands Goulets naar Col de Carri en daarna via de Col de la Machine terug naar de camping.
De klim naar Tunnel du Morier blijft erg mooi, maar wel kuilen ed ontwijken omdat de weg officieel gesloten is.
En op het eind even over afzetting stappen. (grote blokken steen op de weg) en daarna wat gravel om bij de tunnel te komen.
206km met 3400hm
https://www.strava.com/activities/1736129264
En via tunnel des Grands Goulets naar Col de Carri en daarna via de Col de la Machine terug naar de camping.
De klim naar Tunnel du Morier blijft erg mooi, maar wel kuilen ed ontwijken omdat de weg officieel gesloten is.
En op het eind even over afzetting stappen. (grote blokken steen op de weg) en daarna wat gravel om bij de tunnel te komen.
206km met 3400hm
https://www.strava.com/activities/1736129264
Voor het mooie is het eigenlijk net ff te warm, krijg m'n hartslag net zoals vorig jaar gewoon niet omhoog op de klimmetjes en power blijft ook wat lager dan ik verwacht.
Maargoed dan maar genieten van de omgeving.
Gisteren in de afdaling zelfs hogere hartslag gehaald dan tijdens het klimmen, gewoon omdat je dan wat meer koeling hebt.
Vandaag rustig ritje met m'n vader en iemand die hier op de camping werkt.
En m'n vader had wel erg veel last van lekke banden afgelopen weken.
Vanmorgen had hij er weer 3...
Toen ik even meekeek bleek dat z'n velglint niet echt lekker meer was, dus 's middags ook nog even samen met hem langs de Decathlon gefietst om nieuw velglint te halen (en voorraad binnenbandjes aan te vullen)
In totaal 143km, voor hem fikse uitdaging, voor mij dagje lekker rustig trappen.
Alleen paar klimmetjes beetje gas gegeven. (zover mogelijk met gemiddelde temperatuur van 36 graden)
Maargoed dan maar genieten van de omgeving.
Gisteren in de afdaling zelfs hogere hartslag gehaald dan tijdens het klimmen, gewoon omdat je dan wat meer koeling hebt.
Vandaag rustig ritje met m'n vader en iemand die hier op de camping werkt.
En m'n vader had wel erg veel last van lekke banden afgelopen weken.
Vanmorgen had hij er weer 3...
Toen ik even meekeek bleek dat z'n velglint niet echt lekker meer was, dus 's middags ook nog even samen met hem langs de Decathlon gefietst om nieuw velglint te halen (en voorraad binnenbandjes aan te vullen)
In totaal 143km, voor hem fikse uitdaging, voor mij dagje lekker rustig trappen.
Alleen paar klimmetjes beetje gas gegeven. (zover mogelijk met gemiddelde temperatuur van 36 graden)